Bir Hima

Bir Hima leży w południowo-zachodniej Arabii Saudyjskiej, pomiędzy regionem Asir na zachodzie a pustynią Ar-Rab al-Chali na wschodzie^[1], ok. 30 km na północny wschód od Nadżranu^[2]. Teren obfituje w masywne bloki piaskowca, na których wykonano petroglify^[1].

Historia Bir Himy sięga czasów prehistorycznych – miejsce było przystankiem na drodze karawan z uwagi na obecność wody pitnej^[3]. Znajduje się tu siedem studni, których wiek szacowany jest na ponad 7000 lat, a niektóre z nich nadal są czynne^[3].

Odkryto tu ślady osadnictwa z okresu 4500–3000 BP oraz liczne petroglify z okresu III–II w. p.n.e.^[1]

W 2015 roku Bir Hima została wpisana na saudyjską listę informacyjną UNESCO – listę obiektów, które Arabia Saudyjska zamierza rozpatrzyć do zgłoszenia do wpisu na listę światowego dziedzictwa UNESCO. W 2021 roku Bir Hima została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO^[4].

W Bir Himie odkryto setki petroglifów^[2]. W 1952 roku do Bir Himy przybyła ekspedycja Harry’ego St. Johna Philby’ego a jeden z jej uczestników sporządził kopie 250 petroglifów, nie ruszając się z miejsca^[2][5].

Petroglify przedstawiają najczęściej sceny bitewne, postaci ludzkie oraz zwierząt: bydła domowego (najstarsze przedstawienia), wielbłądów i strusi^[2]. W walkach przedstawiani są jeźdźcy na koniach uzbrojeni w lance, miecze lub noże^[2].

Obok scen walk ukazywane są również z boku liczne postaci kobiece z rękoma uniesionymi do góry i zgiętymi w łokciach, najprawdopodobniej są to przedstawienia bogini Al-Lat^[2].