NGC 195

Објектот е откриен во 1877 година од страна на Ернст Вилхелм Либерехт Темпел, со помош на рефрактор, чијашто леќа имала пречник од 11 см.

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 195 е од видот SBa.^[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,7 m, оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,6 m, додека површинскиот сјај изнесува 13,6 m/лм².^[2] NGC 195 има привидни димензии од 1,2' х 0,9'.^[2]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 0 ч 39 м 35,7 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 9° 11' 39".^[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 45°.^[2]

Проучување на NGC 195 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 2391. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 261; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 5269. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1203.

• Список на NGC објекти (1-500);
• Нов општ каталог;
• Кит (соѕвездие).

• de Vaucouleurs, G., A. de Vaucouleurs, and H.C. Corvin, Jr., Second Reference Catalogue of Bright Galaxies. Austin, Texas, University of Texas Press, 1976. (118,206)

• Прегледувач на длабокото небо — NGC 195^{[мртва врска]}
• Поправени информации за NGC 195
• NGC 195 — VizieR.
• NGC 195 — Вонгалактичка база на податоци на НАСА