გაერთიანება 90/მწვანეები
გაერთიანება 90/მწვანეები (გერმ. Bündnis 90/Die Grünen) — მწვანე პოლიტიკური პარტია გერმანიაში. ჩამოყალიბდა 1993 წელს „მწვანეებისა“ (შეიქმნა დასავლეთ გერმანიაში 1980 წელს) და გაერთიანება 90-ის (შეიქმნა აღმოსავლეთ გერმანიაში 1990 წელს) შერწყმით. „მწვანეები“ პირველად ხელისუფლების სათავეში XX-XXI საუკუნეთა მიჯნაზე მოვიდნენ იოშკა ფიშერის მეთაურობით, სოციალ-დემოკრატებთან ერთად. ამჟამად, პარტიას სათავეში უდგას ცნობილი პოლიტიკოსი, ბუნდესტაგის მრავალგზის წევრი კლაუდია როტი. პარტიას ბუნდესტაგში 118 წარმომადგენელი ჰყავს.
| Bündnis 90/Die Grünen გაერთიანება 90/მწვანეები | |
|---|---|
 | |
| ხელმძღვანელობა | |
| ლიდერი | კლაუდია როტი, ჯემ ოზდემირი |
| ისტორია | |
| დაფუძნდა | 14 მაისი, 1993 |
| წინამორბედი | მწვანეები გაერთიანება 90 |
| პოზიციები | |
| იდეოლოგია | მწვანე პოლიტიკა სოციალური ლიბერალიზმი |
| პოლიტიკური პოზიცია | მემარცხენე-ცენტრიზმი |
| საერთაშორისო კავშირები | |
| ევროპული აკრედიტაცია | ევროპის მწვანეთა პარტია |
| საერთაშორისო აკრედიტაცია | გლობალური მწვანეები |
| წარმომადგენლობითობა | |
| ბუნდესტაგი | 118 / 736 |
| რეგიონული პარლამენტები | 315 / 1 894 |
| ევროპარლამენტი | 21 / 96 |
| ფერები | |
| შტაბ-ბინა | Platz vor dem Neuen Tor 1 10115 ბერლინი |
| www.gruene.de | |
მწვანეები წარმოდგენილნი არიან გერმანიის ყველაზე მდიდარი და შეძლებული მხარეების მთავრობებში (ჩრდილოეთ რაინ-ვესტფალია, რაინლანდ-პფალცი და ა.შ). 2011 წელს პარტიამ მნიშვნელოვან წარმატებებს მიაღწია რეგიონულ არჩევნებში. ბადენ-ვიურტემბერგში ისტორიაში პირველად გერმანიის ფედერალური მხარის მინისტრ-პრეზიდენტად აირჩიეს, არა სოციალ-დემოკრატიული ან ქრისტიან დემოკრატიული პარტიის წარმომადგენელი, არამედ მწვანეთა პარტიის წევრი ვინფრიდ კრეჩმანი. მწვანეთა პარტიას 60000-მდე წევრი ჰჰყავს. მასთან დაახლოვებულ ორგანიზაციად ჰაინრიხ ბიოლის ფონდს მიიჩნევენ.
პოლიტიკური პლატფორმა
პარტიის ძირითადი იდეოლოგიური მიმართულებებია მწვანე პოლიტიკა[1] და სოციალური ლიბერალიზმი.[2][3] მის პოლიტიკურ პოზიციას ზოგადად მემარცხენე-ცენტრისტულად აღწერენ,[4][5] მაგრამ ზოგი წყარო მას ცენტრისტულად აღწერს.[6][7][8][9] დასავლეთ გერმანიის „მწვანეებმა“ გადამწყვეტი როლი ითამაშეს ევროპაში მწვანე პოლიტიკის განვითარებაში.[10]
შედეგები არჩევნებში
ფედერალური პარლამენტი (ბუნდესტაგი)
| არჩევნები | მაჟორიტარული | პროპორციული | მანდატები | +/– | სტატუსი | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ხმები | % | ხმები | % | ||||
| 1980 | 732 619 | 1,0 (#5) | 569 589 | 1,5 (#5) | 0 / 497 | ახალი | გარესაპარლამენტო |
| 1983 | 1 609 855 | 4,1 (#5) | 2 167 431 | 5,6 (#5) | 27 / 498 |  27 | ოპოზიცია |
| 1987 | 2 649 459 | 7,0 (#4) | 3 126 256 | 8,3 (#5) | 42 / 497 | 15 | ოპოზიცია |
| 1990 | 2 589 912 | 5,6 (#5) | 2 347 407 | 5,0 (#4) | 8 / 662 |  36 | ოპოზიცია |
| 1994 | 3 037 902 | 6,5 (#4) | 3 424 315 | 7,3 (#4) | 49 / 672 | 41 | ოპოზიცია |
| 1998 | 2 448 162 | 5,0 (#4) | 3 301 624 | 6,7 (#4) | 47 / 669 | 2 | მთავრობა (სდპ–მწვანეები) |
| 2002 | 2 693 794 | 5,6 (#5) | 4 108 314 | 8,6 (#4) | 55 / 603 | 8 | მთავრობა (სდპ–მწვანეები) |
| 2005 | 2 538 913 | 5,4 (#5) | 3 838 326 | 8,1 (#5) | 51 / 614 | 4 | ოპოზიცია |
| 2009 | 3 974 803 | 9,2 (#5) | 4 641 197 | 10,7 (#5) | 68 / 622 | 17 | ოპოზიცია |
| 2013 | 3 177 269 | 7,3 (#5) | 3 690 314 | 8,4 (#4) | 63 / 631 | 5 | ოპოზიცია |
| 2017 | 3 717 436 | 8,0 (#6) | 4 157 564 | 8,9 (#6) | 67 / 709 | 4 | ოპოზიცია |
| 2021 | 6 465 502 | 14,0 (#3) | 6 848 215 | 14,8 (#3) | 118 / 735 | 51 | მთავრობა (სდპ–მწვანეები–თდპ) |
ევროპის პარლამენტი
| არჩევნები | ხმები | % | მანდატები | +/– |
|---|---|---|---|---|
| 1979 | 893 683 | 3,2 (#5) | 0 / 81 | ახალი |
| 1984 | 2 025 972 | 8,2 (#4) | 7 / 81 | 7 |
| 1989 | 2 382 102 | 8,4 (#3) | 8 / 81 | 1 |
| 1994 | 3 563 268 | 10,1 (#3) | 12 / 99 | 4 |
| 1999 | 1 741 494 | 6,4 (#4) | 7 / 99 | 5 |
| 2004 | 3 078 276 | 11,9 (#3) | 13 / 99 | 6 |
| 2009 | 3 193 821 | 12,1 (#3) | 14 / 99 | 1 |
| 2014 | 3 138 201 | 10,7 (#3) | 11 / 96 | 3 |
| 2019 | 7 675 584 | 20,5 (#2) | 21 / 96 | 10 |
რესურსები ინტერნეტში
სქოლიო
 | ეს სტატია პოლიტიკური პარტიების შესახებ ჯერჯერობით ესკიზია. თქვენ შეგიძლიათ დაგვეხმაროთ მის შევსებაში. |