Charadrius

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji, Afryce, Ameryce (włącznie z Grenlandią, Australii i Oceanii^[13].

Długość ciała 14–23 cm, rozpiętość skrzydeł 33–45 cm; masa ciała 25–121,8 g^[13].

Etymologia

• Charadrius: nowołac. charadrius „żółtawy ptak” wymieniony w Wulgacie (koniec IV wieku), od gr. χαραδριος kharadrios „nieznany, prosto ubarwiony nocny ptak”, który mieszkał w wąwozach i dolinach rzecznych, od χαραδρα kharadra „wąwóz”^[14].
• Aegialitis: gr. αιγιαλιτις aigialitis „mieszkaniec wybrzeża morskiego”, od αιγιαλος aigialos „plaża, wybrzeże”; ιζω izō „siedzieć”^[15]. Gatunek typowy: Charadrius hiaticula Linnaeus, 1758.
• Hiaticula: łac. hiatus „szczelina, otwarcie”, od hiare „otwierać”; -cola „mieszkaniec”, od colere „mieszkać”; zlatynizowana forma gr. χαραδριος kharadrios „ptak skalistych wąwozów”^[16]. Gatunek typowy: Hiaticula annulata G.R. Gray, 1840 (= Charadrius hiaticula Linnaeus, 1758).
• Thinornis: gr. θις this, θινος thinos „plaża”; ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”^[17]. Gatunek typowy: Thinornis rossii G.R. Gray, 1845 (= Charadrius novaeseelandiae J.F. Gmelin, 1789).
• Aegialeus (Aegialus): gr. αιγιαλειος aigialeios „bywając przy brzegu”, od αιγιαλος aigialos „plaża, wybrzeże”^[18]. Gatunek typowy: Charadrius semipalmatus Bonaparte, 1825.
• Oxyechus: gr. οξυηχος oxuēkhos „przenikliwie brzmiący, ostro brzmiący”, od οξυς oxus „przenikliwy, przeszywający”; ηχω ēkhō „rozbrzmiewać, wydawać dźwięk dzwonka”^[19]. Gatunek typowy: Charadrius vociferus Linnaeus, 1758.
• Paroxyechus: gr. παρ par „blisko”; rodzaj Oxyechus Reichenbach, 1853^[20]. Gatunek typowy: Charadrius placidus J.E. Gray & G.R. Gray, 1863.
• Afroxyechus: łac. Afer, Afra „Afrykańczyk”, od Africa „Afryka”; rodzaj Oxyechus Reichenbach, 1853^[21]. Gatunek typowy: Charadrius tricollaris Vieillot, 1818.
• Elseya: dr Joseph Ravenscroft Elsey (1834–1858), angielski chirurg-przyrodnik, podróżnik po północnej Australii w latach 1855–1856^[22]. Gatunek typowy: Charadrius melanops Vieillot, 1818.
• Elseyornis (Elsyornis): rodzaj Elseya Mathews, 1913; gr. ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”^[23]. Nazwa zastępcza dla Elseya Matthews, 1913.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[24]:

• Charadrius cucullatus Vieillot, 1818 – sieweczka czarnogłowa
• Charadrius melanops Vieillot, 1818 – sieweczka czarnoczelna
• Charadrius novaeseelandiae J.F. Gmelin, 1789 – sieweczka koroniasta
• Charadrius forbesi (Shelley, 1883) – sieweczka ciemna
• Charadrius tricollaris Vieillot, 1818 – sieweczka śniada
• Charadrius dubius Scopoli, 1786 – sieweczka rzeczna
• Charadrius placidus J.E. Gray & G.R. Gray, 1863 – sieweczka długodzioba
• Charadrius vociferus Linnaeus, 1758 – sieweczka krzykliwa
• Charadrius hiaticula Linnaeus, 1758 – sieweczka obrożna
• Charadrius semipalmatus Bonaparte, 1825 – sieweczka skąpopłetwa
• Charadrius melodus Ord, 1824 – sieweczka blada

• G.M. Mathews: The Birds of Australia. Cz. 3. London: Whiterby & Co., 1913, s. 1–489. (ang.).
• The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca  (ang.).