Տուֆան Մինուլին | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | օգոստոսի 25, 1935(1935-08-25) |
| Ծննդավայր | Olı Mämätxuca |
| Վախճանվել է | մայիսի 2, 2012(2012-05-02) (76 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Կազան, Ռուսաստան |
| Գերեզման | Կազանի Նովո Տատարսկի սլոբոդայի թաթարական գերեզմանատուն |
| Մասնագիտություն | սցենարիստ, գրող, քաղաքական գործիչ, դրամատուրգ և հրապարակախոս |
| Լեզու | թաթարերեն և ռուսերեն |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան |
| Կրթություն | Մ. Ս. Շչեպկինի անվան բարձրագույն թատերական ուսումնարան |
| Ժանրեր | պիես, բանաստեղծություն և պատմվածք |
| Գրական ուղղություններ | սոցիալիստական ռեալիզմ |
| Անդամակցություն | ԽՍՀՄ Գրողների միություն |
| Պարգևներ | |
| Ամուսին | Näcibä İxsanova? |
| Կայք | tufanminnullin.com |
 Tufan Minnullin Վիքիպահեստում | |
Տուֆան Գաբդուլլա ուլի Մինուլին (թաթարերեն՝ Туфа́н Габдулла́ улы Миңну́ллин, օգոստոսի 25, 1935(1935-08-25), Olı Mämätxuca - մայիսի 2, 2012(2012-05-02), Կազան, Ռուսաստան), թաթար ժամանակակից ականավոր գրող, թատերագիր, հրապարակագիր, հասարակական-քաղաքական գործիչ։ Ընտրվել է Թաթարստանի պետական խորհրդի պատգամավոր, արժանացել Դամիր Սիրազիևի, Մուսա Ջալիլի, Գաբդուլլա Տուկայի մրցանակների, Կազանի պատվավոր քաղաքացու կոչման։ Համբավվել է որպես դասական մակարդակի գրող, ով կարողացել է մի նոր մակարդակի հասցնել թաթարական թատերագրությունն ու թատրոնը[1]։ 1984 թվականից մինչև իր մահը (2014) անընդմեջ ընտրվել է նախ՝ Թաթարական ԻԽՍՀ Գերագույն խորհրդի, ապա՝ վերջինիս փոխարինած Պետական խորհրդի պատգամավոր։ Ընդ որում՝ եղել է այն սակավաթիվ պատգամավորներից մեկը, ով միշտ ելույթ է ունեցել թաթարերեն և պետական մակարդակով բարձրացրել թաթարերենի ու թաթարական մշակույթի հիմնախնդիրները[2]։
Ծնվել է 1935 թվականի օգոստոսի 25-ին, Բոլշոյե Մերետկոզինո գյուղում (ներկայումս գտնվում է Թաթարստանի Կամսկ-Ուստինսկյան շրջանում)։
1956—1961 թթ. սովորել է Մոսկվայի Մ. Ս. Շչեպկինի անվան թատերական ուսումնարանում, ավարտելուց հետո աշխատանքի անցել Մենզելինսկի ակադեմիական թատրոնում՝ որպես դերասան։
1962 թվականին այդ թատրոնում բեմադրության է ընդունվել նրա հեղինակած «Մեր գյուղի մարդիկ» կատակերգությունը։ Այդ նույն տարում թաթարական պետական ակադեմիական թատրոնում իրականացվել է նրա «Ազատը» հեքիաթ-պիեսի բեմականացումը։
1964—1967 թթ. աշխատել է Կազանի հեռուստաստուդիայում՝ որպես խմբագիր, միաժամանակ կատարել «Чаян» («Կարիճ») ամսագրի գրական աշխատողի պարտականությունները։
1968 թվականից իրեն ամբողջովին նվիրել է գրական ազատ, ստեղծագործական աշխատանքի։
1975—1977 թթ. սովորել է Մոսկվայի բարձրագույն գրական դասընթացներում։ 1984—1989 թթ. ղեկավարել է Թաթարական ԻԽՍՀ գրողների միությունը։
ԽՍՀՄ վերջին գումարման Գերագույն խորհրդի պատգամավոր էր և Գերագույն խորհրդի նախագահության անդամ (1989—1991):
Մահացել է 2012 թվականի մայիսի 2-ին, Կազանում, ինֆարկտից[3]։
*«Մեր գյուղի մարդիկ» (1961) *«Մեր ընտրած ճակատագրերը» (1972)*«Մենք գնում ենք, դուք մնում եք» (1986)*«Մնաք բարով» («Хушыгыз») (1993)*«Բախտիար Կանկաև» (1974. պատմական դրամա է Եմելյան Պուգաչովի թաթար զինակցի մասին)*«Չորս փեսացու Դիլյաֆրուզի համար»*«Ալդերմեշցի ծերունին»*«Իլգիզար + Վերա»*«Հոգյակս»*«Երբ լուսին չկա, աստղն է մեզ լույս տալիս» («Ай булмаса йолдыз бар»)*«Օրորոցային» («Әниләр һәм бәбиләр»)
Կազանի փողոցներից մեկը կոչվել է Տուֆան Մինուլինի անունով։
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Տուֆան Մինուլին» հոդվածին։ |
|
