Mors voluntaria

sui caedere

Mors voluntaria,[1] sive suicidium,[2] est actus quo aliquis sibi mortem consciscit, se ipse interficiens. Mortis voluntariae causa saepe morbus (depressio aut intolerabilis corporis dolor) esse potest. Secundum consociationem mundialem sanitatis, mortes voluntariae in orbe terrarum frequentes sunt apud adulescentes qui viliter semet ipsum colunt et vexatione condiscipulorum premuntur. Itaque necesse est administratoribus scholasticis ludique magistris consilium capere, ut tolerantia provehatur in scholis, qua ratione etiam mortes voluntariae prohibeantur. Aliae causae suicidii sunt abusus temeti, vis familiaribus inlata, separatio a parentibus, discriminatio propensionis sexualis generisve identitatis causa facta. Aliae res periculum suicidii augentes sunt indoles irritabilis, nimia sui dignatio cum sui contemptu alternans, mores impulsivi.[3]

Le Suicidé. Pictura Eduardi Manet (1877–1881).
Quot homines pro 100 000 sibi mortem in variis civitatibus consciverint.

Etiam pessima conditio laboris vel tempus laboris super limitationem a systemate accumulationis capitalis laboratoris sibi mortem compellare? potest, ut De capitali a Caroli Marx dixit.[4]

Conamen suicidii dicitur, si mortem voluntariam afferre intentum est, at involuntarie non perfectum.

Suicidium extensum mortem alterius et antecedentem et intentam suicidium commitentis causa significat.


Epidemiologia

Totius mundi mortes voluntariae per annum circiter decies centena milia sunt, quarum incepta ducenties centena milia per annum[5]. Horum hominum pluribus morbus mentis est[6]. Instrumenta divulgationis quoque momentum habere possunt[7] et noxium (effectus Werther) et defendens (effectus Papageno)[8].

Mortes voluntariae apud adulescentes

Cogitationes apud adulescentes de morte voluntaria non solum a psychopathologiae mutationibus vel depressione priore sed etiam ab inexhausto alcoholis vel interretiali indomabili consumptione oriri videtur.[9].

Notae

Nexus interni

Nexus externi