വെർച്വൽ റിയാലിറ്റി

1400-കളുടെ മധ്യം മുതൽ "വെർച്വൽ" എന്നതിന് "യഥാർത്ഥമല്ലെങ്കിലും സത്തയിലോ ഫലത്തിലോ ഉള്ള എന്തെങ്കിലും" എന്ന അർത്ഥമുണ്ട്.^[2] "വിർച്വൽ" എന്ന പദം 1959 മുതൽ "ഭൗതികമായി നിലവിലില്ല, മറിച്ച് സോഫ്റ്റ്വെയർ മുഖേന ദൃശ്യമാക്കാന്നതിന്" എന്ന കമ്പ്യൂട്ടർ സെൻസിൽ ഉപയോഗിക്കുന്നു.^[2]

1938-ൽ, ഫ്രഞ്ച് അവന്റ്-ഗാർഡ് നാടകകൃത്ത് അന്റോണിൻ അർട്ടോഡ്, ലെ തിയേറ്റർ എറ്റ് സൺ ഡബിൾ എന്ന ലേഖനങ്ങളുടെ ഒരു ശേഖരത്തിൽ തീയറ്ററിലെ കഥാപാത്രങ്ങളുടെയും വസ്തുക്കളുടെയും മിഥ്യാധാരണ സ്വഭാവത്തെ "ലാ റിയാലിറ്റ് വെർച്വൽ" എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചു. 1958-ൽ ദ തിയേറ്റർ ആന്റ് ഇറ്റ്സ് ഡബിൾ(The Theatre and its Double)^[3]എന്ന പേരിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ഈ പുസ്തകത്തിന്റെ ഇംഗ്ലീഷ് വിവർത്തനമാണ് "വെർച്വൽ റിയാലിറ്റി" എന്ന പദത്തിന്റെ ആദ്യകാല പ്രയോഗം. മൈറോൺ ക്രൂഗർ രൂപപ്പെടുത്തിയ "കൃത്രിമ യാഥാർത്ഥ്യം" എന്ന പദം 1970-കൾ മുതൽ ഉപയോഗത്തിലുണ്ട്. "വെർച്വൽ റിയാലിറ്റി" എന്ന പദം ആദ്യമായി ഉപയോഗിച്ചത് ഡാമിയൻ ബ്രോഡറിക്കിന്റെ 1982 ലെ നോവലായ ദി ജൂദാസ് മണ്ഡലയിൽ ഉള്ള ഒരു സയൻസ് ഫിക്ഷൻ പശ്ചാത്തലത്തിലാണ്.

ജനപ്രിയ മാധ്യമങ്ങളിൽ "വെർച്വൽ റിയാലിറ്റി" എന്ന പദത്തിന്റെ വ്യാപകമായ അഡാപ്റ്റേഷന് കാരണമായത് 1980 കളുടെ അവസാനത്തിൽ തന്റെ സ്ഥാപനമായ വിപിഎൽ(VPL)റിസർച്ചിന് കീഴിൽ ആദ്യത്തെ ബിസിനസ്സ് ഗ്രേഡ് വെർച്വൽ റിയാലിറ്റി ഹാർഡ്‌വെയറുകൾ രൂപകൽപ്പന ചെയ്‌ത ജാറോൺ ലാനിയർ ആണ്, കൂടാതെ 1992 ലെ ലോൺമവർ മാൻ എന്ന ചിത്രത്തിൽ വെർച്വൽ റിയാലിറ്റി സിസ്റ്റങ്ങളുടെ ഉപയോഗം കാണിക്കുന്നുണ്ട്.^[4]

വെർച്വൽ റിയാലിറ്റി എന്ന പദപ്രയോഗം 1987 മുതൽ ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷയിൽ കാണാമെങ്കിലും മായികലോകപ്രതീതിയുളവാക്കുന്ന തരത്തിൽ അത ആദ്യമായി ഉപയോഗിക്കുന്നത് ബ്രെയിൻസ്റ്റോം, ദി ലോൺമൂവർ മാൻ എന്നീ ചലച്ചിത്രങ്ങളിലാണ്. ഹോവാർഡ് റെയിൻഗോൾഡ് 1990 ൽ എഴുതിയ വെർച്വൽ റിയാലിറ്റി എന്ന നോൺ ഫിക്ഷൻ പുസ്തകത്തോടെ ഗവേഷണം ത്വരിതപ്പെട്ടു.

ലോകമെമ്പാടും അതിശയോക്തിപരമായ വേഗത്തിൽ ഗവേഷണപ്രവർത്തനങ്ങൾ ഇതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് മുന്നേറുകയാണ്. ഇന്ത്യയിൽ നാഷണൽ ഇൻഫോർമാറ്റിക്സിന് കീഴിലുള്ള VELNIC (വെർച്വൽ എൻവയോൺമെന്റ് ലബോറട്ടറി ഓഫ് നാഷണൽ ഇൻഫോർമാറ്റിക്സ് സെന്റർ) -ൽ ഇതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഗവേഷണങ്ങൾ പുരോഗമിക്കുന്നു.

കമ്പ്യൂട്ടർ ഇമേജിംഗ്, ഇൻഫോഗ്രാഫി എന്നീ സാങ്കേതികവിദ്യകൾ ഉപയോഗിച്ച് ദൃശ്യ-ശ്രാവ്യമാധ്യമങ്ങൾ മനുഷ്യശരീരത്തിൽ സ്ഥാപിച്ച് ത്രിമാനതലത്തിൽ അയഥാർത്ഥലോകത്തിനെ പുന:സൃഷ്ടിക്കുകയാണ് ഇതിന്റെ പ്രവർത്തനതത്വം. കല്പിതയാഥാർത്ഥ്യങ്ങൾ തലയിലെ തൊപ്പിപോലെ സ്ഥാപിച്ചിരിക്കുന്ന ഉപകരണത്തിൽ എത്തുന്നു. യഥാർത്ഥലോകത്തിന് സമാനമായ ലോകത്തിലൂടെ കാഴ്ചക്കാരൻ സഞ്ചരിക്കുന്നു.