Cudowne dziecko

osoba, która w młodych latach przejawia uzdolnienia daleko wykraczające poza umiejętności typowe dla jej wieku

Cudowne dziecko – osoba, która we wczesnym wieku opanowała co najmniej jedną trudną umiejętność na poziomie dorosłego profesjonalisty[1]. W odróżnieniu od dziecka wykazującego duże ogólne zdolności, cudowne dziecko silniej koncentruje się na jednym rodzaju aktywności[2].

Jedna z heurystyk klasyfikujących cudowne dziecko brzmi następująco: cudowne dziecko to dziecko, zazwyczaj w wieku poniżej 15 lat, które w jakiejś wyjątkowo wymagającej dziedzinie uczestniczy na poziomie wysoko wykwalifikowanej osoby dorosłej[1][3]. Stopień „cudowności” dziecka wyznaczany jest przez poziom jego talentu w stosunku do wieku. Przykładami cudownych dzieci byli za młodu: Wolfgang Amadeus Mozart w muzyce, Carl Friedrich Gauss w matematyce, Pablo Picasso w sztukach plastycznych.

Przykłady cudownych dzieci

Matematyka

Fizyka

Muzyka

Literatura

  • Howard Phillips Lovecraft (1890–1937) nauczył się czytać w wieku 2 lat, mając 5 lat napisał swoje pierwsze wiersze.
  • Lope de Vega (1562–1635) – hiszpański dramatopisarz, jeden z najpłodniejszych autorów w historii literatury. Swoją pierwszą sztukę napisał w wieku 12 lat, mając 5 lat swobodnie czytał po łacinie.

Osiągnięcia językowe

  • Jean-François Champollion (1790–1832) w wieku 16 lat odczytał swoją pracę naukową w akademii w Grenoble. Odcyfrował napisy na kamieniu z Rosetty przyczyniając się do odczytania starożytnych hieroglifów egipskich.
  • John Stuart Mill (1773–1829) we wczesnej młodości poznał kilka martwych języków, m.in. łacinę i grekę.
  • Thomas Young (1806–1873) we wczesnym wieku przekładał demotyczne pismo egipskie.

Zobacz też

Przypisy