Hodźij

Wjes Hodźij leži w Hornjołužiskich honach zapadnje Budyšina při Dołhej wodźe a statnej dróze S 111 do Biskopic. Juhowuchodnje wjesneho jadra nadeńdźe so wot 1960tych lět Hodźijske spjatnišćo, spjaty jězor Dołheje wody. Za Hodźijom zastupuje rěčka do Darinskeje skały.

Ležownostne mjena

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena za tehdyšu Hodźijsku gmejnu: Šibjeńčna hora (tež Palaca hora), Podjanska šćežka, Kurowic hory (= Kurec hory, Kulec hory), Chimjelec wjerby, Valtynec chójny, Tymješća (= w Tymjenjach), Chimjelec doły, Chimjelec wódnik, Ryćerjec kerki, Pjechec hora, Hrodźiško, Murjanskec wary, Tórfowe jamy, Fararjec móst, Fararjec łuka, Stara zemja, Zeleny doł, Ratarjowska łuka, Stara dróha, W Chaponec haće, Praskowski lěsk, Harnapec skała, Wićežkec kerki, Škrahoncy, Fórbark, Cenklerjec hatk, Rychtarjec kubło.^[2]

Sydlišćo Hodźij ma wjace hač 1000-lětne stawizny. Naspomni so prěni raz w lěće 1007 jako Godobi.^[3] Po Budyšinje bě Hodźij z lěta 1076 druhe farske městno Mišnjanskeho biskopstwa w Hornjej Łužicy. Hodźij a přisłušne hrodźišćo słušachu hižo wot spočatka 11. lětstotka do wobsydstwa biskopow. W lěće 1010 běchu prěnju kapałku na městnje dźensnišeje cyrkwje swj. Pětra a Pawoła natwarili. W pózdnim srjedźowěku słušeše sydlišćo k mišnjanskemu klóšterskemu teritoriju wokoło Stołpina a Biskopic a přeńdźe po jeho sekularizaciji 1559 do wobsydstwa sakskich kurwjerchow.

Kurwjerch Awgust da Hodźijsku Łaćonsku šulu wutwarjeć a spěchować. Młodźi Serbja so na tutej šuli za studij teologije přihotowachu. Wulki dźěl serbskorěčnych protestantiskich duchownych w kurwjerchowstwje započny swoje wukubłanje w Hodźiju.

Wot srjedźowěka hač do spočatka 19. lětstotka bě Hodźij schadźowanišćo serbskeho wěca. Při tutym sudnistwje wotměchu so procesy po starych serbskim prawje. Wone bě zamołwite za serbsku ludnosć we wjetšej wokolinje.

Rěč

Po Mukowej statistice z lětow 1884/85 rěčachu tehdy 468 wot cyłkownje 574 Hodźijčanow serbsce.^[4] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 w Hodźijskej gmejnje serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 23,6 %.^[5]

Nabožina

Po ludličenju 2011 bě 38,9 % gmejnskich wobydlerjow ewangelskeje a 13,8 % katolskeje konfesije (přewažnje w sewjernym dźělu).^[6]

Přewažnje katolske wjeski na sewjeru Hodźijskeje gmejny su Baćoń, Haslow, Pozdecy, Čornecy a Liboń, kotrež přisłušeja Baćońskej wosadźe a w kotrychž so hač do dźensnišeho serbsce rěči. Wjetšina ewangelskich wsow słuša k Hodźijskej wosadźe.

• partnerska gmejna Kunfehértó w Madźarskej

Ke gmejnje słuša slědowacych 32 wsow:

Gmejna słuša k sakskemu wólbnemu wokrjesej 52 (Budyšin 1) a k zwjazkowemu wólbnemu wokrjesej 156 (Budyšin I).

Wjesnjanosta

Wjesnjanosta je wot 2015 bjezstronski Gerald Meyer, kiž bu při wólbach 2022 w zastojnstwje wobkrućeny.

W Hodźiju wobsteji zakładna šula, na kotrejž so tež serbšćina jako cuza rěč wuwučuje. Srjedźna šula je so w lěće 2006 zawrěła.

• Jan Jurij Temler (~1500–1573), do 1559 posledni katolski farar w Hodźiju
• Wjacław Warichius (1564–1618), wot 1589 do 1618 farar w Hodźiju; pioněr spisowneje hornjoserbšćiny
• Jaroměr Hendrich Imiš (1819–1897), wot 1858 do 1897 farar w Hodźiju a mandźelska Mila Imišowa (1827–1895), basnjerka
• Jan Pawoł Křižan (1854–1923), farar, spisaćel a dołholětny předsyda Maćicy Serbskeje; 1883–98 kapłan a 1898–1923 farar w Hodźiju
• Jurij Pilk (* 1858 w Hodźiju), stawiznar, domizniski slědźer, hudźbnik a komponist
• Gustaw Feurich (* 1868 w Hodźiju), přirodospytnik
• Jan Křižan (* 1880 w Hodźiju), farar, kulturny prócowar a předsyda Domowiny
• Korla Božidar Křižan (* 1886 w Hodźiju), farar a nabožinski spisaćel

Za dalšich fararjow hlej zapisk wo Hodźijskej cyrkwi.

• Göda tausendjährig. Hodźij tysaclětny. Wudało Gmejnske zarjadnistwo Hodźij, Lusatia-Verlag 2006.
• Gerhard Billig & Jurij Knebel: Hodźij – před 1000 lětami. W: Rozhlad 5/2006.
• Peter Lieschke: Zur Geschichte des Ortes und der Parochie Göda bei Bautzen. Schmaler, Bautzen 1876 (digitalizat)