Brodie Lee
Brodie Lee, właśc. Jonathan Huber[7] (ur. 16 grudnia 1979 w Rochester w Nowym Jorku, zm. 26 grudnia 2020 w Jacksonville[8]) – amerykański wrestler. Najbardziej znany był ze swoich kadencji w WWE, gdzie występował pod pseudonimem Luke Harper i AEW, gdzie znany był pod pseudonimem Brodie Lee i występował tam przed samą śmiercią.
 Huber w kwietniu 2015 | |
| Imię i nazwisko | Jonathan Huber[1] |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 16 grudnia 1979 |
| Data i miejsce śmierci | 26 grudnia 2020 |
| Przyczyna śmierci | niewydolność płuc |
| Współmałżonek | Amanda Huber |
| Dzieci | 2 |
| Kariera profesjonalnego wrestlera | |
| Pseudonimy ringowe | |
| Wzrost | 1,96 m[3] |
| Masa ciała | 125 kg[3] |
| Zapowiadany z | Buffalo, Nowy Jork[4] |
| Trenerzy | |
| Debiut | 7 października 2003 |
Huber był znany z występów w licznych federacjach niezależnych pod pseudonimem Brodie Lee, głównie w federacjach Chikara i Squared Circle Wrestling (2CW). Walczył również dla Ring of Honor (ROH) oraz w Japonii dla Dragon Gate (DG).
W WWE jest byłym posiadaczem NXT Tag Team Championship wraz z Erickiem Rowanem, którzy reprezentowali The Wyatt Family[9]. Posiadał również WWE Intercontinental Championship[10] oraz WWE SmackDown Tag Team Championship z Brayem Wyattem i Randym Ortonem pod regułą Freebird Rule.
Kariera profesjonalnego wrestlera
Wczesna kariera
Pierwsze kroki w świecie wrestlingu Huber stawiał na własnym podwórku, razem ze swoim bratem[11].
W 2003 rozpoczął pracę w niezależnej federacji NWA Upstate (znanej wtedy jako Rochester Pro Wrestling), gdzie jako Brodie Lee zdobywał wiele tytułów, w tym trzykrotnie NWA Upstate Heavyweight Championship[7].
Chikara (2007–2012)
Huber zadebiutował w niezależnej federacji Chikara 24 marca 2007 roku[12]. Początkowo miał on tego dnia nie walczyć, dano mu jednak szansę, gdy okazało się, że jeden z wrestlerów nie zjawił się na evencie. Dwa miesiące później Huber ponownie pojawił się w federacji, przyjmując gimmick kierowcy ciężarówki[12]. Przez ponad pół roku utrzymywał serię zwycięstw.
W kwietniu 2008 roku Brodie Lee został wyzwany na pojedynek przez Claudia Castagnolię. Ich pierwsze starcie zakończyło się, gdy Castagnolia przypadkowo uderzył sędziego i został zdyskwalifikowany. Podobnie zakończyło się i drugie, tym razem jednak to Lee uderzył sędziego. Doprowadziło to do No Disqualification Matchu (pojedynku bez dyskwalifikacji), który, z pomocą innych wrestlerów, wygrał Lee. Rywalizacja pomiędzy Castagnolią a Brodiem Lee zakończyła się w pierwszym w historii Chikary Steel Cage Matchu, z którego zwycięsko wyszedł Castagnolia[12].
Pod koniec 2008 została utworzona grupa The Roughnecks, w której skład wchodzili Lee, Eddie Kingston i Grizzly Redwood. Wkrótce jednak Kingston opuścił grupę, a Lee i Redwood zostali tag teamem[12]. Po jednym z przegranych starć sfrustrowany Lee zaatakował Redwooda, rozwiązując tym samym tag team[13]. 20 listopada 2010 Lee i Redwood ponownie połączyli siły, by zmierzyć się ze wspólnym wrogiem – Dasherem Hatfieldem oraz jego partnerem[14].
W maju 2011 roku Lee zmuszony był do wycofania się z turnieju o Chikara Grand Championship z powodu kontuzji[15]; do ringu wrócił 30 października[16].
25 marca 2012 roku Huber po raz ostatni stoczył walkę w Chikarze, przegrywając z Eddiem Kingstonem w pojedynku, którego stawką był pas Chikara Grand Championship[17].
WWE
The Wyatt Family (2012–2014)
W marcu 2012 Huber podpisał kontrakt rozwojowy z federacją WWE[18]. 18 maja 2012 zadebiutował w ówczesnej rozwójówce WWE – Florida Championship Wrestling (FCW).
Huber zadebiutował jako Luke Harper 7 listopada 2012 roku[19] po tym, jak FCW przemieniono w NXT[20]. Przedstawiono go jako pobratymca Braya Wyatta, „pierwszego syna” Wyatt Family[19]. Wkrótce przedstawiono również „drugiego syna” – Ericka Rowana, z którym to Harper utworzył tag team[21]. Harper i Rowan dotarli razem do finału turnieju o NXT Tag Team Championship, w którym zostali pokonani przez Adriana Neville’a i Olivera Greya[22]. 8 maja 2013 Harper i Rowan pokonali Neville’a i Bo Dallasa w starciu o pasy NXT Tag Team Championship[23]. Stracili je 17 lipca 2013 roku, przegrywając z Neville’em i Coreyem Gravesem[24].
W maju 2013 roku WWE zaczęło publikować krótkie filmiki zapowiadające debiut Wyatt Family w głównych programach[25]. The Wyatt Family zadebiutowało w lipcu, atakując Kane’a[26]. W następnych miesiącach Harper i Rowan dominowali nad innymi tag teamami. Pierwszą porażką odnieśli 11 października w walce przeciwko Goldustowi i Stardustowi[27]. Na początku 2014 roku rywalizowali z grupą The Shield[28], wspierając jednocześnie Braya Wyatta w jego własnej rywalizacji z Johnem Ceną. Przez to również rozpoczęła się rywalizacja między Harperem i Rowanem a ówczesnymi posiadaczami pasów WWE Tag Team Championship – braćmi Uso, którzy to wspierali Cenę[29]. Próby zdobycia tytułów nie powiodły się[30].
Intercontinental Championship (2014–2015)
Począwszy od września 2014 roku publikowane były filmy, w których Bray Wyatt „uwalniał” swoich pobratymców, kończąc działalność grupy The Wyatt Family[31]. Harper obrał za cel posiadacza Intercontinental Championship – Dolpha Zigglera. Dołączył również do Authority, przez co natychmiast dostał szansę zdobycia tytułu Zigglera. 17 listopada, z pomocą wrestlerów z Authority, Harper pokonał Zigglera i stał się nowym mistrzem interkontynentalnym[32]. Ziggler odzyskał pas w grudniu, na gali TLC: Tables, Ladders and Chairs[33].
Harper brał udział w 7-osobowym Ladder matchu na WrestleManii 31[34], który doprowadził do kilku pojedynków Harpera z Deanem Ambrosem[35].
Powrót The Wyatt Family (2015-2017)
W maju 2015 Harper ponownie połączył siły z Erickiem Rowanem[36]. Po tym, jak Rowan został kontuzjowany[37], Harper pomógł Brayemu Wyattowi pokonać Romana Reignsa na Battleground[38]. W sierpniu zadebiutował nowy członek The Wyatt Family – Braun Strowman[39] – a w październiku powrócił Erick Rowan. Grupa rozpoczęła rywalizację z Undertakerem i Kane’em, która doprowadziła do przegranego starcia na Survivor Series[40]. Na Raw tuż po gali Wyatt i Harper zawalczyli z powracającymi Dudley Boyz[41]. W następnych tygodniach do Dudley Boyz dołączyli Tommy Dreamer i Rhyno[42]. Dwie grupy zawalczyły ze sobą na TLC: Tables, Ladders and Chairs, z walki zwycięsko wyszło The Wyatt Family[43]. W styczniu 2016 roku wszyscy członkowie grupy brali udział w Royal Rumble oraz wszyscy zostali wyeliminowani przez Brocka Lesnara. Następnie to Lesnar został wyeliminowany przez wściekłe Wyatt Family[44]. Następnej nocy na Raw The Wyatt Family zaatakowało Kane’a po jego walce z Brayem Wyattem[45], a tydzień później podobny los spotkał Rybacka[46]. 15 lutego The Wyatt Family interweniowało w pojedynku pomiędzy Strowmanem a Big Showem. Do ringu wbiegł Ryback, a następnie spod ringu wyszedł Kane, przebijając matę; wspólnie z Big Showem zdominowali The Wyatt Family[47]. Na gali Fastlane, w drużynie z Rowanem i Strowmanem przegrał Six-Man Tag Team Match przeciwko Rybackowi, Kane’owi i Big Showowi[48]. The Wyatt Family zrewanżowało się za tę przegraną dzień później na Raw[49]. Na gali Roadblock Bray Wyatt i Harper zostali pokonani przez Brocka Lesnara w Handicap Matchu[50]. 21 marca, Harper odniósł kontuzję kolana podczas nieemitowanej walki na Raw. Później poinformowano fanów, iż z powodu kontuzji zawodnik będzie musiał pauzować 5-6 miesięcy[51]. Z powodu odniesienia kontuzji, Harper nie został przeniesiony do brandu Raw i SmackDown w drafcie z 2016[52].
Harper powrócił do ringu 5 października 2016 łącząc siły z Kevinem Owensem przeciwko Samiemu Zaynowi i Sethowi Rollinsowi na gali brandu Raw typu house show[53]. Cztery dni później powrócił w walce wieczoru gali No Mercy brandu SmackDown, pomagając Brayowi Wyattowi pokonać Randy’ego Ortona i ponownie reaktywując The Wyatt Family[54]. 4 grudnia na gali TLC: Tables, Ladders & Chairs, Wyatt i Orton (który dołączył do Wyatt Family) wspólnie zdobyli WWE Tag Team Championship, gdzie trzy dni później ogłoszono, iż Harper jest również uznawany za mistrza poprzez zasadę „Freebird Rule”[55]. The Wyatt Family, które reprezentowali Orton i Harper, straciło tytuły Tag Team na rzecz American Alpha (Chada Gable’a i Jasona Jordana) w four-way elimination matchu na SmackDown z 27 grudnia[56].
Kariera solowa (2017)
Po tym jak Orton i Wyatt ponownie przegrali z American Alpha podczas odcinka SmackDown Live z 10 stycznia, Harper przypadkowo wykonał superkick na Wyattcie[57]. Harper i Orton zawalczyli ze sobą dwa tygodnie później, gdzie po wygranej Ortona, Wyatt wykonał Harperowi Sister Abigail sygnalizujący wyrzucenie Harpera z ugrupowania[58]. Na gali Royal Rumble, Harper wziął udział w Royal Rumble matchu jako 25. uczestnik i zaatakował Wyatta oraz Ortona, potwierdzając przejście na rolę protagonisty[59]. Na gali Elimination Chamber, Harper został pokonany przez Ortona w singlowym pojedynku[60].
The Bludgeon Brothers (2017-2019)
10 października na epizodzie WWE SmackDown Rowan powrócił do WWE TV ponownie łącząc siły z Erickiem Rowanem. Tym razem z nowym gimmckiem jako Bludgeon Brothers i Harper usunął pierwszy człon swojego pseudonimu, podobnie jak Rowan. Swój ringowy debiut zaliczyli 21 listopada przeciwko The Hype Bros (Mojo Rawley i Zack Ryder). Ich pierwszy feud mieli przeciwko Breezango. Po kilku tygodniach swojej domniacji dostali walkę o SmackDown Tag Team Championship przeciwko The Usos (Jey i Jimmy Uso) i The New Day (Big E, Xavier Woods i Kofi Kingston). Walkę wygrali stając się nowymi mistrzami. Swoje pasy obronili na Greatest Royal Rumble przeciwko The Usos. The Club (Luke Gallows i Karl Anderson) na Money in the Bank 2018,Team Hell No (Daniel Bryan i Kane) na Extreme Rules. Ostatnią obroną pasów była ta przeciwko The New Day na SummerSlam. Na 1 WWE SmackDown po gali SummerSlam 2018 stracili pasy na rzecz The New Day. Główną przyczyną tego posunięcia była kontuzja Rowana, która eliminuje go z akcji na ok: 6-7 miesięcy.
Życie prywatne
W wywiadzie w roku 2012 Huber wspomniał, że ma żonę i syna[61].
Śmierć
Huber zmarł 26 grudnia 2020, w wieku 41 lat[62]. Jego żona wyjawiła również, że wrestler był leczony z choroby płuc, a nawet był hospitalizowany na oddziale intensywnej terapii od końca października 2020 roku[63][64]. Było to prawdopodobną przyczyną śmierci mężczyzny.
Mistrzostwa i osiągnięcia
- Alpha-1 Wrestling
- A1 Zero Gravity Championship (1 raz)[4]
- Jersey All Pro Wrestling
- NWA Mississippi
- NWA Southern Television Championship (1 raz)[71]
- Rochester Pro Wrestling / NWA Upstate / NWA New York
- Squared Circle Wrestling
- 2CW Heavyweight Championship (2 razy)[77]
- World of Hurt Wrestling
- WOHW United States Championship (3 razy)[78]
- WWE
- WWE Intercontinental Championship (1 raz)[80]
- WWE SmackDown Tag Team Championship (2 razy) – z Brayem Wyattem i Randym Ortonem1[55], z Rowan’em
- Slammy Award (1 raz)
- Match of the Year (2014) Team Cena vs. Team Authority na gali Survivor Series[81]
- 1 Harper, Wyatt i Orton bronili tytułów pod zasadą Freebird Rule.