Fleetwood Mac
Fleetwood Mac – brytyjsko-amerykański zespół rockowy, powstały w 1967 roku z inicjatywy gitarzystów Petera Greena i Jeremy'ego Spencera oraz perkusisty Micka Fleetwooda. Grupa sprzedała ponad 100 milionów płyt na całym świecie. W 1998 najważniejsi członkowie zespołu zostali włączeni do Rock and Roll Hall of Fame, oraz otrzymali nagrodę BRIT za wybitne osiągnięcia muzyczne[2].
 Fleetwood Mac (1977) | |
| Pochodzenie | |
|---|---|
| Gatunek | blues, blues rock, rock, blues brytyjski, soft rock, pop rock[1] |
| Aktywność | od 1967 |
| Wydawnictwo | Blue Horizon, Epic, Reprise, Warner Bros., Sire, Columbia, Sanctuary |
| Skład | |
| Stevie Nicks Christine McVie John McVie Mick Fleetwood Mike Campbell Neil Finn | |
| Strona internetowa | |
W pierwszych latach działalności grupa reprezentowała nurt brytyjskiego bluesa, zdobywając szczyt rodzimej listy przebojów z instrumentalnym „Albatross”[3], oraz odnosząc mniejsze sukcesy z singlami „Oh Well” i „Black Magic Woman”. Prywatne problemy poszczególnych muzyków doprowadziły do zmiany składu zespołu, który ostatecznie ustabilizował się w 1975 roku i do pierwszej połowy lat 90. pozostał ten sam, stając się tym samym najbardziej rozpoznawalnym[3]. Jedynymi stałymi członkami grupy są Mick Fleetwood i basista John McVie, od których nazwisk pochodzi nazwa formacji[3].
Fleetwood Mac zdobył ogólnoświatową popularność po wydaniu albumu Rumours (1977). Do tej pory jest on uznawany za najlepszy krążek grupy. W 1978 został uznany za Album Roku na ceremonii nagród Grammy[4], a magazyn Rolling Stone umieścił go na 25. miejscu listy 500 albumów wszech czasów[5][6]. Od dnia premiery do 2007 roku sprzedano ponad 30 milionów kopii na całym świecie[7], co czyni go siódmym najlepiej sprzedającym się albumem muzyki rozrywkowej[8].
Historia
Swą muzyczną działalność Fleetwood Mac rozpoczął w 1967 jako bluesrockowy kwartet w składzie: Peter Green, Jeremy Spencer, Bob Brunning i Mick Fleetwood. Po dwóch miesiącach Brunning został zastąpiony przez Johna McVie. Muzyka zespołu była wyraźnie inspirowana twórczością Johna Mayalla. Green i Spencer opuścili zespół na początku lat 70.; pierwszy z powodów zdrowotnych, drugi w związku z przystąpieniem do sekty religijnej Dzieci Boga.
Wkrótce nowy kierunek w rozwoju grupy nadała Christine McVie[9]. Po szeregu zmian personalnych ostatecznie skład grupy się ustabilizował. Grupa stała się kwintetem wokalno-instrumentalnym, gdy dołączyli do niej wokalistka Stevie Nicks i gitarzysta Lindsey Buckingham. Od tego momentu zespół grał w tonacji lżejszego, popularnego nurtu rocka (soft rocka), w którym wyraźnie były wpływy folk rocka. Złote lata grupy datują się na koniec lat siedemdziesiątych XX wieku.
W roku 1977 grupa wydała album Rumours, który przeszedł do historii jako jeden z najlepiej sprzedających się albumów rockowych wszech czasów[10]. Niedługo potem grupa zawiesiła działalność, a jej członkowie ze zmiennym szczęściem poświęcali się karierom solowym. Od tego czasu muzycy Fleetwood Mac wielokrotnie spotykali się w studio nagrywając nową muzykę i koncertując. Do najciekawszych albumów z tego okresu należą Tango in the Night z 1987 i Say You Will z 2003. W styczniu 2014 Christine McVie ponownie dołączyła do zespołu[11].
W 2020 roku zmarł, w wieku 73 lat, pierwszy lider zespołu Peter Green[12].
Skład
Obecni członkowie
- Stevie Nicks – śpiew (1975–1992, od 1997)
- Mick Fleetwood – perkusja (od 1967)
- John McVie – gitara basowa (od 1967)
- Mike Campbell – gitara (od 2018)
- Neil Finn – gitara, śpiew (od 2018)
- Emily Jollands (Gervers)[13]
Byli członkowie
- Bekka Bramlett – śpiew (1992–1996)
- Bob Brunning – gitara basowa (1967)
- Lindsey Buckingham – gitara, śpiew (1975–1987, 1997–2018)
- Billy Burnette – gitara, śpiew (1987–1996)
- Peter Green (zm. 2020) – gitara, śpiew (1967–1970)
- Danny Kirwan – gitara, śpiew (1968–1972)
- Dave Mason – gitara, śpiew (1994–1996)
- Christine McVie – śpiew, instrumenty klawiszowe (1970–1998, 2014-2022)
- Jeremy Spencer – gitara, śpiew (1967–1971)
- Rick Vito – gitara (1987–1992)
- Dave Walker – śpiew (1973)
- Bob Welch – gitara, śpiew (1971–1974)
- Bob Weston – gitara, śpiew (1972–1973)
Dyskografia
Albumy studyjne
- 1968 – Fleetwood Mac
- 1968 – Mr. Wonderful
- 1969 – Then Play On
- 1970 – Kiln House
- 1971 – Future Games
- 1972 – Bare Trees
- 1973 – Penguin
- 1973 – Mystery to Me
- 1974 – Heroes Are Hard to Find
- 1975 – Fleetwood Mac
- 1977 – Rumours
- 1979 – Tusk
- 1982 – Mirage
- 1987 – Tango in the Night
- 1990 – Behind the Mask
- 1995 – Time
- 2003 – Say You Will
Albumy koncertowe
Albumy kompilacyjne
- 1969 – English Rose
- 1969 – The Pious Bird of Good Omen
- 1969 – Blues Jam in Chicago
- 1971 – Black Magic Woman
- 1971 – Greatest Hits (CBS)
- 1975 – Vintage Years aka The History of Fleetwood Mac. Vintage Years 2LP
- 1987 – The Collection 2LP
- 1988 – Greatest Hits (Warner Bros)
- 1992 – 25 Years – The Chain
- 2002 – The Very Best of Fleetwood Mac
- 2003 – The Best Of Peter Green's Fleetwood Mac
- 2007 – The Essential Fleetwood Mac
Albumy archiwalne
- 1971 – The Original Fleetwood Mac (CBS)
- 1985 – Live in Boston (Live 1970)
- 1992 – Peter Green's Fleetwood Mac Live at the Marquee (Live 1967)
- 1998 – The Masters: Fleetwood Mac London Live '68 (Live 1968)
- 1998 – The Vaudeville Years of Fleetwood Mac: 1968 to 1970 (2 CD)
- 1999 – The Complete Blue Horizon Sessions 1967–1969 (6 CD) (Columbia UK)
- 1999 – Shrine '69
- 2000 – Original Fleetwood Mac: The Blues Years (3 CD) (Castle)
- 2001 – Show-Biz Blues: 1968 to 1970 Volume 2 (2 CD) (Castle/Sanctuary)
- 2002 – Jumping at Shadows: The Blues Years (Castle/Sanctuary)
- 2003 – Madison Blues (3 CD) (Shakedown – zarejestrowany 1970)
- 2003 – Green Shadows (Union Square Music)
- 2005 – Men of the World: The Early Years (3 CD) (Sanctuary – matriał kompilacyjny z The Vaudeville Years and Show-Biz Blues)
- 2008 – Perfect Days (Airline – materiał na pojedynczym dysku z 3 dyskowego Madison Blues)
- 2010 – Perfect in Every Way (Fuel 2000 – wydanie płyty „Perfect Days” przez wytwórnię Fuel z taka samą okładką i materiałem dźwiękowym, lecz o nieco zmienionym tytule)
- 2011 – Preaching The Blues – (Fleetwood Mac in Concert 1971) (Secret Records)