Malum Sinense

Arbor fructifera malus Sinensis fructusque malum Sinense^[1] sunt grex cultivarietatum (nomine Anglico Sweet Orange group) speciei hybridae Citrus × aurantium. Arbor, ut nomen indicat, e Sinis orta est. Ad genus citrorum pertinet.

Malus Sinensis cum fructibus floribusque

Plantae

Ordo : Sapindales
Familia : Rutaceae
Genus : Citrus
Species : Citrus × aurantium
(Sweet Orange Group)

Synonyma

Citrus × sinensis
(L.) Osbeck

Grex cultivarietatum iam diu recognita est ut species seu hybrida Citrus × sinensis, nomen quod sub forma binominis specialis anno 1765 statuit Petrus Osbeck,^[2] post Carolum Linnaeum, qui anno 1753 ut varietas accepit C. aurantium var. sinensis.^[3]

Malus Sinensis iam saeculo XII exeunte in Europa crescebat, videlicet in monasterio Argyron Constantinopolitanum: ibi pruinis interfecta est si credere possumus epigramma Theodori Balsamonis.^[4]

Notae

Bibliographia

Opera antiquiora

ante 1195 : Theodorus Balsamon, Epigrammata no. 31 (Konstantin Horna, ed., "Die Epigramme des Theodoros Balsamon" in Wiener Studien vol. 25 (1903) pp. 165-217)
1330 : Hu Si-hui, Propria ad mensam Imperatoris principia (Paul D. Buell, Eugene N. Anderson, edd. et interprr., A Soup for the Qan: Chinese dietary medicine of the Mongol era as seen in Hu Szu-hui's Yin-shan cheng-yao [Londinii: Kegan Paul, 2000] pp. 384-385, 568 et alibi)
1646 : Ioannes Baptista Ferrarius, Hesperides, sive, De malorum aureorum cultura et usu libri quatuor (Romae: Scheus) Textus aud archive.org
1811 : Georges Gallesio, Traité du citrus. Lutetiae: Fantin, 1811 (Francogallice) (Textus apud Google Books) apud archive.org
1752 : Georgius Everhardus Rumphius, Herbarium Amboinense (Amstelaedami: Chanquion, 1741-1750) vol. 2 tab. 34 et pp. 113-114 ("Aurantium Sinense"); cf. E. D. Merrill, An Interpretation of Rumphius's Herbarium Amboinense. Manilae: Department of Agriculture and Natural Resources, Bureau of Science, 1917 p. 298
1708 : Johann Christoph Volkamer, Nürnbergische Hesperides. Norimbergae: Endter, 1708 (Theodisce) Textus
1714 : Johann Christoph Volkamer, Continuation der Nürnbergischen Hesperidum. Norimbergae, 1714 (Theodisce) (Textus apud Google Books)

Botanica et genetica

H. C. Barrett, A. M. Rhodes, "A Numerical Taxonomic Study of Affinity Relationships in Cultivated Citrus and Its Close Relatives" in Systematic Botany vol. 1 (1976) pp. 105-136 (Anglice) JSTOR
Randall J. Bayer, David J. Mabberley, Cynthia Morton, Cathy H. Miller, Ish K. Sharma, Bernard E. Pfeil, Sarah Rich, Roberta Hitchcock, Steve Sykes, "A molecular phylogeny of the orange subfamily (Rutaceae: Aurantioideae) using nine cpDNA sequences" in American Journal of Botany vol. 96 (2009) pp. 668-685 (Anglice)
Giovanni Dugo, Angelo Di Giacomo, edd., Citrus: the genus Citrus. Londinii: Taylor & Francis, 2002 (Paginae selectae apud Google Books)
I. A. Khan, ed., Citrus genetics, breeding, and biotechnology (Wallingford: CAB International, 2007) pp. 25, 39, 155-162 (Paginae selectae apud Google Books)
Zhang Dianxiang, David J. Mabberley, "10. Citrus ×aurantium Linnaeus, Sp. Pl. 2: 782. 1753, pro sp. Sweet orange group" in Flora of China vol. 11 (2008) pp. 90–96 (Anglice)

De cultu

"Orange" in Julia F. Morton, Fruits of warm climates (Miamiae, 1987) pp. 134-142
Tong Kwee Lim, Edible Medicinal and Non-Medicinal Plants. Vol. 4: Fruits (Berolini: Springer, 2012) pp. 806-832 (Anglice) (Paginae selectae apud Google Books)

De usu

Giovanni Dugo, Luigi Mondello, edd., Citrus Oils (CRC Press, 2010) pp. 75-90 (Paginae selectae apud Google Books)
J. M. Favela-Hernández, O. González-Santiago, M. A. Ramírez-Cabrera, P. C. Esquivel-Ferriño, M. del R. Camacho-Corona, "Chemistry and Pharmacology of Citrus sinensis" in Molecules vol. 21 (2016) p. 247 ff.

Nexus externi

Situs scientifici:

Vicimedia Communia plura habent quae ad Citrum sinensem spectant (Citrus sinensis, Oranges).

Vide "Citrus sinensis" apud Vicispecies.

Situs scientifici:

Citrus Pages (Anglice)

[1]

[2]

[3]

[4]