Frank Hsieh
Frank Chang-ting Hsieh (chiń. upr. 谢长廷; chiń. trad. 謝長廷; pinyin Xiè Chángtíng; ur. 18 maja 1946 w Dadaocheng) – polityk tajwański.
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Premier Republiki Chińskiej | |
| Okres | od 1 lutego 2005 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Pochodzi z grupy etnicznej Hoklo[1]. Studiował prawo na Tajwańskim Uniwersytecie Narodowym w Tajpej oraz na uniwersytecie w Kioto. Od 1969 roku prowadził praktykę adwokacką[2]. W latach 1981-1988 zasiadał (przez dwie kadencje) w radzie miejskiej Tajpej, a 1989-1995 w Yuanie Ustawodawczym[2]. W 1996 był kandydatem na wiceprezydenta Tajwanu z ramienia Demokratycznej Partii Postępowej (na prezydenta kandydował Peng Ming-min); tandem Peng i Hsieh uzyskał 21% poparcia[3].
W 1986 roku należał do współzałożycieli Demokratycznej Partii Postępowej, w latach 2000-2002 był przewodniczącym partii[2]. W 1998 roku został wybrany na burmistrza miasta Kaohsiung, którym był przez następne 7 lat[2]. W styczniu 2005 roku prezydent Chen Shui-bian powołał go na stanowisko premiera. W styczniu 2006 roku Hsieh podał się do dymisji[4]. W tym samym roku bezskutecznie ubiegał się o urząd burmistrza Tajpej[5]. W DPP znany był jako polityk umiarkowany i pragmatyczny, odcinający się od głównego nurtu partii, stawiającego sobie za nadrzędny cel ogłoszenie przez Tajwan niepodległości[6].
W 2008 roku był kandydatem DPP w wyborach prezydenckich, przeciwko Ma Ying-jeou z Kuomintangu[7].
W październiku 2012 roku, jako pierwszy w historii wysoki polityk DPP, odwiedził Chińską Republikę Ludową. 5-dniowa podróż miała charakter prywatny[8].