അർമേനിയൻ വംശഹത്യ
1915 മുതൽ 1920 വരെയുള്ള കാലത്ത് ഓട്ടൊമൻ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ തുർക്കിയിലെ ലക്ഷക്കണക്കിന് അർമേനിയൻ വംശജരെ കൊല ചെയ്യുകയും ഇസ്ലാം മതത്തിലേക്ക് പരിവർത്തനം ചെയ്യുകയും ചെയ്തതതാണ് അർമേനിയൻ കൂട്ടക്കുരുതി എന്നറിയപ്പെടുന്നത്. ഈ കൂട്ടക്കുരുതിയിൽ എട്ട് ലക്ഷം മുതൽ പതിനഞ്ച് ലക്ഷം വരെ അർമേനിയൻ വംശജർ കൊല്ലപ്പെട്ടു എന്നും രണ്ട് ലക്ഷത്തോളം പേർ നിർബന്ധിത മതപരിവർത്തനത്തിന് വിധേയമായെന്നും കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.
ഒന്നാം ലോകമഹായുദ്ധകാലത്ത്, കിഴക്കൻ തുർക്കിയിലേക്കുള്ള റഷ്യൻ സേനയുടെ കടന്നുവരിനെക്കുറിച്ചറിഞ്ഞ തുർക്കിയിലെ വാൻ മേഖലയിലെ അർമേനിയൻ വംശജർ, തദ്ദേശീയരായ തുർക്കികളെ വധിക്കുകയും 1915 ഏപ്രിൽ 20-ന് പ്രദേശത്തെ കോട്ട പിടിച്ചേടുക്കുകയും ചെയ്തു. യുദ്ധമേഖലയിലേക്കുള്ള അർമേനിയൻ വംശജരെ മുഴുവൻ വിശാലസിറിയയിലേക്ക്ക് നാടുകടത്താൻ നാലുദിവസത്തിനു ശേഷം ഓട്ടൊമൻ അധികാരികൾ ഉത്തരവിട്ടു. അർമേനിയൻ സ്ത്രീകളും കുട്ടികളും ഇത്തരത്തിൽ സിറിയൻ അതിർത്തി കടക്കുമ്പോൾ ആയിരക്കണക്കിന് അർമേനിയൻ പുരുഷന്മാരെ ഓട്ടൊമൻ സേന കൊന്നൊടുക്കി.
തുർക്കി നാളിതുവരെ അർമേനിയൻ കൂട്ടക്കുരുതി നടന്നതായി അംഗീകരിച്ചിട്ടില്ല. ബഹുഭൂരിപക്ഷം ചരിത്രകാരന്മാർ ഈ വംശഹത്യ നടന്നിട്ടുണ്ട് എന്നുള്ള അഭിപ്രായക്കാരാണ്. തുർക്കിയിൽ അക്കാലത്ത് പ്രവർത്തിച്ചിരുന്ന അനേകം ഡിപ്ലോമാറ്റുകളും വിദേശ സഞ്ചാരികളും അര്മേനിയർക്കും ക്രിസ്ത്യാനികൾക്കും എതിരെയുള്ള അതിക്രമം നേരിട്ട് കണ്ടതായി രേഖപെടുത്തുന്നു.[1]
പശ്ചാത്തലം
ഒട്ടോമൻ സാമ്രാജ്യത്തിലെ അർമേനിയക്കാർ
ഏഷ്യാമൈനറിലെ അർമേനിയക്കാരുടെ സാന്നിധ്യം ബി.സി. ആറാം നൂറ്റാണ്ട് മുതൽ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്[3][4]. , തുർക്കികൾ പ്രദേശത്തേക്ക് കുടിയേറുന്നതിന് ഏകദേശം ഒരു സഹസ്രാബ്ദത്തിന് മുമ്പാണിത്. അർമേനിയ രാജ്യം ക്രി.വ. നാലാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ക്രിസ്തുമതത്തെ ദേശീയ മതമായി സ്വീകരിച്ചുകൊണ്ട്, അർമേനിയൻ അപ്പസ്തോലിക സഭ സ്ഥാപിക്കുകയുണ്ടായി[5]. 1453-ൽ ബൈസാന്റിയൻ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ പതനത്തോടെ ഓട്ടോമൻ സാമ്രാജ്യവും ഇറാനിലെ സഫാവിദ് സാമ്രാജ്യവും പടിഞ്ഞാറൻ അർമേനിയക്കായി യുദ്ധം ചെയ്തുവന്നു. 1639 ലെ സുഹബ് ഉടമ്പടി പ്രകാരം കിഴക്കൻ അർമേനിയ ഇറാനിയൻ സാമ്രാജ്യത്തിനും പടിഞ്ഞാറൻ അർമേനിയ ഒട്ടോമൻ സാമ്രാജ്യത്തിനുമായി വിഭജിക്കപ്പെട്ടു.[6] തുർക്കിയുടെ അധീശത്വം അംഗീകരിച്ചുകൊണ്ട് കപ്പം നൽകിക്കൊള്ളാമെന്ന്[7] അംഗീകരിച്ചതോടെ പടിഞ്ഞാറൻ അർമേനിയക്കാരെ കോൺസ്റ്റാന്റിനോപ്പിളിലെ പാത്രിയാർക്കീസിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ അർദ്ധസ്വയംഭരണാധികാരമുള്ള മില്ലറ്റ് ആയി ഒട്ടോമൻ അധികാരികൾ അംഗീകരിച്ചു.[8] തുർക്കികൾ ഇവരെ പൊതുവെ വിശ്വസ്തരായി കണക്കാക്കിയിരുന്നില്ല[9].
അവലംബം
സ്രോതസ്സുകൾ
പുസ്തകങ്ങൾ
- Akçam, Taner (2012). The Young Turks' Crime against Humanity: The Armenian Genocide and Ethnic Cleansing in the Ottoman Empire. Princeton University Press. ISBN 978-0-691-15333-9.
- Akçam, Taner (2018). Killing Orders: Talat Pasha's Telegrams and the Armenian Genocide (in ഇംഗ്ലീഷ്). Springer. ISBN 978-3-319-69787-1.
- Bloxham, Donald (2005). The Great Game of Genocide: Imperialism, Nationalism, and the Destruction of the Ottoman Armenians (in ഇംഗ്ലീഷ്). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-922688-7.
- Cheterian, Vicken (2015). Open Wounds: Armenians, Turks and a Century of Genocide (in ഇംഗ്ലീഷ്). Hurst. ISBN 978-1-84904-458-5.
- Dadrian, Vahakn N.; Akçam, Taner (2011). Judgment At Istanbul: The Armenian Genocide Trials (in ഇംഗ്ലീഷ്). Berghahn Books. ISBN 978-0-85745-286-3.
- de Waal, Thomas (2015). Great Catastrophe: Armenians and Turks in the Shadow of Genocide (in ഇംഗ്ലീഷ്). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-935069-8.
- Ekmekçioğlu, Lerna (2016). Recovering Armenia: The Limits of Belonging in Post-Genocide Turkey (in ഇംഗ്ലീഷ്). Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-9706-1.
- Galip, Özlem Belçim (2020). New Social Movements and the Armenian Question in Turkey: Civil Society vs. the State. Springer International Publishing. ISBN 978-3-030-59400-8.
- Göçek, Fatma Müge (2015). Denial of Violence: Ottoman Past, Turkish Present and Collective Violence Against the Armenians, 1789–2009. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-933420-9.
- Ihrig, Stefan (2016). Justifying Genocide: Germany and the Armenians from Bismarck to Hitler. Harvard University Press. ISBN 978-0-674-50479-0.
- Kévorkian, Raymond (2011). The Armenian Genocide: A Complete History (in ഇംഗ്ലീഷ്). Bloomsbury Publishing. ISBN 978-0-85771-930-0.
- Kieser, Hans-Lukas (2018). Talaat Pasha: Father of Modern Turkey, Architect of Genocide (in ഇംഗ്ലീഷ്). Princeton University Press. ISBN 978-1-4008-8963-1.
{{cite book}}: Unknown parameter|lay-url=ignored (help) - Morris, Benny; Ze'evi, Dror (2019). The Thirty-Year Genocide: Turkey's Destruction of Its Christian Minorities, 1894–1924. Harvard University Press. ISBN 978-0-674-91645-6.
- Payaslian, Simon (2007). The History of Armenia: From the Origins to the Present (in ഇംഗ്ലീഷ്). Palgrave Macmillan. ISBN 978-1-4039-7467-9.
- Rogan, Eugene (2015). The Fall of the Ottomans: The Great War in the Middle East (in ഇംഗ്ലീഷ്). Basic Books. ISBN 978-0-465-05669-9.
- Suciyan, Talin (2015). The Armenians in Modern Turkey: Post-Genocide Society, Politics and History (in ഇംഗ്ലീഷ്). Bloomsbury Publishing. ISBN 978-0-85772-773-2.
- Suny, Ronald Grigor (1993). Looking Toward Ararat: Armenia in Modern History (in ഇംഗ്ലീഷ്). Indiana University Press. ISBN 978-0-253-20773-9.
- Suny, Ronald Grigor (2015). "They Can Live in the Desert but Nowhere Else": A History of the Armenian Genocide. Princeton University Press. ISBN 978-1-4008-6558-1.
{{cite book}}: Unknown parameter|lay-url=ignored (help) - Üngör, Uğur Ümit; Polatel, Mehmet (2011). Confiscation and Destruction: The Young Turk Seizure of Armenian Property. Continuum. ISBN 978-1-4411-3578-0.
- Üngör, Uğur Ümit (2011). The Making of Modern Turkey: Nation and State in Eastern Anatolia, 1913–1950 (in ഇംഗ്ലീഷ്). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-965522-9.
അധ്യായങ്ങൾ
ജേണൽ ലേഖനങ്ങൾ
 | ചരിത്രവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഈ ലേഖനം അപൂർണ്ണമാണ്‌. ഇതു വികസിപ്പിക്കുവാൻ സഹായിക്കുക.സഹായത്തിനു ഈ ലേഖനത്തിന്റെ ഇംഗ്ലീഷ് പതിപ്പും കാണുക. |
 | സൈനികപരമായ കാര്യങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഈ ലേഖനം അപൂർണ്ണമാണ്‌. ഇതു വികസിപ്പിക്കുവാൻ സഹായിക്കുക.സഹായത്തിനു ഈ ലേഖനത്തിന്റെ ഇംഗ്ലീഷ് പതിപ്പും കാണുക. |
 | സംഗീതവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഈ ലേഖനം അപൂർണ്ണമാണ്‌. ഇതു വികസിപ്പിക്കുവാൻ സഹായിക്കുക.സഹായത്തിനു ഈ ലേഖനത്തിന്റെ ഇംഗ്ലീഷ് പതിപ്പും കാണുക. |