Figaros bryllup

Operaen var den første av tre samarbeid mellom Mozart og Da Ponte. Dei to andre operaene dei skreiv i lag var Don Giovanni og Così fan tutte. Det var Mozart som opphavleg valde skodespelet til Beaumarchais og tok det med til Da Ponte, som brukte seks veker på å skrive librettoen, og skreiv det om i poetisk italiensk og fjerna alle politiske referansar i originalen. Særleg erstatta Da Ponte Figaro sin klimatiske tale mot arveadelen med ein sint arie mot utrue koner. I motsetnad til kva populære myter seier, vart librettoen godkjend av keisar Josef II, før noko musikk vart skriven av Mozart.^[2]

Det keisarlege italienske operaselskapet betalte Mozart 450 florinar for verket;^[3] som var tre gonger den (låge) løna hans for eit år, då han arbeidde som hoffmusikar i Salzburg (Solomon 1995). Da Ponte vart betalt 200 florinar.^[3]

Figaro hadde premiere i Burgtheater i Wien den 1. mai 1786. Mozart sjølv var dirigent på dei to første framsyningane, som han dirigerte frå klaverstolen, som var vanleg på den tida. Seinare framsyningar vart dirigert av Joseph Weigl.^[4] Det vart gjort åtte framsyningar i 1786.^[5]

Etter den første framsyninga førte applaus frå publikum til fem ekstranummer. Joseph Haydn likte operaen særs godt og skreiv til ein ven at han hadde høyrt operaen i draumane sine.^[6]

Operaen vart sett opp i Praha frå desember 1786 og vart ein enorm suksess. Avisa Prager Oberpostamtszeitung kalla verket «eit meisterverk»,^[7] og skreiv at «ikkje noko stykke har nokon gong skapt slik ein sensasjon».^[8] Lokale musikkinteresserte betalte for at Mozart skulle kome til Praha og høyre produksjonen, noko han gjorde 17. januar 1787, og 22. januar dirigerte han framsyninga sjølv.^[9] Den store suksessen i Praha gjorde at den neste Mozart/Da Ponte-operaen, Don Giovanni, fekk premiere i Praha i 1787.

Verket vart igjen sett opp i Wien i 1789 og Mozart hadde då erstatta begge ariane til Susanna med nye komposisjonar, som betre høvde til stemma til Adriana Ferrarese del Bene som tok rolla.

Operaen i dag

Figaros bryllup vert i dag rekna som ein av grunnsteinane i standardrepertoaret i operaen, og er lista som nummer fem på lista til Operabase over dei mest framførte operaene verda over.^[10]

Figaros bryllup er instrumentert for to fløyter, to oboar, to klarinettar, to fagottar, to valthorn, to trompetar, pauke og strykarar; Resitativa er med tangentinstrument, vanlegvis fortepiano eller cembalo, og ofte med ein cello.

Ei typisk framføring varer kring 3 timar.

Wikifrasar har ei sitatsamling som gjeld: Figaros bryllup

• Le nozze di Figaro: partitur og kritisk rapport (tysk) i Neue Mozart-Ausgabe
• Komplett libretto
• Fullt orkesterpartitur (tysk/italiensk)^{[daud lenkje]}
• engelsk omsetjing
• Italiensk/engelsk side om side^{[daud lenkje]}
• The Marriage of Figaro: Fritt tilgjengelege notar på International Music Score Library Project.
• Komplette innspelingar Arkivert 2017-08-10 ved Wayback Machine. på Mozart Archiv Arkivert 2006-06-14 ved Wayback Machine.
• Læremateriale og analyse Arkivert 2011-07-27 ved Wayback Machine. frå Metropolitan Opera
• Huset til Mozart i Wien der han komponerte The Marriage of Figaro (+ video)
• Samandrag Arkivert 2011-02-03 ved Wayback Machine. av The Marriage of Figaro frå English Touring Opera
• Bilete frå produksjonar på 2000-talet av The Marriage of Figaro Arkivert 2012-03-15 ved Wayback Machine. i Tyskland og Sveits