จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ภาพจากดาวเทียมของที่ราบสูงทิเบต ในทางธรณีวิทยาและภูมิศาสตร์กายภาค ที่ราบสูง (อังกฤษ: plateau) ยังสามารถเรียกได้ว่า ที่ราบระดับสูง (high plain) หรือ ที่ราบสูงรูปโต๊ะ (tableland) เป็นบริเวณที่ราบระดับสูงที่มักประกอบด้วยภูมิประเทศราบแบนที่อยู่สูงกว่าบริเวณข้างเคียง มักมีหนึ่งด้านหรือมากกว่านั้นเป็นที่ลาดชัน ที่ราบสูงสามารถเกิดได้จากหลายวิธี ทั้งการลอยตัวของหินหนืดภูเขาไฟ การดันออกของลาวา และการกร่อนโดยน้ำและธารน้ำแข็ง ที่ราบสูงที่สูงที่สุดในโลกคือบริเวณเทือกเขาปามีร์ (Pamir mountains)
