Privilexio do branco

O privilexio do branco (en francés, privilège du blanc; en italiano, privilegio del bianco) é concedido a certas raíñas católicas e consortes de monarcas católicos. Mediante este privilexio, poden vestir de branco nunha audiencia co Papa, mentres que para as demais mulleres é obrigatorio vestiren de negro.

Historiaeditar a fonte

Este privilexio trátase dunha concesión ás raíñas e consortes católicas como símbolo de agradecemento ás casas reais que se mantiveron fieis á Igrexa católica cando outros reinos se converteron ás igrexas protestantes.^[1]

O protocolo formal vaticano para as audiencias papais esixía que as mulleres utilizasen vestido negro de manga longa sen escote, saia por baixo do xeonllo e mantela. Aos homes esixíaselles frac, con chaleco e bolboreta de piqué brancos. Tamén están permitidos os traxes típicos do propio país.^[2]

Desde os anos 80 os códigos da etiqueta vaticana convertéronse en opcionais.^[3] Así, diversos invitados, diplomáticos e xefes de Estado optaron polo traxe de gravata na misa de inauguración de Bieito XVI en 2005.

Usoeditar a fonte

Actualmente poden vestir de branco:

• A raíña Sofía de España, desde a proclamación do seu esposo, Xoán Carlos I de España, en 1975.
• A raíña Paola de Bélxica, desde a coroación do seu esposo, Alberte II de Bélxica, en 1993.
• A Gran Duquesa María Tareixa de Luxemburgo, desde o acceso ao trono do seu esposo, Henrique I de Luxemburgo, en 2000.
• A princesa Charlene de Mónaco, desde a súa voda en 2011 con Alberte II de Mónaco.
• A raíña Matilde de Bélxica, desde a coroación do seu esposo, Filipe de Bélxica, en 2013.
• A raíña Letizia de España, desde a proclamación do seu esposo, Filipe VI de España, en 2014.

As raíñas de España son as únicas que o poden combinar cunha peita.

Só teñen o “privilexio do branco” as raíñas ou consortes de catro monarquías católicas:

• Bélxica (as raíñas Paola de Bélxica e Matilde de Bélxica)
• España (as raíñas Sofía de España e Letizia de España)
• Luxemburgo (a Gran Duquesa María Teresa de Luxemburgo)
• Mónaco (a princesa Charlene de Mónaco)

Non teñen este privilexio outras monarquías católicas, como María Kinsky de Wchinitz e Tettau, de Liechtenstein ou Masenate Mohato Seeiso, de Lesoto, nin as monarquías anglicanas ou luteranas, como Reino Unido, Noruega, Suecia ou Dinamarca. Tampouco ten dito privilexio a raíña consorte Máxima dos Países Baixos, malia non renunciar ao catolicismo ao contraer matrimonio.

Tamén posúe este dereito a Princesa de Nápoles, como consorte do pretendente ao trono de Italia e princesa da Casa de Savoia. As princesas de Italia, malia non seren raíñas, tamén fixeron uso deste privilexio.^[4]

Nos últimos anos, O Vaticano non é tan estrito co protocolo da indumentaria. De feito, Cherie Blair, a esposa de Tony Blair, exprimeiro ministro do Reino Unido e católico converso, acudiu vestida de branco á audiencia papal.^[5]

Lista de ocasións de usoeditar a fonte

O privilexio do branco non é usado en todos os casos, só nas seguintes ocasións, as máis sinaladas no Vaticano.

Notaseditar a fonte