Jerzy Woyke
Jerzy Roman Woyke (ur. 9 września 1926 w Maleninie[1], zm. 20 grudnia 2022[2] w Warszawie[3]) – polski naukowiec, profesor nauk rolniczych, specjalista w zakresie pszczelnictwa.
| Data i miejsce urodzenia | 9 września 1926 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 20 grudnia 2022 |
| Zawód, zajęcie | teoretyk pszczelnictwa, naukowiec |
| Tytuł naukowy | profesor nauk rolniczych |
| Alma Mater | |
| Odznaczenia | |
  | |
Życiorys
Syn Romana i Zofii[3]. Ukończył leśnictwo (1950) i biologię (1952) na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Uzyskiwał następnie stopnie doktora i doktora habilitowanego, a w 1969 otrzymał tytuł profesorski w zakresie nauk rolniczych[4].
Od 1958 był pracownikiem naukowym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Kierował na tej uczelni Zakładem Pszczelnictwa. Na emeryturę przeszedł w 1996, kontynuował przy tym działalność badawczą i naukową[5]. W pracy naukowej specjalizował się w zagadnieniach z zakresu hodowli i genetyki pszczół, był m.in. wiceprezesem Pszczelniczego Towarzystwa Naukowego[4]. Opracował m.in. metodę sztucznego unasieniania matki pszczelej, prowadził badania nad barwnymi mutacjami oczu u pszczół, a także zajmował się historią polskiego pszczelarstwa[5].
Odznaczenia i wyróżnienia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2013)[6]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2005)[7]
- Tytuł doktora honoris causa Akademii Rolniczej w Szczecinie (1998) i Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (2002)[8].