Սիմփսոնները կինոյում

Green Day խումբը համերգ է տալիս Սփրինգֆիլդում, սակայն, փորձելով հանդիսատեսի հետ խոսել բնապահպանական խնդրի մասին, նրանք խեղդվում են տեղի լճում, որի աղտոտված ջրերը կուլ են տալիս լողացող բեմը։ Նրանց հուղարկավորության ժամանակ Սուրբ Թիմոթի Լավջոյն կոչ է անում լսել Աստծո ձայնը, և Էյբ Սիմփսոնը հանկարծակի մարգարեություն է արտասանում քաղաքին մոտեցող սարսափելի իրադարձությունների մասին, որոնց միայն Մարջն է լրջորեն ընդունում։ Լիզան փորձում է բնակիչներին համոզել, որ լիճը պետք է մաքրվի և քաղաքաբնակների տներով շրջելիս նա հանդիպում է Իռլանդիայից եկած մի տղայի՝ Քոլինին, ով նույնպես մտահոգված է շրջակա միջավայրի վիճակով։ Նա արագ հայտնաբերում է, որ նրանք շատ ընդհանրություններ ունեն և անմիջապես սիրահարվում է իր նոր ընկերոջը:Նրանք միասին շնորհանդես են կազմակերպում քաղաքապետարանում, որտեղ կարողանում են համոզել քաղաքապետին արգելել աղբը լիճ լցնել։

Այդ ընթացքում Բարտը, վիճելով Հոմերի հետ, մերկ սքեյթբորդով գնում է տնից դեպի Կրաստի Բուրգերի տուն, որից հետո նրան ձերբակալում են։ Նա հորը խնդրում է խոստովանել ոստիկանությանը, որ դա իր գաղափարն է եղել, սակայն վերջինս մեղադրում է որդուն։ Արդեն ճաշարանում Հոմերը հանդիպում է խոհարարական գլխարկով խոզուկի, որին Կրուստին ցանկանում է տալ մսավաճառին գովազդի նկարահանումից հետո, և որոշում է նրան տուն տանել։ Նա ավելի շատ է հոգում կենդանու մասին, քան իր որդու մասին, և ի վերջո տան բակում գտնվող հսկայական բաքը լցնում է խոզի արտաթորանքով, որից Մարջը պահանջում է ազատվել։ Շտապելով փակել բլիթների խանութը և անվճար բլիթներ բաժանել՝ Հոմերը բաքը լցնում է ցանկապատված լճի ջրերը՝ հանգեցնելով բնապահպանական աղետի, որն արագորեն գրավում է EPA-ի ուշադրությունը:Նրա ղեկավարը՝ Ռաս Կարգիլը ԱՄՆ նախագահ Առնոլդ Շվարցենեգերի աջակցությամբ Սփրինգֆիլդը ծածկում է հսկայական թափանցիկ գմբեթով։ Երբ ոստիկանները լճում Հոմերի ստորագրությամբ բաք են գտնում, ամբողջ քաղաքը հավաքվում է Սիմփսոններին լինչի ենթարկելու, բայց նրանց հաջողվում է փախչել գմբեթից դուրս՝ կարստե զագարով:Հոմերի նախաձեռնությամբ ընտանիքը գնում է Ալյասկա։

Գմբեթը վնասելու քաղաքաբնակների չափից ավելի եռանդուն փորձերի պատճառով Կարգիլը, չցանկանալով այն տարածվող նորություն դարձնել, որոշում է ոչնչացնել Սփրինգֆիլդը։ Քաղաքի գոյության փաստը սկսում է թաքցնել, և հեռուստատեսությամբ թողարկվում է գովազդ Թոմ Հենքսի հետ «նոր Գրանդ Կանիոնի» մասին։ Մարջը և երեխաները ցանկանում են օգնել իրենց հայրենի քաղաքին, բայց Հոմերը հրաժարվում է փրկել հարևաններին, ովքեր փորձել են սպանել իրեն:Այդ պատճառով ընտանիքը լքում է Ալյասկան, մինչ Հոմերը զվարճանում է տեղի ճաշարանում, և արդեն Սփրինգֆիլդի մուտքի մոտ հանդիպում է EPA հատուկ ջոկատայիններին, որոնք բանտարկյալներին վերադարձնում են գմբեթի տակ։

Ինուիտ շամանի հետ հանդիպելուց հետո, ով փրկեց Սիմփսոնին, փոխեց իր միտքը և որոշեց վերադառնալ սպիտակ արջից, Հոմերը լուսավորվում է և որոշում է օգնել Սփրինգֆիլդին, որպեսզի հավերժ մենակ չմնա։ Այնուամենայնիվ, այնտեղ նա կրկին դառնում է համընդհանուր արհամարհանքի առարկա, երբ նա բարձրանում է գմբեթի գագաթը, որտեղ հզոր պայթուցիկ սարքը իջեցվում է մալուխի անցքից և տապալում բոլորին, ովքեր բարձրանում են ռումբի համար։ Հուսահատ Հոմերը ևս մեկ Աստվածահայտնություն է ունենում և որոշում է օգտագործել Լիզայի նոր ուսուցանված հմտությունը՝ ձիավարել տոնավաճառի մետաղյա գնդում, փորձելով փող աշխատել փախուստի ժամանակ։ Հաշտվելով որդու հետ՝ Հոմերը վերջինիս հետ մոտոցիկլետով արագանում է գմբեթի կամարների միջով․ Բարթին հաջողվում է ռումբը նետել անցքի մեջ և պայթեցնել դրսի պատնեշը՝ ազատելով բոլոր մարդկանց։

Իր անհաջողությունից զայրացած Կարգիլը փորձում է կրակել Հոմերին երկփողանի որսորդական հրացանով, սակայն գլխին սալաքարով հարված է ստանում հանկարծակի հայտնված Մեգիի կողմից։ Նրան աշխատանքից ազատում են ու բանտ ուղարկում, իսկ քաղաքաբնակները ներում են Հոմերին ու արդեն ողջունում նրան որպես հերոս։ Նա Մարջի հետ գնում է դեպի մայրամուտ, որից հետո Սփրինգֆիլդի բնակիչները սկսում են քաղաքը վերադարձնել իր նախկին տեսքին։

Վերամշակում

Սերիալի հենց սկզբից ստեղծողները դիտարկում էին «Սիմփսոնների» հիման վրա նկարահանված լիամետրաժ ֆիլմը^[15]։ Մեթ Գրենինգը կարծում էր, որ այս ձևաչափը թույլ կտա իրենց մեծացնել և կյանքի կոչել ավելի բարդ տեսարաննե^[15]։ Նա մտադիր էր ֆիլմ նկարահանել սերիալի ավարտից հետո, «բայց այն չեղարկվեց լավ վարկանիշների պատճառով»^[15]։ Չորրորդ սեզոնի «Camp Krusty» դրվագը հարմարեցնելու փորձեր արվեցին, սակայն դժվարություններ առաջացան այն գեղարվեստական ֆիլմ վերածելու համար^[16]։ Նախագիծը երկար ժամանակ ձգձգվում էր։ Դժվար էր գտնել ֆիլմի համար բավարար սյուժե, իսկ նկարահանող խումբն այն ժամանակ բավական ժամանակ չուներ, քանի որ նրանք իրենց աշխատանքային բոլոր օրերն անցկացնում էին սերիալի վրա^[15]։ Գրենինգը նաև ցանկություն հայտնեց ստեղծել «Սիմփստասիա»՝ «Ֆանտազիա» ծաղրերգությունը, սակայն դրա համար երկարամետրաժ սցենար գրելը չափազանց դժվար էր^[16]։ Առաջարկվել է նաև նկարահանել «Treehouse of Horror» անթոլոգիայի ոճով ինչ-որ բան, սակայն դա չիրականացվեց^[17]։ Հրավիրված հիմնական աստղ Ֆիլ Հարթմանը ցանկանում էր գեղարվեստական ֆիլմ նկարահանել իր կերպարի՝ Թրոյ Մաքքլյուրի հիման վրա։ Որոշ աշխատակիցներ սատարեցին գաղափարին, և Ջոշ Վայնշտեյնն առաջարկեց օգտագործել «Սելմա անունով ձուկը» դրվագի սյուժեն, սակայն նախագիծը չեղարկվեց Հարթմանի մահից հետո^[15][16]։ Ֆիլմը կանաչ լույս էր ստացել 20th Century Fox-ի կողմից դեռ 1997 թվականին, իսկ Գրոնինգը և Ջեյմս Լ. Բրուքսը պատրաստվում էին ֆիլմի պրոդյուսերներին։

Դերասանական կազմը հայտարարվել է 2001 թվականին^[15], որից հետո սկսել են աշխատանքները սցենարի վրա^[15]։ Պրոդյուսերները սկզբում մտահոգված էին, որ ֆիլմի նկարահանումը բացասաբար կանդրադառնա անիմացիոն սերիալի վրա, քանի որ նրանք չունեին բավարար թիմ երկու նախագծերի վրա կենտրոնանալու համար։ Քանի որ սերիալը զարգանում էր, լրացուցիչ գրողներ և անիմատորներ էին վարձվում՝ միաժամանակ և՛ սերիալի, և՛ ֆիլմի արտադրության համար^[18]։ Գրոնինգը և Բրուքսը հրավիրեցին Մայք Սքալիին և Ալ Ջինին (որոնք շարունակեցին ծառայել որպես մուլտիպլիկացիոն սերիալի շոուներ) իրենց հետ ֆիլմը պատրաստելու համար^[15]։ Այնուհետև նրանք պայմանագիր կնքեցին Դեյվիդ Սիլվերմանի հետ՝ ֆիլմի ռեժիսորության համար^[15]։ Հավաքվեց սցենարիստների «ամենաուժեղ» թիմը^[18] ՝ Դեյվիդ Միրկին, Մայք Ռեյս, Ջոն Շվարցվելդեր և Ջոն Վիթի։ Ավելի ուշ միացան նաև Իեն Մեկսթոն-Հեխեմը և Մեթ Սելմանը, իսկ Բրուքսը, Գրենինգը, Սքալլին և Ջինը նույնպես գրել են սցենարի մասեր^[19]։ Սեմ Սայմոնը լքեց նախագիծը ստեղծագործական տարբերությունների պատճառով 1993 թվականին։ Նախկին գրող Քոնան Օ'Բրայենը հետաքրքրված է աշխատել The Simpsons-ի անձնակազմի հետ, թեև նա ավելի ուշ կատակել է, որ «ես անհանգստանում եմ, որ իմ Սիմփսոնների գրող ուղեղի հատվածը ոչնչացվել է Լինդսի Լոհանի և One Tree Hill- ի այդ տղայի հետ խոսելուց 14 տարի անց, այնպես որ, միգուցե այդ ամենն ամենալավն է^[15]։ Նույնը վերաբերում է ռեժիսոր Բրեդ Բուրդին, ով ժամանակ չուներ «Անհավանականները» և «Ռատատուի» ֆիլմերում աշխատանքի պատճառով^[20]։ Պրոդյուսերները գործարք կնքեցին Fox-ի հետ, որը թույլ կտար նրանց ցանկացած պահի հրաժարվել ֆիլմից, եթե նրանք զգան, որ սցենարը անբավարար է^[21]։

Սցենարի վրա աշխատանքները շարունակվում էին 2003 թվականի վերջից^[21] այն փոքրիկ բունգալոյում, որտեղ Մեթ Գրենինգն առաջին անգամ ներկայացրեց «Սիմփսոնները»^[15]։ Գրողները վեց ամիս քննարկում էին սյուժեն^[15], որոնցից յուրաքանչյուրն առաջարկում էր էսքիզային գաղափարներ^[15]։ Սքալլին առաջարկեց մի սյուժե, որում Սթիվեն Սփիլբերգը (հնչյունավորել է ինքը՝ Սփիլբերգը) կփորձեր ոչնչացնել Սփրինգֆիլդը, որպեսզի նա կարողանա ֆիլմ նկարահանել Թոմ Հենքսի հետ (ով ի վերջո հանդես եկավ որպես հյուր և բարձրաձայնեց իրեն)։ Հենց նույն հանդիպման ժամանակ Գրենինգը ներկայացրեց Հոմերի՝ ընտանի խոզին որդեգրելու գաղափարը՝ ոգեշնչված խոզերի թափոնների կառավարման մասին պատմությունից, որը նա կարդացել էր նորություններում^[17]։ Ջինն առաջարկեց Family Manatee Rescuers-ը, որը դարձավ «The Bonfire of the Manatees» դրվագը, և կար նաև ներկայացում, որը նման էր «The Truman Show»-ին, որտեղ հերոսները պարզեցին, որ իրենց կյանքը հեռուստատեսային շոու է։ Գրենինգը մերժեց այդ գաղափարը, քանի որ կարծում էր, որ Սիմփսոնները «երբեք չպետք է անտեղյակ լինեն իրենց մասին որպես հայտնիներ», սակայն գաղափարը հետագայում օգտագործվեց The Simpsons Game տեսախաղում^[15]։ Գրենինգը կարդաց մի քաղաքի մասին, որը պետք է վերացնի խոզի թափոնները ջրամատակարարումից, ինչը դարձավ պատմության ոգեշնչումը^[15]։ Ֆլանդրիան մեծ դեր խաղալու որոշումը նույնպես վաղ էր ընդունվել, քանի որ Ջինը ցանկանում էր, որ Բարտը մտածեր, թե ինչպիսին կլիներ իր կյանքը, եթե Ֆլանդիան լիներ իր հայրը^[15][16]։ Սկզբում նախատեսվում էր, որ Հենք Սկորպիոն վերադառնալու էր որպես գլխավոր հակառակորդ, բայց անձնակազմը հրաժարվեց գաղափարից և ստեղծեց Ռասս Կարգիլին։

Կողմորոշվելով սյուժեի հարցում՝ սցենարիստները այն բաժանեցին յոթ բաժնի։ Ջինը, Սքալլին, Ռեյսը, Շվարցվելդերը, Վիթին, Միրկինը և Մեյերը գրեցին յուրաքանչյուրը 25 էջ, և խումբը հանդիպեց մեկ ամիս անց՝ համատեղելու յոթ բաժինները մեկ «շատ կոպիտ նախագծում»^[18]։ Ֆիլմի սցենարը գրվել է այնպես, ինչպես հեռուստասերիալը. գրողները նստում էին սեղանի շուրջ, մտքեր էին տալիս և փորձում ծիծաղեցնել միմյանց^[21]։ Սցենարը վերաշարադրվել է ավելի քան 100 անգամ^[15], և ինչ-որ պահի մուլտֆիլմը դարձել է մյուզիքլ։ Սակայն երգերը շուտով ջնջվեցին^[22]։ Գրենինգը նկարագրել է իր ցանկությունը՝ ֆիլմը դարձնել նաև հեռուստատեսային դրվագից զգալիորեն ավելի ուժեղ՝ ասելով, որ ցանկանում է «մեզ տալ մի բան, որը նախկինում չենք տեսել»^[15]։

Անիմացիա

Ֆիլմի անիմացիան սկսվեց 2006 թվականի հունվարին^[15], իսկ կարճամետրաժ «Շչեկոտկայի և Ցարապկայի շոուն» առաջին տեսարանն էր, որի վրա զբաղվել են սյուժեով^[16]։ Գրենինգը հրաժարվեց նկարահանել գեղարվեստական կամ CGI ֆիլմ^[15]՝ անվանելով ֆիլմի անիմացիան «դիտավորյալ անկատար» և «հարգանք ձեռքով նկարված անիմացիայի արվեստին»^[15]։ Ֆիլմը թողարկվել է 2,40:1 չափերի հարաբերակցությամբ՝ այն տարբերելու հեռուստասերիալից^[16][18] և նկարվել է անիմատորների երբևէ ունեցած ամենամեծ գունապնակով^[15]։ Անիմացիայի մեծ մասը ստեղծվել է Wacom Cintiq պլանշետների միջոցով, ինչը թույլ է տալիս պատկերները նկարել անմիջապես համակարգչային մոնիտորի վրա՝ ավելի հեշտ արտադրության համար^[16]։ Անիմացիոն արտադրությունը բաժանվել է չորս ստուդիաների ամբողջ աշխարհում՝ Film Roman-ը Բըրբենքում, Կալիֆորնիա, Rough Draft Studios-ը Գլենդելում, Կալիֆորնիա և Սեուլում (Հարավային Կորեա), և AKOM-ը նույնպես Սեուլում, Հարավային Կորեայում։ Այս ընկերությունները նախկինում աշխատել են սերիալի վրա։ Ինչպես անիմացիոն սերիալը, այնպես էլ սյուժեները, կերպարները, ֆոնային դասավորությունը և արտադրության ասիմատիկ հատվածները կատարվել են ԱՄՆ-ում։ Արտասահմանյան ստուդիաներն ավարտեցին պատկերների, թվային թանաքի և ներկերի միջև ընկած հատվածը և անիմացիան նկարեցին ֆիլմի վրա, այնուհետև ուղարկեցին այն Միացյալ Նահանգներ^[16]։

Դեյվիդ Սիլվերմանը ասաց, որ «ի տարբերություն սերիալի, որտեղ դուք պետք է ընտրեք և ընտրեք, ֆիլմը նրանց հնարավորություն է տվել «առատաձեռնորեն ուշադրություն դարձնել յուրաքանչյուր տեսարանի»։ Ի տարբերություն անիմացիոն սերիալի, կերպարները ստվերներ ունեն^[21]։ Ոգեշնչման համար Սիլվերմանը և անիմատորները դիտեցին The Incredibles-ը, Trio of Belleville-ը և Bad Day-ը Black Rock-ում, քանի որ դրանք «հիանալի հիմք էին կերպարների տեղադրման համար»^[21] Նրանք նաև գաղափարներ էին փնտրում Դիսնեյի ֆիլմերում, ինչպիսիք են Դամբոյի և Պլուտոնի դատաստանի օրը, ինչպես նաև գաղափարներ^[15] տեսարանների համար «Խենթ, խելագար, խելագար, խելագար աշխարհ է» ֆիլմում^[15] Ոգեշնչման համար Սիլվերմանը դիտել է իր ղեկավարած «Սիմփսոնների» դրվագները, ներառյալ իր երկու սիրվածները՝ «Հոմի ծաղրածուն» և «Երեք տղամարդ և կատակերգություն»^[15]։ Մայք Բ. Անդերսոնը, Լորեն Մակմուլանը, Ռիչ Մուրը և Սթիվեն Դին Մուրը Սիլվերմանի ղեկավարությամբ աշխատել են անիմացիայի վրա ֆիլմի մոտ մեկ քառորդը, և շատ այլ անիմատորներ աշխատել են տեսարանների վրա^[16]։

Քասթինգ

Ամբոխի տեսարանների համար ստեղծողները ոգեշնչվել են «Սիմփսոնների» ավելի քան 320 կերպարների պաստառով^[15]։ Գրենինգն ասաց, որ իրենք փորձել են մուլտֆիլմում ներառել յուրաքանչյուր կերպար, որոնցից 98-ը խոսող դերեր են ունեցել^[15], իսկ ամբոխի անդամների մեծ մասը մուլտսերիալի հայտնի կերպարներ են^[16]։ Սերիալի հիմնական ձայնային դերակատարներն են՝ Դեն Կաստելլանետան, Ջուլիա Կավները, Նենսի Քարթրայթը, Յարդլի Սմիթը, Հենք Ազարիան և Հարրի Շիրերը, ինչպես նաև երկրորդ պլանի դերակատարներ Թրես ՄաքՆեյլը, Պամելա Հայդենը, Մարսիա Ուոլեսը, Մեգի Ռոսվելը, Ռուսի Թեյլորը և Կարլ Վայպրեդը^[15]։ Ջո Մանտենյան վերադարձավ որպես Չաղ Թոնի^[15], մինչդեռ Ալբերտ Բրուքսը, ով հնչյունավորել էր բազմաթիվ հյուր դերեր անիմացիոն սերիալում, ընտրվեց գլխավոր հակառակորդ Ռաս Կարգիլի դերում^[18] այն բանից հետո, երբ նա աշխատակիցներին ասաց, որ ցանկանում է լինել ֆիլմի մի մասը^[15]. «Մոտ մեկ շաբաթվա ընթացքում» Բրուկսը պատրաստվում էր կրկնել Հենք Կարիճի դերը, բայց երբ կերպարը դուրս գրվեց ֆիլմից, նա ի վերջո հնչեցրեց ինքն իրեն՝ Կարգիլին^[16]։

Դերասանները կատարեցին սցենարի երեք սեղանի առաջին ընթերցումները 2005 թվականի մայիսին^[15][15] և սկսեցին հնչյունավորել հերոսներին ամեն շաբաթ՝ սկսած 2006 թվականի հունիսից մինչև արտադրության ավարտը^[15]։ Ջեյմս Լ. Բրուքսն առաջին անգամ նկարահանել է դրանք անիմացիոն սերիալի առաջին սեզոններից հետո։ Կաստելանետան գտնում է, որ ձայնային գործունեությունը «ավելի ինտենսիվ» է, քան սերիալի ձայնային կատարումը և «էմոցիոնալ առումով ավելի դրամատիկ»^[15]։ Որոշ տեսարաններ, ինչպես, օրինակ՝ Մարջի տեսաուղերձը Հոմերին, ձայնագրվել են ավելի քան հարյուր անգամ՝ դերասանական կազմին ուժասպառ թողնելով^[15]։

Համերգի բացման տեսարանը գրողները գրել են առանց կոնկրետ խմբի։ Գրին Դեյը դերը ստանձնեց սերիալում հյուրի մասնակցությամբ։ Թոմ Հենքսը նույնպես հանդես է գալիս որպես իր ֆիլմում և ընդունեց առաջարկը ընդամենը մեկ հեռախոսազանգից հետո^[15]։ Everybody Loves Raymond-ի ստեղծող Ֆիլիպ Ռոզենթալը հնչյունավորում է հորը Հենքսի հետ «նոր Գրանդ Կանյոն» գովազդում^[16]։ Ժամանակի սղության պատճառով մի քանի հյուրեր, ովքեր ձայնագրել էին իրենց տեսարանները, կտրվեցին մուլտֆիլմից։ Մինի Դրայվերը ձայնագրել է բողոքների հարցերով խորհրդատուի դերը մի տեսարանում, որն ի վերջո կտրվել է^[15]։ Էդվարդ Նորթոնը ձայնագրել է մի մարդու դեր, որը ջախջախվում է գմբեթի տեղադրման ժամանակ՝ տպավորելով Վուդի Ալենին։ Ստեղծողները զգացին, որ ձայնը չափազանց շեղում է ուշադրությունը, ուստի Կաստելլանետան նորից ձայնագրեց Նորթոնի երկխոսությունը այլ ձայնով^[16]։ Իսլա Ֆիշերը և Էրին Բրոկովիչը նույնպես կատարել են կամեոներ, սակայն նրանց տեսարանները կտրվել են^[15][15]։ Քելսի Գրամերը տրամադրեց Sideshow Bob- ի ձայնը, ով պետք է հայտնվեր մի քանի տարբեր տեսարաններում^[16][16], սակայն այս տեսարանները նույնպես կտրվեցին^[15]։ Ջոնի Նոքսվիլը նույնպես գովազդվում էր որպես հնարավոր հրավիրյալ աստղ^[15]։

Թեև նա ձայնի իրավունք չի տալիս՝ Առնոլդ Շվարցենեգերն ավելի շուտ Միացյալ Նահանգների նախագահն է, քան այն ժամանակվա նախագահ Ջորջ Բուշը, քանի որ, ըստ Գրենինգի, «երկու տարի հետո… ֆիլմը [կհնանա]»^[15]։ Բրուքսը նյարդայնացած էր այդ գաղափարից՝ նշելով, որ «[Շվարցենեգերի] սոցհարցումները շատ ավելի ցածր էին» և ասաց, որ նրանք «հույս ունեն, որ նա կվերադառնա քաղաքականություն»^[15]։ Մուլտիպլիկատորները սկսեցին գրել Շվարցենեգերի ճշգրիտ ծաղրանկարը^[15], սակայն անձնակազմի անդամներից մեկն առաջարկեց կրկնվող կերպար Ռեյնյեր Վոլֆքասլի փոփոխված տարբերակը որպես Նախագահ^[15]։ Այս գաղափարը մշակվել է Վոլֆքասլի դիզայնով, ով ինքն էլ Շվարցենեգերի ծաղրանկարն է՝ հաշվի առնելով աչքերի տակ ավելի շատ կնճիռներ և այլ սանրվածք^[15]։

Մոնտաժ

Մուլտֆիլմի բոլոր կողմերն անընդհատ վերլուծվում էին, և պատմությունները, կատակներն ու հերոսները պարբերաբար վերաշարադրվում էին^[16]։ Թեև անիմացիոն ֆիլմերի մեծ մասը բյուջեի սահմանափակումների պատճառով ակտիվ արտադրության ընթացքում լայնածավալ փոփոխություններ չի կատարում ֆիլմում^[15], «Սիմփսոնները կինոյում»-ի խումբը շարունակեց մոնտաժել իրենց ֆիլմը մինչև 2007 թվականը, որոշ մոնտաժներ տեղի ունեցան արդեն մայիսին՝ երկու ամիս տևողությամբ մինչև ֆիլմի թողարկումը^[16]։ Ջեյմս Լ. Բրուքսը նշել է․ «[թրեյլերներից մեկում] նյութերի 70 տոկոսը, հիմնվելով, թե որտեղ էինք մենք ութ շաբաթ առաջ, այլևս ֆիլմում չկա»^[15]։ Մեթ Գրենինգն ասաց, որ բավականաչափ նյութ է կրճատվել ևս երկու ֆիլմի համար^[15]։ Տարբեր նոր կերպարներ ստեղծվեցին, իսկ հետո ջնջվեցին, քանի որ դրանք բավականաչափ ներդրում չունեին^[15]։

Ի սկզբանե եկեղեցում մարգարեական տեսիլք ունեցող կերպարը Մարջն էր:Այնուամենայնիվ, գրողներն այն համարեցին բավականին դժվար դեպք, ուստի Մարջին փոխարինեցին պապիկով^[16]։ Լիզայի սիրեկան Քոլինի դերը հաճախ վերանայվում էր։ Նախկինում նրա անուններն էին Դեքսթեր և Ադրիան, իսկ արտաքինն այլ էր^[15]։ Գաղափարներից մեկն այն էր, որ Մարջը լիներ Լիզայի սիրեցյալը, սակայն սցենարիստները հասկացան, որ «լսարանը այնքան էլ ծանոթ չէր [Լիզայի] հանդեպ ունեցած երկարամյա սիրո հետ, որքան [նրանք] էին կարծում»^[16]։ Ավտոմեքենայի հետապնդումը, որի ժամանակ Հոմերը EPA բեռնատարից դուրս է նետում բոցավառ մումիաները, փոխարինվեց «ավելի զգացմունքային և իրատեսական» մոթելի և կառնավալի տեսարաններով, որոնք թույլ տվեցին փոխել տեմպը^[16]։ Մերկ Բարթի սքեյթբորդինգի տեսարանը Մեթ Գրենինգի գաղափարն էր, ով միշտ ցանկանում էր, որ Բարթը մերկ սքեյթբորդ վարեր, իսկ Մայք Սքալը ցանություն ուներ երկու վայրկյանով ցույց տալ Բարթի առնանդամը։ Նկարիչ Մարտին Արչերին վերագրվում է այն, որ մշակել է Բարտի սեռական օրգանները տարբեր իրերով թաքցնելու միջոց, նախքան դրանք կցուցադրվեին դիտողին։ Չնայած անձնակազմը համաձայնեց, որ դա ծիծաղելի կլինի, նրանք մտածում էին, թե արդյոք ֆիլմը կգնահատվի R, քանի որ նրանք գոհ էին PG-13 վարկանիշից, և որ դա ոչ սեքսուալ և հիմար էր։ Ի վերջո, նրանք խուսափում են Սաքլի գաղաթարը իրագործելուց։

Ֆիլմի նախադիտումներից հետո 2007 թվականի մարտին Պորտլենդում, Օրեգոն և Ֆենիքսում, Արիզոնա, հետագա փոփոխություններ կատարվեցին^[16]։ Այս փոփոխությունը ներառում էր Քանգի և Կոդոսի հեռացումը, որոնք երկուսն էլ կոշտ քննադատության ենթարկեցին ֆիլմը վերջին տիտրերի ժամանակ^[15][23]։ Ցուցադրումների ժամանակ շատերի համար մուլտֆիլմի սկզբնական տարբերակը չափազանց կոպիտ էր, իսկ Հոմերի պահվածքը՝ չափազանց անբարյացակամ, ուստի մի քանի տեսարաններ մեղմվեցին՝ այն ավելի հաճելի դարձնելու համար^[16]։ Ռաս Կարգիլը մի քանի անգամ վերափոխվեց՝ սկզբում հանդես գալով որպես տարեց տղամարդ, ում Ալբերտ Բրուքսի խոսքի օրինաչափությունները հիմնված էին Դոնալդ Ռամսֆելդի վրա։ Հին մոդելն օգտագործվել է Բուրգեր Քինգի կողմից էքշն ֆիգուրի համար^[16]։

Ֆիլմի վերջում Կարգիլի տեսարանը Բարթի և Հոմերի հետ ավելացվեց նրա պատմությունը լիովին լուծելու համար, և Սարդ-Խոզի կատակը նույնպես ուշ լրացում էր^[15]։ Ջնջված մի տեսարանում, մինչ Սփրինգֆիլդի գմբեթավորվելը, պարոն Բըրնսը հանդիսատեսին հիշեցրեց, որ սա ֆիլմի վերջին պահն էր, որտեղ նրանք կարող էին փոխհատուցում ստանալ^[16]։ Ջնջված մյուս տեսարաններն էին Հոմերի հանդիպումը երշիկեղենի բեռնատարի վարորդի հետ, Պուկերի տեսարանը ֆիլմի վերջում^[15] և մի նորություն, որը ցույց է տալիս գմբեթի ազդեցությունը Սփրինգֆիլդի առօրյա կյանքի վրա այնպիսի ոլորտներում, ինչպիսիք են գյուղատնտեսությունը և սպորտը, որոնք բոլորն էլ ցուցադրված DVD-ում կտրված են, քանի որ դրանք չեն համապատասխանում մուլտֆիլմի ընդհանուր համատեքստին^[16]:Մուլտֆիլմի ընթացքում տարբեր ընդմիջումներով կտրվեցին մի քանի երաժշտական համարներ^[16]։ Դրանք Ալյասկայի մասին երգ էին Դեյվիդ Ստյուարտի երաժշտությամբ Eurythmics խմբից։ Ջինն ասաց, որ այն «շատ հեռու գնաց անիմացիայի մեջ, և հետո մենք վախեցանք, որ ֆիլմը սկսում է ձգձգվել այդ հատվածում»^[15][15]։

Երաժշտություն

Պրոդյուսեր Ջեյմս Լ. Բրուքսն ընտրեց Հանս Ցիմմերին՝ մուլտֆիլմի երաժշտությունը գրելու համար, քանի որ նրանք լավ ընկերներ էին և մշտական համագործակցողներ^[15]։ Ցիմմերը զգում էր, որ երաժշտությունը «եզակի մարտահրավեր» էր, և նա պետք է «փորձեր արտահայտել Սիմփսոնների ոճը՝ առանց հանդիսատեսին ձանձրացնելու»^[15]։ Նա օգտագործեց Դենի Էլֆմանի օրիգինալ թեման, բայց չցանկացավ չափից դուրս օգտագործել այն։ Նա ստեղծել է թեմաներ ընտանիքի յուրաքանչյուր անդամի համար։ Հոմերի թեմատիկ երգն էր ուշադրության կենտրոնում, և Ցիմմերը նաև ստեղծագործեց Բարթի և Մարջի թեմաները^[15]։ Սովորական մուլտսերիալների կոմպոզիտոր Ալֆ Կլաուզենին չեն խնդրել ֆիլմը նկարահանել՝ նշելով, որ «Երբեմն դու դիմապակի ես, երբեմն՝ բզեզ»^[15]։

Բացի մուլտֆիլմում հայտնվելուց, Գրին Դեյը ձայնագրեց Սիմփսոնների թեմայի սեփական տարբերակը և թողարկեց այն որպես սինգլ^[15]։ Ցիմմերը «Խոզ-սարդ» երգը վերածեց երգչախմբային ստեղծագործության, որը կատակ էր, որը նա երբեք մտադիր չէր ներառել ֆիլմում։ Ցիմերից պահանջվեց նաև գրել օտարալեզու բառեր երգի 32 կրկնօրինակված տարբերակների համար, երբ ֆիլմը թողարկվեց միջազգային մակարդակով։ Նրա համար ամենաբարդը իսպաներեն երգ գրելն էր։ Նույն երգչախումբը սովորեց երգել ստեղծագործությունը յուրաքանչյուր կրկնօրինակման համար օտար լեզվով^[15]։

Էլ Ջինը ֆիլմի ուղերձը նկարագրել է այսպես․ «տղամարդը պետք է լսի իր կնոջը»։ Բացի այդ, ֆիլմը ծաղրում է երկու հիմնական ժամանակակից խնդիրներ՝ կրոն և բնապահպանություն^[15]։ Բնապահպանության թեման առկա է ամբողջ ֆիլմում. Հոմերի կողմից Սփրինգֆիլդ լճի աղտոտումը, Գրին Դեյի կերպարը, Լիզայի գործունեությունը և Քոլինի հետ սիրավեպը։ Չարագործ Ռաս Կարգիլը գլխավորում է ԱՄՆ-ի շրջակա միջավայրի պահպանության գործակալությունը^[15]։ Գրախոս Էդ Գոնսալեսը պնդում էր, որ մուլտֆիլմի սյուժեն երգիծանք էր Նոր Օռլեանի վրա «Կատրինա» փոթորկի ազդեցության վերաբերյալ կառավարության արձագանքի մասին^[15]։ Empire ամսագրի Յան Նաթանը քննադատեց դա՝ կարծելով, որ այն ֆիլմին տվել է «բացահայտ քաղաքական օրակարգ [որ սահմանակից է վիճաբանությանը]»^[15]։ Մյուլենբերգ քոլեջից Ջեյմս Դ. Բլումը մեկնաբանել է Լիզայի միջոցով ցուցադրված ֆիլմի «ինտելեկտուալ օրակարգի» «բացահայտությունը»։ Նա գրել է, որ մի տեսարան, որտեղ Green Day-ը չի կարողանում ներգրավել հանդիսատեսին բնապահպանական հարցի շուրջ, «գործի է դնում մի սյուժե, որը բացահայտորեն կառուցված է մշակութային օրակարգի սահմանման շուրջ» և «ժամանակին «խնդիրների» մասին արտացոլելու շուրջ^[24]։

Կրոնը կենտրոնացած է Պապին ակնթարթորեն տիրապետելու վրա, և Մարջը կարծում է, որ նրա ասածը ուղերձ է Աստծուց^[15]։ Հարցին, թե նա կարծում է, որ դա վիրավորական կլինի, Գրենինգը կատակեց, որ մուլտֆիլմը «շատ ակտիվ Աստծո գոյության դիրքորոշումն է»^[15]։ Վերլուծելով Նեդ Ֆլենդերսի դերը՝ The Simpsons Gospel-ի հեղինակ Մարկ Է. Պինսկին գրել է. «Սիմփսոնների պատրաստակամությունն է պատկերել մեր բոլոր տարբեր կողմերը [...], որն այնքան հարուստ և զվարճալի է դարձնում կրոնի հետ մեր բարդ հարաբերություններում .»^[15]։ Ծառերը նույնպես մոտիվ են, և դրանք իրականացվել են բոլոր կարևոր կամ զգացմունքային տեսարաններում։ Անիմատորները Լիզայի և Քոլինի հետևում խնձորի ծառ են նկարել իրենց առաջին հանդիպման ժամանակ, որը հղում էր Ադամին և Եվային և Եդեմին^[16]։

Ֆիլմի ողջ ընթացքում բազմաթիվ մշակութային անդրադարձներ են արվում։ Գրին Դեյը նվագում է «Ավելի մոտ, քեզ Տե՛ր» օրհներգը ջութակներով, երբ նրանց նավը խորտակվում է՝ ծաղրելով «Տիտանիկ» ֆիլմը^[15][16]։ Երբ Բարթը մերկ սքեյթբորդ է վարում, անցնող տարբեր առարկաներ գրեթե անընդհատ ծածկում են նրա սեռական օրգանները՝ ակնարկելով «Օսթին Փաուերս. առեղծվածի միջազգային մարդ»^[16] ֆիլմում օգտագործված նմանատիպ տեխնիկան։ Հոմերի և Մարջի սիրո տեսարանը ծաղրում է Դիսնեյի բազմաթիվ ֆիլմեր, այդ թվում՝ Մոխրոտը^[15], և նրանց օգնում են մերկանալ կենդանիները՝ Դիսնեյի ֆիլմերի ոճով^[15]։ Տեսարանն ի սկզբանե օգտագործված էր «Օզի կախարդի» երաժշտությունից, և եղնիկները սպիտակ բծեր ունեին. դրանք հեռացվեցին, քանի որ մուլտիպլիկատորները զգացին, որ եղնիկը չափազանց սերտորեն հիշեցնում է Բամբիին^[16]։ Բարթը գնացքում նմանակում է Միկի Մաուսին՝ իրեն անվանելով «չար կորպորացիայի թալիսման»^[15]։ Հոմերը խաղում է «Grand Theft Walrus» խաղը, որը հղում է Grand Theft Auto տեսախաղերի շարքին։ Խաղում նրա կերպարը կրակում է պարող պինգվինին՝ հղում անելով Happy Feet^[16] մուլտֆիլմին։ «Spider-Ham» երգը 1967 թվականի «Սարդ-մարդը» անիմացիոն շարքի թեմատիկ երգի պարոդիա է^[15] իսկ Լիզայի դասախոսության վերնագիրը՝ «Annoying Truth», հղում է Ալ Գորի An Inconvenient Truth ֆիլմին^[15]։ Ինքնավար մեքենան հիմնված էր Վինսենթ Դ'Օնոֆրիոյի կերպարի վրա՝ Full Metal Jacket ֆիլմից, ով նույն կերպ ինքնասպանություն գործեց^[16]։ Ֆիլմի վերջում ամբոխի տոնը վկայակոչում է կայսրության դեմ հաղթանակի տոնակատարությունը «Աստղային պատերազմներ» ֆիլմում։ Episode VI. Return of the Jedi», երբ Կարլը կատարում է ճիշտ նույն ժեստերը, ինչ Լանդո Կալրիսյանը^[16]։

Ալյասկա ուղևորության ժամանակ ստացված 1000 ԱՄՆ դոլարը հղում է Ալյասկայի մշտական ​​հիմնադրամի շահաբաժիններին։ Երբ Հոմերը հեռանում է Էքսի-Մոյից, նա բռնում է անցնող բեռնատարը՝ հարգանքի տուրք մատուցելով դերասան Բասթեր Քիթոնին, մինչ Աստվածահայտնության տեսարանը հարգանքի տուրք է մատուցում «Բրազիլիա» ֆիլմին և Սալվադոր Դալիի գործերին։ Հիլարի Քլինթոնը հայտնվում է որպես Շչեկոտկայի փոխտնօրեն, իսկ «Մատանիների տիրակալը» ներկայացնող օրկը հայտնվում է ամբոխի տեսարանում։ Ջնջված տեսարանում Մարջը և երեխաները հայտնվում են հեռուստատեսային շոուում՝ տարածելու Սփրինգֆիլդի մոտալուտ մահվան մասին լուրը։ Մասերը գրված էին շոուի ամբողջ վահանակի համար, և տեսարանը պետք է ցույց տա, որ Ռաս Կարգիլը փոխհրաձգություն է ունենում Ջոյ Բեհարի հետ։ Մեկ այլ ջնջված տեսարանում Մոեն նկարագրեց Սփրինգֆիլդի տարբեր ֆիզիկական վիճակները գմբեթի ներսում, որոնցից մեկը Դիսնեյլենդի «Ավտոպիա» ատրակցիոնն էրԿան մի քանի հղումներ «Սիմփսոնների» նախորդ դրվագներում տեղի ունեցած իրադարձություններին։ Սա ներառում է շտապօգնության մեքենայի բեկորները «Բարթ Կտրիճ» դրվագից, որը բախվել է ծառին Սփրինգֆիլդ հեղեղատի մոտ։ The Carpenters-ի «(They Long to Be) Close to You» երգը, որն օգտագործվել է Հոմերի և Մարջի հարսանեկան տեսահոլովակում, նույնպես օգտագործվել է անիմացիոն սերիալում նրանց միջև ընկած մի քանի զգացմունքային պահերի ժամանակ։

Կինոթատրոնային ցուցադրություն

2006 թվականի ապրիլի 1-ին 20th Century Fox-ը հայտարարեց, որ մուլտֆիլմը թողարկվելու է 2007 թվականի հուլիսի 27-ին^[15]։ Ավստրալիայում և Մեծ Բրիտանիայում ֆիլմը թողարկվել է մեկ օր շուտ^{[15][15][15][15]}։ Գրենինգը չէր կարծում, որ «մարդիկ նայում են թերթի հեռուստատեսային բաժինը և մտածում. «Ես այս շաբաթ կնայեմ «Սիմփսոնները», քանի որ ինձ դուր է գալիս պատմությունը»։ Պարզապես կարգավորեք և տեսեք, թե ինչ է տեղի ունենում»^[15]։

Ֆոքսը մրցույթ է անցկացրել 16 Սփրինգֆիլդների միջև՝ ամերիկյան ֆիլմի պրեմիերան վարելու համար^[15]։ Յուրաքանչյուր Սփրինգֆիլդ պատրաստեց մի ֆիլմ, որը բացատրում էր, թե ինչու պետք է տեղի ունենա իրենց քաղաքի պրեմիերան, որի արդյունքները որոշվում են USA Today կայքում^[15] քվեարկությամբ։ Մինեսոտա նահանգի Սփրինգֆիլդը վերացվել է 2007 թվականի մայիսի 31-ին^[15] Հաղթող է ճանաչվել Վերմոնտ նահանգի Սփրինգֆիլդը^[15]։ Մյուս 14 մասնակիցներից յուրաքանչյուրը հուլիսի 26-ին անցկացրեց մուլտֆիլմի իր փոքրիկ ցուցադրությունները^[15]։ Հուլիսի 21-ին Վերմոնտ նահանգի Սփրինգֆիլդ քաղաքում տեղի ունեցավ ֆիլմի համաշխարհային պրեմիերան՝ կարմիրի փոխարեն դեղին գորգով^[15]։

Ֆիլմը գնահատվել է PG-13 «անհարգալից հումորի» համար^[25]․ ստեղծողները ակնկալում էին նման վարկանիշ^[15]։ Այնուամենայնիվ, բրիտանական ֆիլմերի դասակարգման խորհուրդը ֆիլմին տվել է PG վարկանիշ՝ առանց կրճատումների^[26]։ BBFC-ի ներկայացուցիչն ասել է, որ «բնական մերկությունն առանց սեռական բովանդակության ընդունելի է PG ֆիլմերում»^[15]։ Մյանմարում մուլտֆիլմն արգելված էր, քանի որ հերոսների մեծ մասը դեղին էին, իսկ նույնիսկ կարմիր և դեղին գույներն արգելված էին ֆիլմերում։ Բիրմայացի գրաքննիչներին այս ամենը հիշեցրեց երկրի ապստամբության մասին^[15][27]։

Գովազդային ընկերություն

7-Eleven խանութների ցանցը փոխակերպեց իր ԱՄՆ-ի 11 խանութները և մեկը Կանադայում Quick Fix Store-ների՝ մոտավորապես 10 միլիոն դոլար արժողությամբ^[15][15]։ 7-Eleven-ը նաև վաճառում էր Simpsons-ի թեմայով ապրանքներ իր շատ խանութներում։ Դրանք ներառում էին Squishees, Buzz Cola, Krusty-O' Cereal և Pink Movie Donuts^[15]։ Այս ակցիան հանգեցրեց շահույթի 30% աճի 7-Eleven վերափոխված խանութների համար^[15]։ Հոմերը կատարեց հատուկ բացման մենախոսություն The Tonight Show-ի համար Ջեյ Լենոյի հետ՝ որպես մեկ այլ գովազդի մաս^[15]։

Ակցիաներ են անցկացվել նաև այլ երկրներում։ 20th Century Fox-ը «հսկա վարդագույն բլիթ» տեղադրեց Նոր Զելանդիայի Քենթերբերիի Սփրինգֆիլդ քաղաքում՝ նշելու Սփրինգֆիլդ անունը^[15][28], իսկ Լոնդոնում Battersea Power Station-ը տեղադրեց երկհարկանի լողացող փչովի spider pig^[15][15]։ Դորսեթում Հոմերի կերպարը նկարել են «Հսկան» գեոգլիֆի կողքին։ Սա վրդովմունք առաջացրեց տեղի նեո-հեթանոսների շրջանում, որոնք «անձրևի մոգություն» էին անում՝ փորձելով լվանալ^[15]։

McFarlane Toys-ը թողարկեց մուլտֆիլմի հիման վրա գործող ֆիգուրների շարք^[29], իսկ EA Games-ը թողարկեց The Simpsons Game-ը, որը համընկավ ֆիլմի DVD թողարկման հետ^[15][15]։ Samsung-ը թողարկեց «The Simpsons Movie» հեռախոսը^[15], իսկ Microsoft-ը թողարկեց «The Simpsons Movie» սահմանափակ թողարկումը Xbox 360-ի համար^[15]։ Ben & Jerry's-ը ստեղծել է Simpsons-ի թեմայով գարեջուր և բլիթով համով պաղպաղակ, որը կոչվում է Duff & D'oh: Ընկույզ»^[15]։ Windows Live Messenger-ն իր օգտատերերին հնարավորություն է տվել ներբեռնել անվճար անիմացիոն և ստատիկ բովանդակություն՝ խոսակցություններում օգտագործելու համար^[15]։ Burger King-ը թողարկեց Simpsons խաղալիքների շարքը, որոնք բաժանվում էին երեխաների կերակուրների հետ միասին, և ցուցադրում էր Սիմփսոնների թեմայով հեռուստատեսային գովազդների շարք՝ այն գովազդելու համար^[15]։ JetBlue Airways-ը մի շարք առցանց խաղարկություններ է անցկացրել՝ անիմացիոն ֆիլմի Լոս Անջելեսի պրեմիերային մեկնելու համար։ Նրանք նաև ներառեցին ալիք՝ նվիրված Սիմփսոններին իրենց ինքնաթիռի ժամանցային համակարգում^[15]։

Տեսանյութի թողարկում

Ֆիլմը թողարկվել է DVD- ով և Blu-Ray-ով 20th Century Fox Home Entertainment-ի կողմից ԱՄՆ-ում և Կանադայում^[30] և դեկտեմբերի 10-ին՝ Մեծ Բրիտանիայում^[31]։

Բացի բուն մուլտֆիլմից, DVD-ն ու Blu-ray-ը պարունակում են լեզվի կարգավորումներ, ենթագրեր, երկու աուդիո մեկնաբանության հետքեր, չորս պարոդիայի շորտեր, գովազդներ և ջնջված տեսարաններ։ Blu-ray սկավառակի վրա բոլոր լրացուցիչ նյութերը, ի տարբերություն DVD-ի, թողարկվել են լայնէկրան որակով^[30]։ Տեսարաններից մեկը, որը չհայտնվեց ֆիլմում, թողարկվեց «Սիմփսոններ. Ամբողջական տասներորդ սեզոնը» DVD հավաքածուում^[32]։ Իր առաջին շաբաթվա ընթացքում անիմացիան ԱՄՆ-ում զբաղեցրել է DVD վաճառքի աղյուսակի առաջին հորիզոնականը՝ 3 356 777 օրինակից վաստակելով ավելի քան 58 միլիոն դոլար։ Թողարկման առաջին տասներկու շաբաթների ընթացքում վաճառվել է 5 537 806 օրինակ գրեթե 94 միլիոն դոլարով^[33]։

Քննադատություն

Մուլտֆիլմը հիմնականում դրական արձագանքներ է ստացել քննադատների կողմից։ Rotten Tomatoes- ում այն ունի 87% վարկանիշ՝ հիմնված 223 ակնարկների վրա՝ 7,5/10 միջին գնահատականով։ Կայքի կոնսենսուսում ասվում է. ««Սիմփսոնները կինոյում» ֆիլմն ունի սրտանց ծիծաղ, կծող երգիծանք և ամերիկյան ընտանիքի ազնիվ կերպար, որոնք շոուն դարձնում են այդքան հանրաճանաչ։ Ֆիլմը կարող է պարծենալ ավելի հարթ անիմացիայով և հղկված արվեստով, որը հիշեցնում է շոուի փառքի օրերը»^[39]։ Metacritic- ում մուլտֆիլմը ստացել է 80 միավոր 100-ից՝ 36 գրախոսությունների հիման վրա^[40]։ CinemaScore-ի կողմից հարցված հանդիսատեսը ֆիլմին տվել է «A−» միջին գնահատական՝ A+-ից F սանդղակով^[41]։

Բրիտանական The Guardian և The Times թերթերը ֆիլմին տվել են հինգ աստղերից չորսը։ The Times-ի Ջեյմս Բոնն ասում է, որ այն «պարծենում է նույն խորամանկ մշակութային հղումներով և փայլի փայլով, որոնք հեռուստասերիալին հետևորդներ են վաստակել, որոնք տատանվում են փոքր երեխաներից մինչև համեմատական գրական դոկտորականներ»^[15]։ The Guardian-ից Փիթեր Բրեդշոուն հայտարարել է, որ այն «տալիս է այն ամենը, ինչ կարող ես ցանկանալ», և որ նա մտածում էր. «Ութսունհինգ րոպեն բավական երկար չէր 17 տարվա կատակերգական հանճարեղ արդարադատություն իրականացնելու համար^[15]։ Էդ Գոնսալեսը բարձր է գնահատել ֆիլմը իր քաղաքական ուղերձի համար՝ համեմատելով Itchy-ն և Scratchy-ն նախագահ Շվարցենեգերի իրավիճակի հետ, ինչպես նաև ֆիլմի տեսողական շեղումների հետ^[15]։ Ռենդի Շուլմանը գովաբանեց դերասանական կազմին և նկարագրեց նրանց որպես «իրենց վոկալ ստեղծագործությունը հասցրել են արհեստի, որը գերազանցում է զուտ գծային ընթերցումները» և հատկապես գովաբանեց Կավներին, որն, ըստ նրա, «ներկայացրեց այն, ինչ երբևէ եղել է ամենասրտանց կատարումը»։ կամ»^[15]։ Ռոջեր Էբերտը դրական գնահատական տվեց՝ չորս աստղերից երեքը տալով, բայց խոստովանեց, որ ինքը «ընդհանուր առմամբ հեռուստատեսային անիմացիայից անջատված ֆիլմերի սիրահար չէ»։ Նա մուլտֆիլմն անվանեց «արմատական և պարզ և միևնույն ժամանակ՝ դիվերսիոն և բարի, վիրավորական, անիմաստ լինել»^[15]։ «Թայմ» ամսագրի Ռիչարդ Քորլիսն ասել է, որ ֆիլմը «չի փորձում լինել կոպիտ կամ այլասերված, պարզապես ավելի մեծ և ավելի լավը»^[15]։

«USA Today»-ի կինոքննադատ Կլաուդիա Պյուիգն ասում է, որ սյուժեն «երաշխավորում էր գեղարվեստական ֆիլմի նկարահանումը՝ շնորհիվ իր խելացի սյուժեի և շարունակական անհարգալից հումորի»^[15]։ Պատրիկ Կոլանը կարծում էր, որ ֆիլմը «Լավագույն նյութն էր [Սիմփսոններից] 12-րդ կամ 13-րդ եթերաշրջանից ի վեր» և գովաբանեց անիմացիան, բայց նաև ասաց, որ այնպիսի կերպարների, ինչպիսիք են Comic Book Guy-ը և Սեյմուր Սքիները, հայտնվելը «փոքր և անհեթեթ էին»^[15]։ The Hollywood Reporter-ից Քըրք Հոնիքաթը գովաբանել է ֆիլմի լավ զգացողությունը՝ ասելով, որ ծիծաղը «բոլոր չափերի է գալիս», բայց նաև նշել է, որ «Սիմփսոններին էկրան^[15] հարցում ավելի քիչ է հաջողվել»։

Variety ամսագրի Բրայան Լոուրին այն անվանել է «խելացի, անպատկառ, երգիծական և խելացի», բայց այն «հազիվ» կարողանում է ավելի երկար տևել, քան հեռուստատեսային դրվագը^[15]։ Լիզա Շվարցբաումը գովեց դերասանական կազմին, բայց հայտարարեց, որ գործողությունների հաջորդականությունը երբեմն տատանվում է^[15]։ Ֆիլմը համեմատելով շոուի վաղ դրվագների հետ՝ Սթիվեն Ռոուլին եզրակացրեց, որ ֆիլմը «ավելի շատ բան ունի առաջարկելու, քան վերջին տարիների ցուցադրությունը, բայց դեռ հեռու է այն բանից, ինչն այն այդքան կազդուրիչ է դարձնում^[42]։ The Monthly-ի քննադատ Լյուկ Դեյվիսը կրկնել է Լոուրիի մտահոգությունները երկարության վերաբերյալ. «Ամեն ինչ շարժվում է կես ժամանոց դրվագի արագությամբ։ Եվ սա է պարադոքսը. այն ստիպում է ֆիլմին զգալ, թե ինչպես են երեք դրվագները իրար միացված։ Մենք մի ֆիլմում ենք, որը սպասում է ինչ-որ էպիկական բանի^[15] Նա կարծիք հայտնեց, որ «մեծ կամարում, որը «Սիմփսոնների» պատմությունն է, այս ֆիլմը կդիտվի որպես տարօրինակություն, այլ ոչ թե ապոթեոզ»։

Ավելի բացասական ակնարկ ստացավ Empire ամսագիրը, որտեղ գրախոս Յան Նաթանը համեմատեց ֆիլմը New Coke-ի հետ՝ ասելով, որ «դա բացարձակ անհաջողություն էր^[15]։ Ֆիլ Վիլյառեալը զգաց, որ «չափազանց քիչ են ծիծաղելու-բարձրաձայն պահերը», և որ «նոր սահմաններ ձգվելու փոխարեն ֆիլմը թեքվում է դեպի ծանոթը^[15]։ Շեյլա Ջոնսթոնը քննադատել է ֆիլմի տեմպը և կատակների մակարդակը՝ ասելով, որ այն «ընդհանուր թափի ժամանակավոր դրոշներ» է և որ այն «կոմիկական սկյուռիկների սալոն է, ոմանք շատ զվարճալի, մյուսները՝ վատ»^[15]։ Դեյվիդ Էդվարդսը համաձայնեց՝ գրելով, որ թեև «գերազանց կես ժամանոց շոու կա... մնացածը լցված է ձանձրալի բաներով», եզրակացնելով, որ դա «սարսափելի ֆիլմ չէր, ուղղակի սարսափելի հիասթափեցնող»^[15]։ Կոսմո Լանդեսմանը կարծում էր, որ «հումորը կարծես կորցրել է իր երգիծական կծիկը և խելքը» և որ «կատակերգության մեծ մասը կառուցված է Հոմերի ապուշության շուրջ»^[15]։ Այս գնահատականը կիսում էր Լոս Անջելես Թայմսից Կարինա Չոկանոն, ով կարծում էր, որ «ինչ-որ կերպ ֆիլմը խորանում է մահկանացու կյանքի և իմաստի մասին իր մտորումների մեջ, խրամատը ճռռում է և ընկնում»։ Նա այն բացասաբար համեմատեց South Park: Big Long Uncut (1999 թվական) ֆիլմի հետ, որը նմանապես հիմնված է անիմացիոն շարքի վրա՝ ասելով, որ երգիծական առումով այն առաջարկում է «ոչինչ, որ մենք չենք լսում ամեն երեկո Ջոն Ստյուարտի հետ «The Daily Show»-ում^[15]։ Բրյուս Նյումանը քննադատել է շոուի բազմաթիվ երկրորդական կերպարների անցողիկ ելույթները և ֆիլմը համարել «հիասթափություն^[21]»:

Շահույթ

Ֆիլմը ԱՄՆ-ում թողարկվելու օրը վաստակեց 30,758,269 դոլար՝ դարձնելով այն 25-րդ ամենաբարձր և հինգերորդ ամենաբարձր եկամտաբեր օրերը բոլոր ժամանակների^[43]։ Իր բացման հանգստյան օրերին այն վաստակեց 74,036,787 դոլար 5,500 էկրաններից 3,922 կինոթատրոններում՝ զբաղեցնելով առաջին տեղը այդ շաբաթավերջին^[44]։ Սա դարձրեց այն տասներորդ ամենաբարձր հուլիսյան բացման շաբաթավերջին բոլոր ժամանակների և ամենաբարձրը ոչ շարունակությունների շարքում, ինչպես նաև ամենաշատ եկամուտ ունեցող անիմացիոն ֆիլմը, որը հիմնված է անիմացիոն շարքի վրա՝ գերազանցելով Սպունգ Բոբի քառակուսի շալվարը^[45]։ Այն գերազանցեց Fox-ի 40 միլիոն դոլարի սպասումները^[15]։

Այն սահմանեց ամերիկյան դրամարկղային մի քանի ռեկորդներ, այդ թվում՝ ամենաշատ եկամուտ ունեցող բացման շաբաթավերջին ոչ CG անիմացիոն ֆիլմի և հեռուստասերիալի վրա հիմնված ֆիլմի համար՝ գերազանցելով Mission: Impossible 2-ը։ Սա նաև երրորդ բացման շաբաթավերջն էր անիմացիոն ֆիլմի համար^[15]։ Իր թողարկման օրը ֆիլմը գլխավորեց միջազգային կինովարձույթը՝ հավաքելով 96 միլիոն դոլար 71 երկրներից, այդ թվում՝ 27,8 միլիոն դոլար՝ Մեծ Բրիտանիայում, որը երկրորդ ամենամեծ բրիտանական բացումն է 20th Century Fox ֆիլմի համար^[15]։ Սա նպաստեց, որ այս շաբաթավերջին Մեծ Բրիտանիայի կինոթատրոններ այցելած ռեկորդային 5,5 միլիոն մարդկանց կեսից ավելին^[15]։ Ավստրալիայում այն հավաքել է 13,2 միլիոն դոլար՝ երրորդ ամենաբարձր բացումը երկրում և ամենաբարձրը անիմացիոն ֆիլմի համար^[15]։ Մեծ Բրիտանիան ԱՄՆ-ից դուրս ֆիլմի ամենաբարձր եկամուտն է՝ 78,4 միլիոն դոլար, մինչդեռ Գերմանիան երկրորդն է՝ ընդհանուր 36,3 միլիոն դոլարով^[46]։ Ֆիլմն ավարտեց իր թատերական գործունեությունը 2007 թվականի դեկտեմբերի 20-ին՝ 183,1 միլիոն դոլար ներքին և 536,4 միլիոն դոլար համաշխարհային հասույթով։ Այն 2007 թվականի ութերորդ ֆիլմն է ամբողջ աշխարհում, իսկ 2007 թվականի տասներկուերորդ ֆիլմն է ԱՄՆ-ում։

Մրցանակներ և անվանակարգեր

Ֆիլմը արժանացել է բրիտանական կատակերգության մրցանակների՝ լավագույն կատակերգական ֆիլմի, ITV National Movie Awards-ի^[15] անիմացիայի համար, և Մեծ Բրիտանիայի Kids' Choice Awards-ի^[15] ֆիլմի համար՝ գերազանցելով Հարի Փոթերին և Փյունիկսի շքանշանին և ծովահեններին։ Կարիբյան կղզիներ. աշխարհի վերջում և Շրեկ Երրորդը^[15] ֆիլմերին։ Ֆիլմի թրեյլերը արժանացել է «Ոսկե թրեյլեր» մրցանակի՝ «Լավագույն անիմացիա/Ընտանեկան թրեյլեր» 8-րդ ամենամյա «Ոսկե թրեյլեր» մրցանակաբաշխության ժամանակ^[15]։ Forbes ամսագիրը մուլտֆիլմը անվանել է տարվա երրորդ լավագույն արդյունքը՝ հիմնվելով իր դրամարկղային եկամուտների և Metacritic-ի քննադատների վարկանիշների վրա^[15]։ Ֆիլմի կայքը արժանացել է Webby Award- ի 12-րդ ամենամյա Webby Awards մրցանակաբաշխության «Լավագույն ֆիլմի կայք»^[47]։

Annie մրցանակաբաշխության 35-րդ մրցանակաբաշխության ժամանակ ֆիլմը առաջադրվել է չորս անվանակարգերում՝ լավագույն անիմացիոն ֆիլմ, ռեժիսուրա անիմացիոն ֆիլմում, գրություն անիմացիոն ֆիլմում և ձայնային դերակատարում անիմացիոն ֆիլմում Ջուլիա Կավների համար՝ զիճելով մուլտֆիլմի բոլոր չորս մրցանակները «Ռատատույ» մուլտֆիլմին^[15][48]։ Այն առաջադրվել է «Ոսկե գլոբուս» մրցանակի՝ 65-րդ «Ոսկե գլոբուս» մրցանակաբաշխության լավագույն անիմացիոն լիամետրաժ ֆիլմի համար, BAFTA մրցանակի լավագույն անիմացիոն լիամետրաժ ֆիլմի համար և Պրոդյուսերների գիլդիայի մրցանակի՝ անիմացիոն թատերական ֆիլմի համար^{[15][15][15][15]}։ Այն նաև ստացել է անվանակարգեր Satellite Award-ի համար լավագույն անիմացիոն ֆիլմի համար, Չիկագոյի կինոքննադատների ասոցիացիայի մրցանակի լավագույն անիմացիոն լիամետրաժ ֆիլմի համար և Broadcast Film Critics Association մրցանակի համար լավագույն անիմացիոն լիամետրաժ ֆիլմի համար^{[15][15][15][15]}։

Մինչ թողարկումը մուլտֆիլմը ստացել է 2007 թվականի MTV Movie Awards- ի անվանակարգ՝ «Լավագույն ամառային ֆիլմ, որը դեռ չես տեսել»՝ պարտվելով «Տրանսֆորմերներին»^[15] և պարտվել «Դեռահասների ընտրություն» մրցանակին «Ընտրված ամառային ֆիլմ - կատակերգություն» ֆիլմի համար։ or Musical» to «Hairspray»^[15]։ Այն նաև առաջադրվել է «Սիրված կատակերգություն» անվանակարգում՝ People's Choice Awards^[15] ՝ պարտվելով «Knocked Up»-ին։

2014 թվականին Ջեյմս Լ. Բրուքսն ասաց, որ իրեն դիմել են FOX-ը երկրորդ մաս ստեղծելու մասին։ Նա ավելացրեց, որ երկրորդ ֆիլմի անմիջական պլաններ չունի^[49]։