Ferdynand Radziwiłł
Ferdynand Fryderyk Radziwiłł herbu Trąby (ur. 19 października 1834 w Berlinie, zm. 28 lutego 1926 w Rzymie) – książę, polski polityk.
 | |
 Trąby | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 19 października 1834 |
| Data i miejsce śmierci | 28 lutego 1926 |
| Ojciec | |
| Matka | Leontyna Gabriela Clary et Aldringen |
| Żona | Pelagia Sapieha |
| Dzieci | z Pelagią Sapiehą: |
| Odznaczenia | |
     | |
Życiorys
Syn księcia generała Bogusława Fryderyka Radziwiłła i Leontyny Gabrieli von Clary und Aldringen, brat księcia Edmunda Radziwiłła i księcia Władysława Radziwiłła, jezuity[1]. Ojciec Małgorzaty i książąt: Janusza Franciszka, Michała Radziwiłła Rudego oraz Karola Ferdynanda.
W latach 1874–1919 poseł polski do Reichstagu z okręgu Ostrów-Odolanów-Ostrzeszów-Kępno, w latach 1889–1918 przewodził Kołu Polskiemu. Był także posłem pruskiego Landtagu. W latach kulturkampfu opowiadał się stanowczo po stronie polskiej. Zasłynął odważną interpelacją w sprawie strajków szkolnych we Wrześni. Zasiadał także dożywotnio w wyższej izbie parlamentu Rzeszy – Izbie Panów. Członek Szwajcarskiego Komitetu Generalnego Pomocy Ofiarom Wojny[2]. W 1919 jako były poseł do Reichstagu został posłem na polski Sejm Ustawodawczy w Warszawie. Jako najstarszy poseł objął funkcję marszałka seniora i przewodniczył pierwszemu posiedzeniu[3]. Mandat poselski sprawował do 1 czerwca 1919, kiedy nie został wybrał w wyborach uzupełniających w Wielkopolsce.
W połowie lat 70. XIX wieku ukrywał w Antoninie poszukiwanego przez władze pruskie księdza Walentego Śmigielskiego.
XII ordynat ołycki i przygodzicki. W 1922 roku posiadał majątki ziemskie o powierzchni 42 840 ha[4]. Rezydował w Antoninie. Główny fundator i patron kościoła farnego (ob. konkatedry) w Ostrowie Wielkopolskim.
Pochowany jest w podziemiach kaplicy Radziwiłłów w podostrowskim Antoninie.
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)[5]
- Wielka Wstęga Orderu św. Grzegorza Wielkiego (Stolica Apostolska)[6]
- Order Orła Czerwonego II klasy z gwiazdą (1894, Królestwo Prus)[7]
- Baliw Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji Zakonu Maltańskiego (kawaler od 23 marca 1889, pierwszy prezydent Związku Polskich Kawalerów Maltańskich w latach 1920–1926)[8][9]
Przypisy
Bibliografia
- Maria Małgorzata z Radziwiłłów Franciszkowa Potocka: Z moim wspomnień (Pamiętnik). Bearb. Eligiusz Kozłowski. London 1983. (Biblioteka polska / Seria czerwona; 97).
- Adam Galos: Radziwiłł Ferdynand Fryderyk (1834–1926). W: Polski Słownik Biograficzny. T. XXX.. Wrocław [i.in.] 1987, s. 181-183.
- Złote gody w domu Radziwiłłów.
- Biblioteka Sejmowa.
Linki zewnętrzne
- Genealogia polskich rodzin arystokratycznych.
- Ferdynand Fryderyk Radziwiłł h. Trąby, Internetowy Polski Słownik Biograficzny [dostęp 2021-12-13].