Eolozaur

Eolozaur
	Aeolosaurus
	Powell, 1987
	Okres istnienia: kampan–mastrycht PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Podgromada	diapsydy
Nadrząd	dinozaury
Rząd	dinozaury gadziomiedniczne
Podrząd	zauropodomorfy
Infrarząd	zauropody
(bez rangi)	Titanosauria
(bez rangi)	Aeolosaurini
Rodzaj	eolozaur
Gatunki
	A. rionegrinus Powell, 1987 (typowy); A. colhuehuapensis Casal i in., 2007;
	A. rionegrinus Powell, 1987 (typowy); A. colhuehuapensis Casal i in., 2007;

Eolozaur (Aeolosaurus) – rodzaj zauropoda z grupy tytanozaurów (Titanosauria); jego nazwa znaczy „jaszczur Eola”, „wietrzny jaszczur”.

Żył w późnej kredzie (kampan-mastrycht) na terenach współczesnej Ameryki Południowej. Jego szczątki znaleziono w Argentynie^[1].

Gatunkiem typowym jest Aeolosaurus rionegrinus, nazwany w 1987 roku przez Powella (początkowo nazwał go w swojej dysertacji doktorskiej, jednak tak utworzona nazwa jest nomen nudum), oraz A. colhuehapensis, opisany w 2007 roku przez Casala i współpracowników. Trzeci opisany gatunek, nazwany w 2011 przez Santucciego i de Arrudę-Camposa A. maximus (znany ze skamieniałości odkrytych w Brazylii)^[2], został później przeniesiony do odrębnego rodzaju Arrudatitan^[1].

Aeolosaurus należy do kladu Aeolosaurini, do którego według analizy przeprowadzonej przez Santucciego i Arrudę-Camposa należą również rodzaje Gondwanatitan, będący taksonem siostrzanym dla Aeolosaurus, Panamericansaurus, Rinconsaurus i Maxakalisaurus^[2].

Czworonożny, roślinożerny, na grzbiecie miał płytki kostne, które prawdopodobnie chroniły go przed atakiem drapieżników.

Przypisy

[1]

[2]