NGC 365
NGC 365 — спирална галаксија во соѕвездието Вајар, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
| NGC 365 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Вајар |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 1 ч 4 м 18,6 с |
| Деклинација | - 35° 7' 20" |
| Положбен агол | 5° |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | спирална галаксија |
| Морфолошки вид | SBbc |
| Привиден сјај (видлив) | 13,4 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) | 14,2 |
| Површински сјај | 12,7 m/лм2 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 1' х 0,6' |
| Историја | |
| Откривач | Џон Хершел |
| Откриена | 25 септември 1834 |
| Други ознаки | ESO 352-1, MCG -6-3-17, IRAS 01019-3523 |
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 365 се споменува и како ESO 352-1, MCG -6-3-17, IRAS 01019-3523 .
Откривање
Објектот е откриен на 25 септември 1834 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
Податоци од набљудување
Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 365 е од видот SBbc.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,4 m, оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,2 m, додека површинскиот сјај изнесува 12,7 m/лм2.[2] NGC 365 има привидни димензии од 1' х 0,6'.[2]
Астрономски податоци
Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 1 ч 4 м 18,6 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 35° 7' 20".[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 5°.[2]
Други поделби
Проучување на NGC 365 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 3822. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 352; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 7001.
Поврзано
Наводи
Користена литература
- de Vaucouleurs, G., A. de Vaucouleurs, and H.C. Corvin, Jr., Second Reference Catalogue of Bright Galaxies. Austin, Texas, University of Texas Press, 1976. (118,206)