Микроуправувачот претставува компјутер на единствен чип (плоча). Тој има микрообработувач, компјутерска меморија и влезно/излезни порти — сѐ она што му е потребно за работа на еден компјутер. За разлика од личните сметачи микроуправувачите користат слаби обработувачи со брзина од неколку мегахерци што е сосема доволна за нивните потреби. Исто така трошат многу малку електрична енергија а кога не вршат никаква работа имаат можност да мируваат односно да не трошат воопшто енергија.
Главната намена на микроуправувачите е во автоматиката, односно при производството на автоматски производи и уреди како автоматските системи во автомобилите, далечински управуваните уреди, индустриски и канцелариски машини, најразлични уреди и играчки. Наоѓајќи ја оваа примена и благодарение на нивната ниска цена поради малите потреби од обработувачи и мемории, на микроуправувачите отпаѓа најголемиот дел од производството на микрообработувачи, а се разбира претставува и огромен бизнис.
Историјата на Микроуправувачите е тесно поврзана со историјата на микрообработувачите. Првиот микроуправувач е произведен во 1974 година од компанијата Тексас Инструментс а тоа е TMS1000. Набрзо потоа и Интел излегува со свој 8-битен микроуправувач а тоа е Интеловиот 8048.
PIC (управувач со програмабилен интерфејс) управувачите потекнуваат од 1985 година. Тие користат Харвард Архитектура и Reduced Instruction Set(Намален Сет од инструкции). Ги произведува фирмата Микрочип и денес се едни од најчесто користените микроуправувачи.
Во еден микроуправувач се вметнати следните системи:
микрообработувач - спрема потребите имаме различни видови на обработувачи движејќи се од најстарите и најпрости 4-битни обработувачи па сè до најновите и најсложени 64-битни обработувачи.
сериски влезно/излезни порти
други идови на сериска комуникација
додатни уреди како тајмер и слично
компјутерска меморија од најразлични видови (РАМ,РОМ,ЕПРОМ,ЕЕПРОМ)
аналогно-дигитални претворувачи
Структурата на микроуправувачите е многу различна и многу варира во зависност од потребите. Бидејќи наоѓаат примена во најразлични области и нивната градба им е најразлична. Честопати производителите оставаат можности на корисниците сами да си ги одберат деловите и уредите кои ќе ги приклучат.
Микроуправувачите првично се програмираа преку асемблер, меѓутоа со развојот на посовремените програмски јазици и програмирањето на овие управувачи се врши со тие јазици.
Развиени се и програмски пакети посебно за користење при програмирање на микроуправувачи. Тие обично ја носат наставката "микро" пред името на програмскиот јазик.
