Halyč
Halyč (ukrainsce Галич, pólsce Halicz) je městačko w Iwanofrankiwskej oblasći na zapadźe Ukrainy. Leži při rěce Dnjestr něhdźe 30 kilometrow sewjernje Iwano-Frankiwska a je jedne wot historisce najwuznamnišich městow dźensnišeje Ukrainy kaž tež historiske srjedźišćo Galiciskeje.
| swójske mjeno | Галич | ||
| |||
| Wopon a chorhoj | |||
|---|---|---|---|
| |||
| Zakładne daty | |||
| stat |  Ukraina | ||
| oblasć |  Iwano-Frankiwsk | ||
| přestrjeń | 24,67 km² | ||
| wobydlerstwo | 6.247 (2016) | ||
| hustosć zasydlenja | 253,2 wob./km² | ||
| póstowe čisło | 77100 — 77104 | ||
| předwólba | (+380) 3431 | ||
Ma něhdźe šěsć tysac wobydlerjow.[1]
Sydlišćo je so w lěće 898 prěni raz naspomniło. Wysoko nad Dnjestrom natwarichu tu mócny hród, kotryž bě wot lěta 1144 sydło wjerchow z Halyča, kotřiž kontrolowachu sčasami teritorij hač k delnjemu běhej Dunaja. W lěće 1367 dósta sydlišćo měšćanske prawa. Hród bu w 17. lětstotku wot Tatarow zničeny. Wot lěta 1772 słušeše Halyč k rakuskemu krajej Galiciska, kotryž bu po měsće pomjenowany. Po Prěnjej swětowej wójnje přeńdźe do Pólskeje a wot kónca Druheje swětoweje wójny je dźěl Ukrainy.
Žórła
Literatura
- Halicz// — Warszawa : Filip Sulimierski i Władysław Walewski, 1880. — T. I : Aa — Dereneczna.— S. 475—476
- Галич, город в Галиции// Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: в 86 т. (82 т. и 4 доп.), СПб., 1890—1907, т. VIIa (1892): Выговский — Гальбан, с. 922
- Галич, Еврейская энциклопедия Брокгауза и Ефрона, т. 6: Гадассий — Данте, стлб. 104
Wotkazaj
Commons: Halyč – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Burštyn |Bolechiw |Dolyna |Halyč |Horodenka |Iwano-Frankiwsk |Jaremče |Kaluš |Kolomyja |Kosiw |Nadwirna |Rohatyn |Snjatyn |Tlumač |Tysmenycja
Sydlišća měšćanskeho typa
Bilšiwci |Bohorodčany |Brošniw-Osada |Bukačiwci |Bytkiw |Deljatyn |Hwizdec |Jabluniw |Jezupil |Kuty |Lančyn |Lysec |Obertyn |Otynija |Perehinske |Pečenižyn |Rožnjatiw |Solotwyn |Černelycja |Werchowyna |Wojnyliw |Worochta |Wyhoda |Zabolotiw