Hifalozaur

Hifalozaur (Hyphalosaurus) – rodzaj wymarłego gada z rzędu Choristodera, należący do rodziny Hyphalosauridae.

Hifalozaur

Hyphalosaurus
Gao et al., 1999
Okres istnienia: 126–123 mln lat temu PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q 126/123 ↓ 126/123
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Podgromada	diapsydy
Infragromada	archozauromorfy
Rząd	Choristodera
Rodzina	Hyphalosauridae
Rodzaj	hifalozaur
Gatunki
H. lingyuanensis Gao et al., 1999 (typowy) H. baitaigouensis Ji et al., 2004
Multimedia w Wikimedia Commons

Żył we wczesnej kredzie (126–123 mln lat temu) na terenach obecnej wschodniej Azji. Jego skamieniałości odkryto w Chinach (prowincja Liaoning, okolice miasta Lingyuan) i środkowej Japonii^[1].

Gatunek typowy rodzaju został opisany w styczniu 1999 roku równolegle przez Li Jianjuna i współpracowników z Muzeum Historii Naturalnej w Pekinie (nazwany przez nich Sinohydrosaurus lingyuanensis) oraz przez Gao Keqina i innych z Instytutu Paleontologii Kręgowców i Paleoantropologii w Pekinie (jako Hyphalosaurus lingyuanensis). Holotypem obu tych gatunków jest jednak ten sam szkielet, w związku z czym są one synonimiczne. W 2001 roku jako obowiązującą nazwę rodzajową wybrano Hyphalosaurus^[2]. W 2004 roku opisano drugi gatunek, H. baitaigouensis, różniący się od typowego przede wszystkim inną liczbą kręgów szyjnych, wynoszącą 24, podczas gdy u H. lingyuanensis – 19^[1].

Znane są tysiące osobników Hyphalosaurus. Długość ciała największych z nich wynosiła ok. 1,1 m. Hifalozaur był zwierzęciem przystosowanym do wodnego trybu życia. Budową ciała przypominał plezjozaury i notozaury – podobieństwo to było jednak wynikiem konwergencji i nie odzwierciedlało pokrewieństwa; hifalozaur należał do grupy Choristodera, być może był blisko spokrewniony z Monjurosuchidae^[1]. Hyphalosaurus był prawdopodobnie zwierzęciem żyworodnym^[3]; przed narodzinami młode rozwijały się w jajach o miękkich skorupkach w ciele matki^[4].

W 2007 roku opisano szczątki dwugłowego hifalozaura. Anomalia ta była spowodowana rozszczepieniem kręgosłupa. Jest to najstarszy znany nauce przykład wielogłowego zwierzęcia^[5].