Praskow
Praskow (němsce Preske) je hornjołužiska wjes zapadnje Budyšina, kotraž ke gmejnje Hodźij słuša. Ma 41 wobydlerjow.[2]
gmejna: | Hodźij | |
wobydlerstwo: | 41 (31. decembra 2022)[1] | |
wysokosć: | 200–215 metrow n.m.hł. | |
51.17388888888914.342222222222200–215 | ||
póstowe čisło: | 02633 | |
předwólba: | 035930 | |
Měznik při něhdyšej mišnjansko-hornjołužiskej hranicy w Praskowje | ||
wikidata: Praskow (Q10770636) |
Geografija
Wjeska nadeńdźe so někak połdra kilometra juhowuchodnje Hodźijskeje cyrkwje južnje statneje dróhi S 111. Dalše wokolne wsy su Nowe Błohašecy na sewjerowuchodźe, Mała Boršć na juhowuchodźe, Dźiwoćicy na juhu a Žičeń na juhozapadźe.
Ležownostne mjena
Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena w Praskowje: Pola mosta, Hornje kerki, Wulki kruch, Debrčanski puć.[3]
Stawizny
Wjeska naspomni so k prěnjemu razej w lěće 1580 jako Prascko a běše ze starodawna gmejnski dźěl Małeje Boršće.[4] Wot lěta 1241 běžeše hranica mjez Mišnjanskim wobsydstwom wokoło Hodźija a Hornjej Łužicu při Praskowskej rěčce přez wjes, kotraž wobsteješe tuž z Mišnjanskeje a Łužiskeje strony. Měznik při mosćiku dopomina na dźělenje wjeski.
Po Mukowej statistice měješe Praskow we 1880tych lětach cyłkownje 65 wobydlerjow, z nich 60 Serbow a pjeć Němcow.[5] Při puću do Małeje Boršće dopomina prosty wopomnjenski kamjeń na ludoweho basnika Pětra Młónka, kotrehož na tym městnje w februarje 1887 Boža ručka zaja.
Žórła
Wotkaz
Hodźij: | Bóšericy | Brěza | Darin | Debiškow | Janecy | Zemichow |
Koblicy: | Běčicy | Čěškecy | Dobranecy | Mała Praha | Njezdašecy |
Mała Boršć: | Dźiwoćicy | Hornja Boršć | Nowe Błohašecy | Praskow | Tři Hwězdy |
Prěčecy: | Baćoń | Čornecy | Haslow | Liboń | Myšecy | Pozdecy | Sulšecy |
Spytecy: | |
Žičeń: | |