Chen Shui-bian
Chen Shui-bian (chin. upr. 陈水扁, chin. trad. 陳水扁, pinyin Chén Shuǐbiǎn; ur. 12 października 1950) – tajwański polityk, dziesiąty prezydent Republiki Chińskiej.
Data i miejsce urodzenia | 12 października 1950 |
---|---|
Prezydent Republiki Chińskiej | |
Okres | od 20 maja 2000 |
Przynależność polityczna | |
Wiceprezydent | |
Poprzednik | |
Następca | |
Przewodniczący Demokratycznej Partii Postępowej | |
Okres | od 21 lipca 2002 |
Poprzednik | |
Następca | Ker Chien-ming |
Przewodniczący Demokratycznej Partii Postępowej | |
Okres | od 15 października 2007 |
Poprzednik | Chai Trong-rong |
Następca | |
Burmistrz Tajpej | |
Okres | od 25 grudnia 1994 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | Huang Ta-chou |
Następca |
Urodzony w 1950 roku, choć w oficjalnych dokumentach figuruje data 18 lutego 1951. W latach 80. działacz antykuomintangowskiej opozycji. Członek Demokratycznej Partii Postępowej, w 1989 roku został wybrany deputowanym do Yuanu Ustawodawczego[1]. W latach 1994–1998 burmistrz Tajpej[2]. Wybrany na urząd prezydenta Republiki Chińskiej 20 maja 2000 roku, z wykształcenia prawnik. Urząd pełnił do 20 maja 2008. Zdecydowany zwolennik niepodległości Tajwanu, podczas swojej kadencji wielokrotnie podkreślał odrębność wyspy od Chin i prowadził działania na rzecz "tajwanizacji", m.in. poprzez usuwanie pozostałości po czasach Czang Kaj-szeka. Ostre kontrowersje wzbudziły m.in. zmiana nazwy i wystroju Hali Pamięci Czang-Kaj-szeka[3][4] czy zmiana nawiązującej do Czanga nazwy siedziby prezydenta w Tajpej i usunięcie z niej pomnika Sun Jat-sena[5].
W 2006 roku Tajwanem wstrząsnął skandal korupcyjny, w który zamieszani okazali się urzędujący prezydent, jego żona, krewni i współpracownicy. Otoczenie prezydenta oskarżono o defraudację funduszy przeznaczonych na tzw. dyplomację dolarową, czyli dofinansowywanie ubogich krajów w zamian za zerwanie przez nie kontaktów dyplomatycznych z Chinami[6]. 11 września 2009 roku Chen Shui-bian został uznany za winnego sprzeniewierzenia w czasie sprawowania urzędu w latach 2000–2008 środków finansowych o równowartości 3,15 mln USD ze specjalnego funduszu biura prezydenta Tajwanu. Postawiono mu również zarzut przyjęcia łapówek na łączną sumę 9 mln USD oraz pranie brudnych pieniędzy za pośrednictwem kont w bankach szwajcarskich[7]. Skazano go na dożywocie, złagodzone ostatecznie do wyroku 19 lat więzienia[8]. Podczas pobytu w więzieniu próbował popełnić samobójstwo[9]. W styczniu 2015 roku został zwolniony ze względów zdrowotnych[10].
Przypisy
- ISNI: 0000000114441016
- VIAF: 52616952
- LCCN: n86020117
- GND: 124209947
- NDL: 00809457
- BnF: 17126176p
- SUDOC: 067353908
- NLA: 36644606
- NKC: jn20010525297
- NTA: 245995714
- BIBSYS: 1678650010603
- CiNii: DA14178452
- PLWABN: 9810656724905606
- NUKAT: n01028724
- J9U: 987007349662005171
- CANTIC: a11216220
- LIH: LNB:Lyo;=CE
- WorldCat: lccn-n86020117