Górna Kanada

Górna Kanada (ang. Upper Canada, fr. Haut-Canada) – prowincja brytyjska istniejąca od 1791 do 1841 utworzona przez podział prowincji Quebecu. Obszar jej zajmował północną część niziny rozciągającej się wzdłuż górnego biegu Rzeki Świętego Wawrzyńca, jezior Ontario, Erie, Zatoki Georgian i Jeziora Huron i obejmował południową część dzisiejszej prowincji Ontario.

Górna Kanada

Upper Canada
Haut-Canada

1791–1841
Flaga
Język urzędowy	angielski[a]
Stolica	Newark 1792–1797 Toronto[b] 1798–1841
Ustrój polityczny	Monarchia
Głowa państwa	Królowa Wielkiej Brytanii Wiktoria Hanowerska
Ustawa o Kanadzie	26 grudnia 1797
Ustawa o Unii Kanadyjskiej	10 lutego 1841
Górna Kanada
Multimedia w Wikimedia Commons

W 1841 terytorium zostało połączone z Dolną Kanadą, by stworzyć Prowincję Kanady

Stolicą Górnej Kanady było Newark (dziś Niagara on the Lake) do 1 lutego 1796. Po tej dacie stolica została przeniesiona do miasta York (od 1834 Toronto).