Bill Maclagan

Urodził się jako czwarty z pięciu synów Davida Maclagana i Jane Finlay. Uczęszczał do Edinburgh Academy, gdzie grał w szkolnej drużynie do ukończenia nauki w 1876 roku, w ostatniej klasie jako kapitan. W tym samym roku dołączył do klubu Edinburgh Academicals, w pierwszym sezonie grając w zespole rezerw, a do pierwszej drużyny przebił się już w kolejnym sezonie^[1].

W 1880 roku wyjechał do Londynu, gdzie podjął pracę w City jako makler. Związał się wówczas z założonym dwa lata wcześniej klubem London Scottish. Rok później został wybrany kapitanem zespołu i rolę tę pełnił przez pięć sezonów, a karierę zakończył w roku 1891. Był pierwszym przedstawicielem klubu powołanym do reprezentacji Szkocji^[1][2][3].

W latach 1878–1890 rozegrał dwadzieścia pięć spotkań dla szkockiej reprezentacji^[4], dwudziesty szósty został bowiem przerwany po dwudziestu minutach^[5]. W siedmiu z nich pełnił rolę kapitana^[1]. Tę samą funkcję pełnił podczas usankcjonowanego przez RFU tournée British and Irish Lions 1891. Niepokonana drużyna British and Irish Lions zagrała dwadzieścia spotkań, a Maclagan opuścił tylko jedno z nich^[1][6][7]. Jako pierwszy zawodnik w historii zagrał w dwudziestu pięciu testmeczach^[1], a jego rekord w liczbie występów w meczach międzynarodowych dopiero w roku 1900 pobił Billy Bancroft^[1][8]. Ceniony był za wszechstronność, umiejętność dostosowania do zmiennych warunków gry, silną obronę i dobrą grę nogą^[9].

Uprawiał także krykiet, również na poziomie reprezentacyjnym^[10][11].

W 1893 roku został wybrany prezesem London Scottish i funkcję tę sprawował aż do śmierci^[1], w latach 1905–1908 tę samą rolę pełnił w Edinburgh Academicals^[1][12]. Był prezesem Scottish Football Union w latach 1894–1896 oraz szkockim przedstawicielem w IRFB^[1][13].

W 2009 roku został przyjęty do IRB Hall of Fame^[14].