Tupolev Tu 154
Tupolev Tu 154 (Russice Туполев Ту-154) est aeroplanum pyraulocineticum civile fabricatoris Russici aeronautici Tupolev, tribus propulsionis systematibus longinquitatis contingentis mediae instructum, quod ab anno 1968 usque ad annum 2013 producebatur. Cum velocitate maxima 975 km/h (606 mph) aeroplanum volante hoc unum e celerissimis aëroplanorum civilium sit.
Initio annis 2010 societas aëronautica Russica Aeroflot se post quadraginta annos decessum classis Tupolev Tu-154 nuntiavit[1].
Historia
Contextus
Post secundum bellum mundanum in Britanniarum regno primum aëroplanum civile cum systematis propulsionis de Havilland Comet ortum est. Paulo post, anno (1955) enim, et Sud Aviation Caravelle Franciae et Tupolev Tu-104 Unionis Rerum Publicarum Sovieticarum Socialisticarum secuta sunt, tum annis 1957 Boeing 707 et 1958 Douglas DC-8 et 1959 Convair 880 Civitatum Foederatarum Americae. Istud Tupolev Tu-104 duobus systematibus propulsionis Sovieticum Andrea Tupolev etiamnunc excogitatum calamitatibus pluribus Cometi et Caravellis inter annos 1956 et 1958 solum aeroplanorum civilium cum systematis propulsionis, quod volare licuit.
Necessitas aeroplani velocitatum altiorum in fabricationem Tu-154 duxit.
Proprietates technicae
Signa
.jpg)
| Signum | Structura Tu 154B 2 | Structura Tu 154M |
|---|---|---|
| Longitudo | 47.9 m | |
| Gubernatorum diaetae praesidium | 2-3 gubernatores, 1 technicus | |
| Sedium capacitas | 114 – 180 | |
| Systemata propulsionis | Kuznetsov NK-8-2U | Soloviev D-30KU-154 |
| Velocitas maxima | 975 km/h (606 mph) | |
| Numerus Machianus maximus | 0.88 | 0.86 |
| Liquoris propulsorii capacitas maxima | 47 000 l | 49 700 l |
| Longinquitas contingens plane onusto | 2,500 km (1,300 nmi; 1,600 mi) | 5 280 km (2 850 nmi; 3 280 mi) |
| Longinquitas contingens maxime ceroleo onerario | 3 900 km (2 100 nmi; 2 400 mi) | 6 600 km (3 600 nmi; 4 100 mi) |
Systemata propulsionis aerium
Apud Tupolev Tu 154 duo systematum propulsionis inserta sunt, systema propulsionis Kuznetsov NK 8 2U[2][3] enim et tardius, ab anno 1986, etiam Soloviev D 30KU 154 10 500 kp propulsionis[4].
Systema propulsionis D-30KU 154
Soloviev D 30 est machina pyraulocinetica ducta, quae aera helica ducta in machinam haurit, quo in parte interior motrom combustionis internae, in parte quidem iuxta motrum sed intra capsam machinae pyraulocineticae fluit ("turbofan").
Variantiae
Tres variantiae Tu 154 constructae sunt:
- Structurae Tu 154 / Tu 154A / Tu 154B / Tu 154S
- Structura Tu 154M
- Structurae Tu 155 / Tu 156
Notae
Nexus interni
Nexus externi
- Situs interretialis officialis (Russice)
- Situs interretialis Anglicus (airliners.net) (Anglice)
- Youtube (pellicula documentaria): Tu-154 advolans.
- Youtube (pellicula documentaria): Praparationes systematum propulsionis.
 | Vicimedia Communia plura habent quae ad Tupolev Tu 154 spectant. |
 |
