Jerzy Skrzypczyk

Był uczniem Liceum Muzycznego w Gdańsku w klasie fortepianu i perkusji. W latach 1964–1965 występował w zespole Pięciolinie, który został przekształcony w Czerwone Gitary (był w jego pierwszym składzie)^[5]. Brał udział we wszystkich nagraniach płytowych i wszystkich koncertach Czerwonych Gitar, skomponował też piosenki zespołu: „Jeśli tego chcesz”, „Uwierz mi Lili”, „Najpiękniejsze są polskie dziewczyny”,„Gdy ktoś kogoś pokocha” i „Słońce za uśmiech”. Jest współautorem książek biograficznych grupy: Czerwone Gitary to właśnie my! (1992; z B. Dornowskim, J. Kosselą, S. Krajewskim) oraz Czerwone Gitary to właśnie my! Część 2 (1993; z B. Dornowskim i S. Krajewskim). Podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych dorabiał, pracując jako demonstrator naczyń kuchennych^[6].

W 1997 został liderem Czerwonych Gitar. Na albumie zespołu pt. ...jeszcze gra muzyka (1999) znajduje się 10 jego kompozycji: „... jeszcze gra muzyka”, „Już nie jestem tym chłopcem”, „Byle dziś, byle z nią”, „Jest taki kraj na łąkach snów”, „Zawsze w tle”, „Tańczyła jedno lato”, „Epitafium dla Krzyśka”, „Wymarzona miłość”, „Kochaj i trać” oraz „Zanim powiesz do widzenia”. Na płycie grupy pt. Jeszcze raz (2015) znajdują się jego trzy kompozycje: „Tak jak wtedy”, „Te dwie chwile” i „Raz lepiej, raz gorzej”^[7].

W 2010 został odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[8]. 14 stycznia 2014 roku został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za osiągnięcia artystyczne. Medal wręczył Maciej Klimczak, podsekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP^[9][10].

Od 1969 żonaty z Marią, z którą ma syna Marka (ur. 1970)^[11].

• 2010 – Laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury – z okazji jubileuszu 50-lecia Czerwonych Gitar^[12]
• 2015 – Laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury – z okazji 50-lecia narodzin polskiego rock'n'rolla^[12]