Cameron Norrie
Cameron Norrie (ur. 23 sierpnia 1995 w Johannesburgu) – brytyjski tenisista pochodzenia południowoafrykańskiego, reprezentant Wielkiej Brytanii w Pucharze Davisa.
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 23 sierpnia 1995 |
| Wzrost | 188 cm |
| Gra | leworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny | 2017 |
| Zakończenie kariery | aktywny |
| Trener | Facundo Lugones |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 5 |
| Najwyżej w rankingu | 8 (12 września 2022) |
| Australian Open | 4R (2024) |
| Roland Garros | 3R (2021–2023) |
| Wimbledon | SF (2022) |
| US Open | 4R (2022) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 1 |
| Najwyżej w rankingu | 117 (13 czerwca 2022) |
| Australian Open | 2R (2019) |
| Roland Garros | 2R (2019, 2020) |
| Wimbledon | 3R (2021) |
| US Open | 2R (2019) |
| Strona internetowa | |
Kariera tenisowa
Zawodowym tenisistą został w 2017 i w tym samym roku wygrał trzy turnieje o randze ATP Challenger Tour, a także debiutował w drabince głównej Wielkiego Szlema, otrzymując od organizatorów dziką kartę do Wimbledonu. W pierwszym meczu przegrał z Jo-Wilfriedem Tsongą. W sierpniu zagrał w eliminacjach do US Open, które przeszedł bez straty seta, a w pierwszej rundzie turnieju głównego pokonał Dmitrija Tursunowa. W drugiej rundzie poniósł porażkę z Pablem Carreño-Bustą.
W lutym 2018 po raz pierwszy zagrał w reprezentacji Wielkiej Brytanii w Pucharze Davisa, w pierwszej rundzie grupy światowej przeciwko Hiszpanii. Hiszpanie awansowali do ćwierćfinału po zwycięstwie 4:1, a punkt dla Brytyjczyków zdobył Norrie po wygranej z Robertem Bautistą-Agutem. W meczu nr 4 uległ Albertowi Ramosowi-Viñolasowi. W maju Norrie, wspólnie z Kyle’em Edmundem, zwyciężył w zawodach ATP World Tour w Estoril, w finale eliminując parę Wesley Koolhof–Artem Sitak[1].
W styczniu 2019 po raz pierwszy w karierze dotarł do finału turnieju rangi ATP Tour, w Auckland, gdzie w finale przegrał z Tennysem Sandgrenem[2].
W 2021 roku sześciokrotnie osiągnął finał zawodów singlowych cyklu ATP Tour. W meczu mistrzowskim w Estoril przegrał z Albertem Ramosem-Viñolasem 6:4, 3:6, 6:7(3)[3], w ostatnim meczu turnieju w Lyonie uległ Stefanosowi Tsitsipasowi 3:6, 3:6, natomiast w finale w Londynie przegrał 4:6, 7:6(5), 3:6 z Matteo Berrettinim. Ponadto w finale w San Diego został pokonany przez Caspera Ruuda 0:6, 2:6. Pierwszy turniejowy triumf odniósł w lipcu w Los Cabos, gdzie w finale pokonał 6:2, 6:2 Brandona Nakashimę. Drugie zwycięstwo w całym turnieju wywalczył niemal trzy miesiące później w Indian Wells, zwyciężając z Nikolozem Basilaszwilim 3:6, 6:4, 6:1.
Trzecia wygrana miała miejsce w lutym 2022 w Delray Beach, gdzie w meczu mistrzowskim zwyciężył 7:6(1), 7:6(4) z Reillym Opelką. Tydzień po zwycięstwie w Stanach Zjednoczonych zanotował finał w Acapulco, gdzie uległ Rafaelowi Nadalowi 4:6, 4:6. Swój czwarty triumf Brytyjczyk zdobył w Lyonie po pokonaniu Alexa Molčana 6:3, 6:7(3), 6:1. W sierpniu nie obronił tytułu w Los Cabos, przegrywając w finale 5:7, 0:6 z liderem rankingu Daniiłem Miedwiediewem.
W styczniu 2023 roku osiągnął finał zawodów w Auckland, w którym przegrał z Richardem Gasquetem 6:4, 4:6, 4:6. W lutym awansował do finału w Buenos Aires, gdzie przegrał z Carlosem Alcarazem 3:6, 5:7. W następnym tygodniu zrewanżował się Hiszpanowi w meczu mistrzowskim w Rio de Janeiro, wygrywając spotkanie 5:7, 6:4, 7:5.
W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 8. miejscu (12 września 2022), a w klasyfikacji gry podwójnej na 117. pozycji (13 czerwca 2022).
Finały w turniejach ATP Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (5–9)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 12 stycznia 2019 | Auckland | Twarda |  Tennys Sandgren | 4:6, 2:6 |
| Finalista | 2. | 2 maja 2021 | Estoril | Ceglana |  Albert Ramos-Viñolas | 6:4, 3:6, 6:7(3) |
| Finalista | 3. | 23 maja 2021 | Lyon | Ceglana |  Stefanos Tsitsipas | 3:6, 3:6 |
| Finalista | 4. | 20 czerwca 2021 | Londyn | Trawiasta |  Matteo Berrettini | 4:6, 7:6(5), 3:6 |
| Zwycięzca | 1. | 24 lipca 2021 | Los Cabos | Twarda | Brandon Nakashima | 6:2, 6:2 |
| Finalista | 5. | 3 października 2021 | San Diego | Twarda |  Casper Ruud | 0:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 2. | 17 października 2021 | Indian Wells | Twarda |  Nikoloz Basilaszwili | 3:6, 6:4, 6:1 |
| Zwycięzca | 3. | 20 lutego 2022 | Delray Beach | Twarda | Reilly Opelka | 7:6(1), 7:6(4) |
| Finalista | 6. | 26 lutego 2022 | Acapulco | Twarda | Rafael Nadal | 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 4. | 21 maja 2022 | Lyon | Ceglana |  Alex Molčan | 6:3, 6:7(3), 6:1 |
| Finalista | 7. | 6 sierpnia 2022 | Los Cabos | Twarda |  Daniił Miedwiediew | 5:7, 0:6 |
| Finalista | 8. | 14 stycznia 2023 | Auckland | Twarda |  Richard Gasquet | 6:4, 4:6, 4:6 |
| Finalista | 9. | 19 lutego 2023 | Buenos Aires | Ceglana | Carlos Alcaraz | 3:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 5. | 26 lutego 2023 | Rio de Janeiro | Ceglana | Carlos Alcaraz | 5:7, 6:4, 7:5 |
Gra podwójna (1–0)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 6 maja 2018 | Estoril | Ceglana |  Kyle Edmund |  Wesley Koolhof Artem Sitak | 6:4, 6:2 |
Przypisy
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2018-05-23] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2018-05-23] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2018-05-23] (ang.).