Andrzej Bober (dziennikarz)

Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1953)^[2]. W 1958 ukończył ekonomię na Wydziale Ekonomii Politycznej Uniwersytetu Warszawskiego^[1].

W latach 1959–1964 pracował w „Życiu Gospodarczym”, następnie do 1978 w „Życiu Warszawy”. Od 1979 do 1981 był dziennikarzem Telewizji Polskiej^[1], gdzie od jesieni 1980 współtworzył Listy o gospodarce^[3][4]. W audycji poruszano zagadnienia dotyczące problemów ekonomicznych w PRL, zadawano pytania o kwestie urynkowienia gospodarki, a także krytykowano rozwiązania funkcjonujące w systemie komunistycznym^[4]. Listy o gospodarce określono jako pierwszy w Telewizji Polskiej program na żywo i bez cenzury^[3].

Dwukrotnie otrzymywał nagrodę „Złotego Ekranu” (1974, 1980) przyznawaną przez czasopismo „Ekran”^[1]. Po wprowadzeniu stanu wojennego jego program został zlikwidowany^[4], a dziennikarz utracił pracę w TVP^[3][5].

Po 1981 zatrudniony w przedsiębiorstwie zagranicznym Dampex, następnie w firmie poligraficznej^[1]. W 1988 doradzał Lechowi Wałęsie w zakresie zachowania się przed kamerą telewizyjną podczas przygotowań do debaty z Alfredem Miodowiczem^[6]. Po przemianach Okrągłego Stołu w 1989 został dyrektorem generalnym w Telewizji Polskiej (odwołany w 1990). Ponownie też prowadził Listy o gospodarce. Od listopada 1997 do lipca 1998 był redaktorem naczelnym „Życia Warszawy”^[1]. Został również wykładowcą studiów podyplomowych z zakresu dziennikarstwa i komunikacji społecznej na Uniwersytecie Warszawskim^[7], a także właścicielem firmy konsultingowej.

Od 1963 należał do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, w którym w latach 90. był powoływany w skład rady głównej i zarządu głównego^[1]. Zrezygnował z członkostwa w tej organizacji w 2012^[8]. W 2017 opublikował wraz z Cezarym Łazarewiczem książkę Ja. Z Lechem Wałęsą rozmawiają Andrzej Bober, Cezary Łazarewicz^[9].