Dominic Thiem
Dominic Thiem (ur. 3 września 1993 w Wiener Neustadt) – austriacki tenisista, zwycięzca wielkoszlemowego US Open 2020, reprezentant w Pucharze Davisa.
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 3 września 1993 |
| Wzrost | 185 cm |
| Gra | praworęczny, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny | 2011 |
| Zakończenie kariery | aktywny |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 17 |
| Najwyżej w rankingu | 3 (2 marca 2020) |
| Australian Open | F (2020) |
| Roland Garros | F (2018, 2019) |
| Wimbledon | 4R (2017) |
| US Open | W (2020) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 67 (7 października 2019) |
| Australian Open | 2R (2016) |
| Roland Garros | 1R (2014–2016) |
| Wimbledon | 2R (2014) |
| US Open | 2R (2014, 2016) |
| Strona internetowa | |
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu ATP Tour w singlu był na 3. miejscu (2 marca 2020), a w deblu na 67. miejscu (7 października 2019).
Kariera tenisowa
Kariera juniorska
W 2011 roku osiągnął finał rywalizacji w grze pojedynczej w wielkoszlemowym French Open. W meczu o mistrzostwo przegrał z Bjornem Fratangelem wynikiem 6:3, 3:6, 6:8.
Notowany na drugim miejscu w rankingu łączonym (3 stycznia 2011).
Kariera zawodowa
Sezon 2013
Austriak osiągnął dwa ćwierćfinały zawodów rangi ATP World Tour – w Kitzbühel i Wiedniu. W pierwszym przegrał z Albertem Montañésem 4:6, 3:6, a w drugim uległ najwyżej rozstawionemu Jo-Wilfriedowi Tsondze 4:6, 6:3, 7:6(3).
Sezon 2014
Na początku sierpnia awansował do finału rozgrywek ATP World Tour w Kitzbühel. Wyeliminował m.in. Marcela Granollersa i Juana Mónaco, natomiast przegrał z Davidem Goffinem. Podczas US Open osiągnął 4. rundę, pokonując m.in. rozstawionych Ernestsa Gulbisa i Feliciana Lópeza.
Sezon 2015
W maju Thiem wygrał zawody ATP World Tour w Nicei. Wyeliminował m.in. w ćwierćfinale Ernestsa Gulbisa, w półfinale Johna Isnera, a w finale wynikiem 6:7(8), 7:5, 7:6(2) Leonarda Mayera. W lipcu tegoż roku wygrał turniej w Umagu, w finale pokonując João Sousę 6:4, 6:1. Tydzień później, dokładnie rok po osiągnięciu pierwszego finału kategorii ATP World Tour 250 ponownie zmierzył się z Davidem Goffinem w meczu mistrzowskim – tym razem w Gstaad Thiem pokonał Belga 7:5, 6:2.
Sezon 2016
W kolejnym sezonie Austriak wygrał w sumie 4 singlowe turnieje i 2 razy był finalistą. W grze podwójnej został finalistą w Kitzbühel. Swój najlepszy rezultat w sezonie ustanowił podczas French Open, dochodząc do półfinału w którym uległ Novakowi Đokoviciowi. Dzięki m.in. temu wynikowi zakwalifikował się do turnieju ATP World Tour Finals, kończąc swój udział po meczach grupowych.
Sezon 2017
W lutym Thiem zwyciężył w turnieju rozgrywanym w Rio de Janeiro, pokonując w meczu mistrzowskim Pabla Carreño-Bustę 7:5, 6:4. Dwa miesiące później zagrał w finale turnieju w Barcelonie, gdzie przegrał z reprezentantem gospodarzy, Rafaelem Nadalem. Taki sam los spotkał Austriaka w maju w Madrycie. W Rzymie udało mu się pokonać Hiszpana, chociaż w półfinale uległ Novakowi Đokoviciowi. Z kolei podczas French Open Thiem pokonał Serba, ale w półfinale przegrał z Nadalem.
Sezon 2018 – finał French Open
W sezonie 2018 Thiem doszedł jako drugi Austriak do wielkoszlemowego finału, po Thomasie Musterze, który zagrał w finale French Open 1995[1]. W ćwierćfinale Thiem pokonał Alexandra Zvereva (nr 3. ATP); finał przegrał w trzech setach z Rafaelem Nadalem. Thiem awansował także do ćwierćfinału US Open, ponosząc porażkę ponownie z Nadalem.
Po raz drugi z rzędu Austriak został finalistą w Madrycie, gdzie uległ Alexandrowi Zverevowi. W ćwierćfinale wygrał rywalizację z Rafaelem Nadalem, przerywając Hiszpanowi serię 21 kolejnych zwycięstw i 50 z rzędu wygranych setów na nawierzchni ziemnej[2].
Austriak został mistrzem trzech turniejów w sezonie. W lutym bez straty seta zwyciężył w Buenos Aires, w maju w Lyonie, a we wrześniu w Petersburgu. Finałowy mecz w Lyonie z Gillesem Simonem był zwycięstwem nr 200 w karierze Austriaka[3]. Triumf w Petersburgu był jego pierwszym w hali[4].
Na koniec sezonu zagrał w ATP Finals, kończąc udział po meczach grupowych z jednym zwycięstwem przy dwóch porażkach.
Podczas ostatniego notowania ATP w roku 2018 był na 8. miejscu.
Sezon 2019 – drugi finał French Open i tytuł ATP Tour Masters 1000
Thiem po raz drugi z rzędu został finalistą French Open. Ćwierćfinał zakończył zwycięstwem nad Alexandrem Zverevem, a półfinał nad liderem rankingu Novakiem Đokoviciem, któremu zakończył serię 26 meczów bez porażki w Wielkim Szlemie[5]. Pojedynek o tytuł przegrał w czterech setach z Rafaelem Nadalem.
W marcu zwyciężył po raz pierwszy w karierze w zawodach ATP Tour Masters 1000, w Indian Wells, pokonując w ostatnim meczu 3:6, 6:3, 7:5 Rogera Federera. Był to pierwszy tytuł w rozgrywkach tej kategorii dla tenisisty reprezentującego Austrię od marca 1997, gdy Thomas Muster wygrał w Miami. W pozostałych turniejach Masters 1000 najdalej awansował do półfinału w Madrycie, eliminując w ćwierćfinale Federera i broniąc dwóch piłek meczowych[6].
Oprócz tytułu w Indian Wells Thiem wygrał cztery inne trofea. W kwietniu był najlepszy w Barcelonie, gdzie pokonał w półfinale Rafaela Nadala. Został drugim tenisistą, obok Novaka Đokovicia, z czterema lub więcej wygranymi z Nadalem na kortach ziemnych[7]. Kolejny zwycięski turniej Thiem rozegrał w sierpniu w Kitzbühel, kończąc rywalizację bez straconego seta. W październiku triumfował w Pekinie i Wiedniu. Puchar w Pekinie wywalczył m.in. po półfinałowej grze z Karenem Chaczanowem, z którym przegrywał 2:6, 3:5, by ostatecznie awansować dalej z wynikiem 2:6, 7:6(5), 7:5[8].
Turniej ATP Finals rozpoczął od pokonania Rogera Faderera i Novaka Đokovicia, dzięki czemu zakwalifikował się do półfinału, w którym wyeliminował Alexandra Zvereva. W finale zmierzył się ze Stefanosem Tsitsipasem, ulegając Grekowi 7:6(6), 2:6, 6:7(4)[9].
W rankingu ATP na koniec roku Thiem zajął 4. miejsce.
Statystyki
Finały w turniejach ATP Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (17–11)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 2 sierpnia 2014 | Kitzbühel | Ceglana |  David Goffin | 6:4, 1:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 1. | 23 maja 2015 | Nicea | Ceglana |  Leonardo Mayer | 6:7(8), 7:5, 7:6(2) |
| Zwycięzca | 2. | 26 lipca 2015 | Umag | Ceglana |  João Sousa | 6:4, 6:1 |
| Zwycięzca | 3. | 2 sierpnia 2015 | Gstaad | Ceglana | David Goffin | 7:5, 6:2 |
| Zwycięzca | 4. | 14 lutego 2016 | Buenos Aires | Ceglana |  Nicolás Almagro | 7:6(2), 3:6, 7:6(4) |
| Zwycięzca | 5. | 27 lutego 2016 | Acapulco | Twarda |  Bernard Tomic | 7:6(6), 4:6, 6:3 |
| Finalista | 2. | 1 maja 2016 | Monachium | Ceglana |  Philipp Kohlschreiber | 6:7(7), 6:4, 6:7(4) |
| Zwycięzca | 6. | 21 maja 2016 | Nicea | Ceglana | Alexander Zverev | 6:4, 3:6, 6:0 |
| Zwycięzca | 7. | 12 czerwca 2016 | Stuttgart | Trawiasta | Philipp Kohlschreiber | 6:7(2), 6:4, 6:4 |
| Finalista | 3. | 25 września 2016 | Metz | Twarda (hala) |  Lucas Pouille | 6:7(5), 2:6 |
| Zwycięzca | 8. | 26 lutego 2017 | Rio de Janeiro | Ceglana | Pablo Carreño-Busta | 7:5, 6:4 |
| Finalista | 4. | 30 kwietnia 2017 | Barcelona | Ceglana | Rafael Nadal | 4:6, 1:6 |
| Finalista | 5. | 14 maja 2017 | Madryt | Ceglana | Rafael Nadal | 6:7(8), 4:6 |
| Zwycięzca | 9. | 18 lutego 2018 | Buenos Aires | Ceglana |  Aljaž Bedene | 6:2, 6:4 |
| Finalista | 6. | 13 maja 2018 | Madryt | Ceglana | Alexander Zverev | 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 10. | 26 maja 2018 | Lyon | Ceglana | Gilles Simon | 3:6, 7:6(1), 6:1 |
| Finalista | 7. | 10 czerwca 2018 | French Open, Paryż | Ceglana | Rafael Nadal | 4:6, 3:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 11. | 23 września 2018 | Petersburg | Twarda (hala) |  Martin Kližan | 6:3, 6:1 |
| Zwycięzca | 12. | 17 marca 2019 | Indian Wells | Twarda |  Roger Federer | 3:6, 6:3, 7:5 |
| Zwycięzca | 13. | 28 kwietnia 2019 | Barcelona | Ceglana |  Daniił Miedwiediew | 6:4, 6:0 |
| Finalista | 8. | 9 czerwca 2019 | French Open, Paryż | Ceglana | Rafael Nadal | 3:6, 7:5, 1:6, 1:6 |
| Zwycięzca | 14. | 3 sierpnia 2019 | Kitzbühel | Ceglana | Albert Ramos-Viñolas | 7:6(0), 6:1 |
| Zwycięzca | 15. | 6 października 2019 | Pekin | Twarda |  Stefanos Tsitsipas | 3:6, 6:4, 6:1 |
| Zwycięzca | 16. | 27 października 2019 | Wiedeń | Twarda (hala) | Diego Schwartzman | 3:6, 6:4, 6:3 |
| Finalista | 9. | 9 listopada 2019 | Londyn | Twarda (hala) | Stefanos Tsitsipas | 7:6(6), 2:6, 6:7(4) |
| Finalista | 10. | 2 lutego 2020 | Australian Open, Melbourne | Twarda |  Novak Đoković | 4:6, 6:4, 6:2, 3:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 17. | 13 września 2020 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Alexander Zverev | 2:6, 4:6, 6:4, 6:3, 7:6(6) |
| Finalista | 11. | 22 listopada 2020 | Londyn | Twarda (hala) | Daniił Miedwiediew | 6:4, 6:7(2), 4:6 |
Gra podwójna (0–3)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 24 lipca 2016 | Kitzbühel | Ceglana |  Dennis Novak |  Wesley Koolhof Matwé Middelkoop | 2:6, 6:3, 9–11 |
| Finalista | 2. | 17 lutego 2019 | Buenos Aires | Ceglana | Diego Schwartzman | Máximo González Horacio Zeballos | 1:6, 1:6 |
| Finalista | 3. | 12 maja 2019 | Madryt | Ceglana | Diego Schwartzman | Jean-Julien Rojer Horia Tecău | 2:6, 3:6 |
Osiągnięcia w turniejach Wielkiego Szlema i ATP Tour Masters 1000 (gra pojedyncza)
| Turniej | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wielki Szlem | |||||||||||||
| Australian Open | – | 2R | 1R | 3R | 4R | 4R | 2R | F | 4R | – | 1R | 0 / 9 | 19–9 |
| French Open | – | 2R | 2R | SF | SF | F | F | QF | 1R | 1R | 1R | 0 / 10 | 28–10 |
| Wimbledon | – | 1R | 2R | 2R | 4R | 1R | 1R | NH | – | – | 1R | 0 / 7 | 5–7 |
| US Open | – | 4R | 3R | 4R | 4R | QF | 1R | W | – | 1R | 2R | 1 / 9 | 23–8 |
| Bilans spotkań | 0–0 | 5–4 | 4–4 | 11–4 | 14–4 | 13–4 | 7–4 | 17–2 | 3–2 | 0–2 | 1–4 | N/A | 75–34 |
| ATP Finals | |||||||||||||
| ATP Finals | – | – | – | RR | RR | RR | F | F | – | – | 0 / 5 | 9–10 | |
| ATP Tour Masters 1000 | |||||||||||||
| Indian Wells | – | 3R | 1R | 4R | QF | 3R | W | NH | – | – | 1R | 1 / 7 | 13–6 |
| Miami | – | 2R | QF | 4R | 2R | – | 2R | NH | – | – | 1R | 0 / 6 | 7–6 |
| Monte Carlo | – | 1R | 1R | 3R | 3R | QF | 3R | NH | – | – | 2R | 0 / 7 | 7–7 |
| Madryt | – | 3R | – | 1R | F | F | SF | NH | SF | 1R | 2R | 0 / 8 | 17–7 |
| Rzym | – | – | 3R | QF | SF | 2R | 2R | – | 3R | 1R | – | 0 / 7 | 9–7 |
| Montreal/Toronto | – | 1R | 1R | 2R | 2R | 2R | QF | NH | – | – | – | 0 / 6 | 2–6 |
| Cincinnati | – | 1R | 1R | QF | QF | – | – | 2R | – | – | – | 0 / 5 | 3–5 |
| Szanghaj | – | 2R | 2R | – | 2R | 2R | QF | NH | NH | NH | 0 / 5 | 4–5 | |
| Paryż | – | 2R | 2R | 2R | 3R | SF | 3R | – | – | – | 0 / 6 | 7–6 | |
| Bilans spotkań | 0–0 | 7–7 | 8–8 | 10–8 | 14–9 | 10–7 | 14–7 | 0–1 | 4–2 | 0–2 | 2-4 | N/A | 69–55 |
| Ranking na koniec sezonu | |||||||||||||
| 139 | 39 | 20 | 8 | 5 | 8 | 4 | 3 | 15 | 106 | N/A | |||
Legenda
W, wygrał turniej
F, przegrał w finale
SF, przegrał w półfinale
QF, przegrał w ćwierćfinale
4R, 3R, 2R, 1R przegrał w IV, III, II, I rundzie
RR, odpadł w fazie grupowej
–, nie startował w turnieju głównym
NH, turniej nie odbył się
Finały w juniorskich turniejach wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (0–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 5 czerwca 2011 | French Open | Ceglana |  Bjorn Fratangelo | 6:3, 3:6, 6:8 |
Przypisy
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-09-06] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-09-06] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-09-06] (ang.).