Jerzy Krzyżanowski (inżynier)
Jerzy Andrzej Krzyżanowski (ur. 26 maja 1927 we Lwowie[1], zm. 9 sierpnia 2021[2] w Sopocie[3]) – polski inżynier, profesor nauk technicznych, nauczyciel akademicki i działacz samorządowy.
| Data i miejsce urodzenia | 26 maja 1927 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 9 sierpnia 2021 |
| Zawód, zajęcie | inżynier |
| Tytuł naukowy | profesor nauk technicznych |
| Alma Mater | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
     | |
Życiorys
Syn Jerzego i Jadwigi[3]. W 1951 ukończył studia na Politechnice Gdańskiej. W 1958 został doktorem, a w 1969 uzyskał stopień doktora habilitowanego[1]. Tytuł naukowy profesora otrzymał w 1973. Specjalizował się w zakresie mechaniki płynów i teorii maszyn przepływowych[4]. Do 1980 był pracownikiem macierzystej uczelni. W 1958 został jednocześnie zatrudniony w Instytucie Maszyn Przepływowych Polskiej Akademii Nauk. Był kierownikiem Zakładu Dynamiki Gazów (1958–1970), zastępcą dyrektora (1970–1977) i dyrektorem tej instytucji (1977–1998)[1]. Po przejściu na emeryturę pozostawał pracownikiem IMP. Był również członkiem prezydium Komitetu Mechaniki PAN[4]. Wykładał na uczelniach w Zagrzebiu i Stuttgarcie, a także na University of Delaware i University of Michigan[1].
W latach 90. przez dwie kadencje był radnym Rady Miasta Gdańska. W 1990 mandat uzyskał z ramienia Komitetu Obywatelskiego, później reprezentował UD i UW. Od 1955 mąż Olgi Krzyżanowskiej[1] (zm. 2018). W 2010 wraz z córką Magdaleną Krzyżanowską-Mierzewską wydał książkę Według ojca, według córki. Historia rodu[5]. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko[2] (rejon IV, TAR I, rząd 1A, nr 36)[6].
Odznaczenia
Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim (1989) i Kawalerskim (1980) Orderu Odrodzenia Polski[1], Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem 30-lecia Polski Ludowej, Medalem 40-lecia Polski Ludowej, Medalem 25-lecia PAN[7].