Hansjörg Jäkle

niemiecki skoczek narciarski

Hansjörg Jäkle (ur. 19 października 1971 w Schonach) – niemiecki skoczek narciarski, dwukrotny medalista olimpijski oraz dwukrotny medalista mistrzostw świata.

Hansjörg Jäkle
Data i miejsce urodzenia

19 października 1971
Schonach

Klub

SC Schonach

Debiut w PŚ

30 stycznia 1993, Tauplitz
(31. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

11 grudnia 1993, Planica
(16. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

6 stycznia 1998, Bischofshofen
(2. miejsce)

Rekord życiowy

205 m na Velikance w Planicy (18 marca 2000)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
Złoto
1994
Lillehammer
Drużynowo
Srebro
1998
Nagano
Drużynowo
Mistrzostwa świata
Srebro
1995
Thunder Bay
Drużynowo
Brąz
1997
Trondheim
Drużynowo
Puchar Kontynentalny
3. miejsce
1995/1996

Skoki narciarskie uprawia również jego córka, Anna Jäkle[2].

Kariera

Pierwszy skok w karierze oddał w 1982. Początkowo uprawiał kombinację norweską, do zjednoczenia Niemiec w 1990 był członkiem kadry RFN. Wtedy to jednak stracił miejsce w kadrze na rzecz zawodników w z byłej NRD. Skoncentrował się na skokach i 30 stycznia 1993 podczas konkursu w Tauplitz zadebiutował w Pucharze Świata w skokach, zajmując 31. miejsce. Był to jego jedyny start w sezonie 1992/1993, wobec czego nie został sklasyfikowany w klasyfikacji generalnej.

Pierwszym pełnym sezonem w jego karierze był sezon 1993/1994. Już w swoim pierwszym starcie po raz pierwszy zdobył punkty PŚ, zajmując 16. miejsce 11 grudnia 1993 w Planicy. Punkty zdobywał jeszcze sześciokrotnie, jego najlepszym wynikiem było szóste miejsce w Bischofshofen (6 stycznia 1994). W klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie 30. miejsce. Pozwoliło mu to na wyjazd na igrzyska olimpijskie w Lillehammer w lutym 1994. Wystartował tam w konkursie indywidualnym na dużej skoczni, zajmując 24. miejsce, a w konkursie drużynowym wspólnie z Christofem Duffnerem, Dieterem Thomą i Jensem Weißflogiem wywalczył złoty medal. Był to największy sukces w jego karierze. W tym samym roku wziął także udział w mistrzostwach świata w lotach w Planicy, gdzie zajął 10. miejsce. Był także dziesiąty w sezonie 1993/1994 Pucharu Świata w lotach.

Rok później wziął udział w mistrzostwach świata w Thunder Bay, gdzie wraz z Thomą, Weißflogiem i Gerdem Siegmundem zdobył srebrny medal w konkursie drużynowym. Indywidualnie był dwunasty na dużej skoczni, a na normalnym obiekcie zajął 29. miejsce. W PŚ w skokach czterokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce zawodów, co dało mu 17. miejsce w klasyfikacji generalnej sezonu 1994/1995. Po tym jak był dwunasty w Oberstdorfie, dziesiąty w Garmisch-Partenkirchen, zajął 23. miejsce w Innsbrucku i 21. miejsce w Bischofshofen uplasował się na czternastej pozycji w klasyfikacji końcowej 43. edycji Turnieju Czterech Skoczni. W sezonie 1995/1996 czterokrotnie zdołał wywalczyć punkty i zajął odległe miejsce w klasyfikacji generalnej.

W sezonie 1996/1997 w większości swoich startów zdobywał punkty, dzięki czemu był 23. w klasyfikacji generalnej. Dobre starty pozwoliły mu na udział w mistrzostwach świata w Trondheim w 1997. Indywidualnie plasował się w trzeciej dziesiątce zawodów, jednak w konkursie drużynowym razem z Duffnerem, Thomą i Martinem Schmittem zdobył brązowy medal. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1997/1998, kiedy to był czternasty w klasyfikacji generalnej. Pomogło mu w tym wywalczenie swojego pierwszego i zarazem ostatniego podium w karierze, 6 stycznia 1998, kiedy był drugi w Bischofshofen, ulegając tylko swemu rodakowi Svenowi Hannawaldowi. Szansę na dobrą lokatę w klasyfikacji końcowej 46. Turnieju Czterech Skoczni stracił jednak po tym jak zajął 31. miejsce w Innsbrucku. Prawie trzy tygodnie później wystartował na mistrzostwach świata w lotach w Oberstdorfie, gdzie ponownie był dziesiąty. Igrzyska olimpijskie w Nagano w 1998 były ostatnią dużą imprezą w jego karierze. W indywidualnych startach był siedemnasty na normalnej skoczni, a na dużej zajął 57. miejsce. W konkursie drużynowym Niemcy z Jäkle w składzie wywalczyli srebrny medal.

Po igrzyskach uzyskiwał stopniowo coraz słabsze wyniki. W 2000 w Planicy ustanowił swój rekord życiowy 205 metrów[3]. Zwyciężył w Turnieju Schwarzwaldzkim w 2002[4]. Ostatni pucharowy występ zaliczył 1 stycznia 2002, kiedy zajął 48. miejsce w konkursie w Garmisch-Partenkirchen. Ostatni oficjalny skok oddał 3 marca 2002 podczas zawodów Pucharu Kontynentalnego w Schönwald im Schwarzwald, gdzie był drugi.

Jest czterokrotnym medalistą mistrzostw Niemiec w skokach. W 1998 zdobył złoty medal, a w latach 1996 i 1997 srebrny na normalnej skoczni. W 1995 wywalczył brązowy medal na dużym obiekcie. Z zawodu jest żołnierzem, jest żonaty, ma dwoje dzieci. Mieszka w rodzinnym Schonach. Pracuje jako nauczyciel i trener juniorów.

Igrzyska olimpijskie

MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkursWynikStrataZwycięzca
24.20 lutego1994 LillehammerSkocznia duża indywidualnie169.8 pkt-104.7 pkt Jens Weißflog
1. 22 lutego1994 LillehammerSkocznia duża drużynowo[a]970.1 pkt--
17.11 lutego1998 NaganoSkocznia normalna indywidualnie200.4 pkt-34.0 pkt Jani Soininen
57.15 lutego1998 NaganoSkocznia duża indywidualnie61.1 pkt-211.2 pkt Kazuyoshi Funaki
2. 16 lutego1998 NaganoSkocznia duża drużynowo[b]897.4 pkt-35.6 pkt  Japonia

Mistrzostwa świata

MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkursWynikStrataZwycięzca
29.12 marca1995 Thunder BaySkocznia normalna indywidualnie180.5 pkt-85.5 pkt Takanobu Okabe
2. 16 marca1995 Thunder BaySkocznia duża drużynowo[c]882.5 pkt-6.5 pkt  Finlandia
12.18 marca1995 Thunder BaySkocznia duża indywidualnie200.1 pkt-72.5 pkt Tommy Ingebrigtsen
26.22 lutego1997 TrondheimSkocznia normalna indywidualnie229.5 pkt-34.0 pkt Janne Ahonen
3. 27 lutego1997 TrondheimSkocznia duża drużynowo[d]845.6 pkt-109.7 pkt  Finlandia
22.1 marca1997 TrondheimSkocznia duża indywidualnie189.2 pkt-62.9 pkt Masahiko Harada

Mistrzostwa świata w lotach

MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkursWynikStrataZwycięzca
10.20 marca1994 PlanicaLoty indywidualnie237.4 pkt-113.9 pkt Jaroslav Sakala
10.25 stycznia1998 OberstdorfLoty indywidualnie684.7 pkt-91.7 pkt Kazuyoshi Funaki

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce[5]
1993/199430.
1994/199517.
1995/199664.
1996/199723.
1997/199814.
1998/199924.
1999/200021.
2000/200150.
2001/200288.

Miejsca na podium chronologicznie

NrDataMiejscowośćSkoczniaNotaPozycjaStrataZwycięzca
1.6 stycznia 1998 BischofshofenPaul-Ausserleitner-Schanze235.2 pkt2.-12.4 pktSven Hannawald

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Źródło[6]
Sezon 1992/1993
punkty
-----qq---31------0
Sezon 1993/1994
punkty
16252844354435q640----2229103717115
Sezon 1994/1995
punkty
12181210232116614--2316102940829--20270
Sezon 1995/1996
punkty
28q34474431q-50q4033--20323033--3719------27
Sezon 1996/1997
punkty
25354028111485014221721---17214045123424371913219
Sezon 1997/1998
punkty
1619123397111426312-188158821151924101314103010528
Sezon 1998/1999
punkty
2820433414181910q28232518312536--203535217463121201038223
Sezon 1999/2000
punkty
26723282323202522202321222919172621235182728332127262
Sezon 2000/2001
punkty
36371730q20q4432483129q----2122422454
Sezon 2001/2002
punkty
----30--47343348-----------1
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q  – zawodnik nie zakwalifikował się -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsceŹr.
1993/199434.[7]
1994/199514.[8]
1995/199645.[9]
1996/199716.[5]
1997/199815.
1998/199927.
1999/200018.
2000/200136.
2001/200255.

Turniej Nordycki

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsceŹr.
199732.[10]
19987.[11]
199925.[12]
200026.[13]
200129.[14]

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce[5]
1993/199410.
1994/199536.
1996/199725.
1997/199814.
1998/199919.
1999/200025.
2000/200147.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce[15]
199440.
199510.
199626.
19978.
199811.
199938.
200026.
200147.

Miejsca na podium chronologicznie

  1. Hinterzarten – 16 sierpnia 1998 (3. miejsce)[e]

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Źródło[6]
1994
punkty
23q43262,1
1995
punkty
188932830,6
1996
punkty
17q22143541
1997
punkty
8111448156
1998
punkty
20491731112131
1999
punkty
243820--18
2000
punkty
1437q402123222056
2001
punkty
24q313447302514
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce[6]
1992/19935.
1993/199468.
1994/1995133.
1995/19964.
1996/1997202.
1998/1999141.
2000/200185.
2001/200227.

Miejsca na podium konkursów Pucharu Kontynentalnego

  1. Oberwiesenthal – 13 grudnia 1992 (1. miejsce)
  2. Willingen – 17 stycznia 1993 (2. miejsce)
  3. Sprova – 19 marca 1993 (2. miejsce)
  4. Willingen – 23 stycznia 1994 (3. miejsce)
  5. Sankt Moritz – 26 grudnia 1995 (1. miejsce)
  6. Titisee-Neustadt – 3 marca 1996 (2. miejsce)
  7. Beuil – 10 marca 1996 (2. miejsce)
  8. Planica – 16 marca 1996 (2. miejsce)
  9. Planica – 17 marca 1996 (2. miejsce)
  10. Lauscha – 26 stycznia 2002 (1. miejsce)
  11. Schönwald – 2 marca 2002 (1. miejsce)
  12. Schönwald – 3 marca 2002 (2. miejsce)

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło[6]
Sezon 1991/1992
punkty
3938----54------5129----24230
Sezon 1992/1993
punkty
12135-42-3172--1520366424210-119119
Sezon 1993/1994
punkty
1751--------333---------7-----------110
Sezon 1994/1995
punkty
1110-------------------------------------50
Sezon 1995/1996
punkty
-----1----6226------------52--62---22--811650
Sezon 1996/1997
punkty
-----------------------11----------------------24
Sezon 1998/1999
punkty
--5-3016---------------------------------------------61
Sezon 2000/2001
punkty
--------12---------6--1312-----------------104
Sezon 2001/2002
punkty
----------------35---------10151---------12-----322
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja -  – zawodnik nie wystartował

Uwagi

Przypisy

Linki zewnętrzne

Bibliografia