Brzeźce (województwo śląskie)

Miejscowość została po raz pierwszy^[7] wzmiankowana w spisie świętopietrza parafii dekanatu Oświęcim diecezji krakowskiej z 1326 roku pod nazwą Breze, z dodatkową adnotacją, że miejscowy proboszcz imieniem Conradus nie płaci podatku i jest ekskomunikowany^[8][9].

W dokumencie sprzedaży dóbr pszczyńskich wystawionym przez Kazimierza II cieszyńskiego w języku czeskim we Frysztacie w dniu 21 lutego 1517 roku wieś została wymieniona jako Brzezcze^[10].

W historii Brzeźc zapisał się fakt stawienia czynnego oporu armii niemieckiej na początku II wojny światowej (zobacz: bitwa pszczyńska). Niemcy, nacierający od strony Pawłowic, zostali powstrzymani przez opór Wojska Polskiego oraz ostrzał artyleryjski kierowany z wieży miejscowego kościoła. Wieża kościoła – jako dobry punkt obserwacyjny dla Polaków – została uszkodzona przez ostrzał niemiecki. Dzięki tej akcji Armia „Kraków” zyskała na czasie, przez co mogła zająć dogodne pozycje w Pszczynie.

W czasie okupacji niemieckiej mieszkająca we wsi rodzina Paszków udzieliła pomocy Żydom: Magdzie, Lojzice (Luiza), Oldze Lengyel. W 1992 roku Instytut Jad Waszem podjął decyzję o przyznaniu Ludwikowi, Marii i Henrykowi Paszkom tytułu Sprawiedliwych wśród Narodów Świata^[11].

W styczniu 1945 r. przez miejscowość przeszły tzw. marsze śmierci z obozów KL Auschwitz w Oświęcimiu na stację kolejową w Wodzisławiu Śląskim^[12].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.

• 
  Ołtarz gotycki z końca XV w. w bocznej kaplicy kościoła

• Brzeźce
• Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Brzeźcach

• Grzegorz Sztoler: Brzeźce : monografia historyczna parafii i wsi. Pszczyna: [Urząd Miejski], 1999. ISBN 83-909538-3-8.brak strony w książce