6 Brygada Kawalerii Pancernej

6 Brygada Pancerna powstała w 1995 r. decyzją Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego Nr 086/org. z dn. 19.12.1994 r. w wyniku przeformowania 9 Pułku Zmechanizowanego na 6 Brygadę Kawalerii Pancernej^[3]. Brygada wchodziła w skład 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej^[4]. Stacjonowała w Stargardzie w województwie zachodniopomorskim^[5].

Brygada brała udział w ćwiczeniach w kraju i za granicą, między innymi „Bałtycka współpraca” w 1996, „Opal 97”, „Klar Igen” w Danii w 1999 roku, „Crystal Eagle” rok 2000, „Strong Resolve” w roku 2002. Podczas swojej działalności brygada nawiązała współpracę z niemiecką 41 Brygadą Grenadierów Pancernych z Eggesin. Żołnierze brygady brali udział także w misjach za granicą, w ramach PKW Irak w roku 2003 i 2004, była bardzo aktywną jednostką Wojska Polskiego^[6].

Jednostka została zlikwidowana 30 czerwca 2007, a jej obiekty zostały przejęte przez 12 Brygadę Zmechanizowaną i Brygadę Wsparcia Dowodzenia Dowództwa Wielonarodowego Korpusu Północny Wschód^[6].

6 BKPanc kontynuowała tradycje jednostek wojskowych okresu II Rzeczypospolitej i okresu powojennego. Były to^[7]:

• VI Brygada Jazdy, 1920-1921
• 6 Brygada Jazdy DOK Lwów, 1921-1924
• 6 Samodzielna Brygada Kawalerii, 1924-1937
• Podolska Brygada Kawalerii, 1937-1939
• 9 Zaodrzański Pułk Piechoty, 1943-1947
• 9 Pułk Zmechanizowany, 1956-1995

1 lutego 1996 roku Prezydent RP Aleksander Kwaśniewski nadał brygadzie sztandar^[8]

Decyzją nr 38/MON z 20 marca 1996 roku Minister Obrony Narodowej wyznaczył święto 6 Brygady Kawalerii Pancernej na 31 sierpnia^[9].

• batalion dowodzenia
• 1 batalion czołgów
• 2 batalion czołgów
• 3 batalion czołgów
• batalion zmechanizowany
• dywizjon artylerii samobieżnej
• dywizjon przeciwlotniczy
• kompania rozpoznawcza
• kompania remontowa
• kompania zaopatrzenia
• kompania medyczna
• kompania saperów

Uzbrojenie, sprzęt 6BKPanc

• czołg podstawowy T-72M
• bojowy wóz piechoty BWP-1
• opancerzony samochód rozpoznawczy BRDM-2
• samobieżne działo przeciwlotnicze ZSU-23-4 "Szyłka"
• wóz zabezpieczenia technicznego WZT-3
• wóz pomocy technicznej WPT

Dowódcy brygady

Dowódcy brygady^[6]:

• płk dypl. Piotr Pcionek (1995-1999)
• płk dypl. Paweł Lamla (1999-2001)
• płk dypl. Piotr Bucior (2001)
• mjr Janusz Adamczak (2001-2002)
• ppłk Marian Kołaciński (2002-2003)
• płk Piotr Bucior (2003-2004)
• płk Krzysztof Łoniewski (2004)
• płk Marek Tomaszycki (2004-2005)
• ppłk Dariusz Górniak (2005)
• płk Ryszard Buchowski (2005-2007)

Oficerowie:

• Andrzej Duks
• Krzysztof Mitręga
• Mieczysław Gocuł

• ośrodek szkolenia rozpoznawczego
• plac szkolenia spadochronowego
• plac szkolenia ogniowego
• hala sportowa
• plac apelowy (musztry)

1. 43 Pułk Piechoty^[a] → 9 Zaodrzański Pułk Piechoty → 9 Zaodrzański Pułk Zmotoryzowany → 9 Pułk Zmechanizowany → 6 Brygada Pancerna → 6 Brygada Kawalerii Pancernej → 2/12 BZ (14 batalion Ułanów Jazłowieckich)
2. 9 Zaodrzański Pułk Piechoty ↘ rozformowany w 1957

• Grzegorz Ciechanowski: Tradycje wojskowe związków taktycznych Wojsk Lądowych na Pomorzu Zachodnim. W: Pomorze militarne. Stulecie odrodzenia polski a region. T. IX. Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo „Pogranicze”, 2018. ISBN 978-83-89341-98-3.
• Dariusz Faszcza: Z dziejów 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej. Warszawa: Dom Wydawniczy „Bellona”, 2005. ISBN 83-11-10131-0.
• Kazimierz Kozłowski: Pomorze Zachodnie w latach 1945 – 2010. T. I. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2012. ISBN 978-83-7241-870-8.
• Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
• Zdzisław Sawicki, Jerzy Waszkiewicz, Adam Wielechowski: Mundur i odznaki Wojska Polskiego: czas przemian. Warszawa: „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08588-9.