Linguae Indoiranicae

Linguae Indoiranicae (pars familiae Indoeuropaeae) e linguis Indicis et Iranicis constant (una cum minore linguarum Nuristanarum grege). Satis constat inter has maiores divisiones multas similitudines et phonologicas et morphologicas esse.

Linguae Indoiranicae
Situs:	Asia Australis et Media
Status:	divisio linguarum Indoeuropaearum
Divisiones:	Linguae Indicae Linguae Iranicae Linguae Nuristanae
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae

Linguae Indoiranicae in tria aeva dividi solent:

• Linguae Indoiranicae antiquae: Lingua Vedica, Sanscrita, Persica antiqua, Avestana. Omnes morphologiam multipicem habent, quamquam iam nonnullae categoriae remotae sunt: Lingua Vedica format plusquamperfectum; coniunctivum et ceterae formae in Lingua Sanscrita desunt. Maxime lingua Persica antiqua formas verbi diluitur et periphrasticis substituitur.
• Linguae Medioindoiranicae: Linguae ut Palica, Pracriticae, Magadhi, Persica media. Remotio categoriarum progressa est. Exempli causa, Pali cognoscit modo unum tempus praeteriti, id est Aoristum.
• Linguae Neoindoiranicae: Linguae ut Hindi, Marathica, Persica. Structura synthetica est exigua. Manent paucae formae syntheticae; modus principalis coniugationis et declinationis est exstructio periphrasium.