Junshirō Kobayashi

Kombinacja norweska

Na arenie międzynarodowej zadebiutował 14 grudnia 2007 w Høydalsmo w Pucharze Świata B, gdzie zajął 77. miejsce. Trzykrotnie wystartował w zawodach Pucharu Świata. W sezonie 2008/2009 w Val di Fiemme zajął 52. i 45. miejsce, a rok później w Schonach nie ukończył zawodów^[5].

Dwukrotnie brał udział w mistrzostwach świata juniorów. W 2009 w Szczyrbskim Jeziorze indywidualnie zajął 21. miejsce, natomiast w konkursie drużynowym był ósmy. Rok później w Hinterzarten w zawodach indywidualnych zdobył złoty medal, wyprzedzając Marjana Jelenko i Janisa Morweisera. W konkursie drużynowym uplasował się na czwartej pozycji^[5].

Skoki narciarskie

W 2011 w Otepää wziął udział w indywidualnym konkursie skoków na mistrzostwach świata juniorów, w których zajął 18. miejsce. W marcu tego samego roku w Zaō dwukrotnie wygrał zawody FIS Cup^[6]. W lipcu i sierpniu 2011 zajął 3. pozycję w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego w Stams, a konkursy Letniego Grand Prix kilkukrotnie kończył w najlepszej dziesiątce. 27 listopada 2011 w Ruce w swoim debiucie w Pucharze Świata w skokach narciarskich zajął 24. miejsce. W pierwszej połowie sezonu 2011/2012 regularnie zdobywał punkty cyklu, w najlepszym występie, 6 stycznia 2012 w Bischofshofen, sklasyfikowanym będąc na 16. pozycji^[7].

W sezonie 2012/2013 w Pucharze Świata najwyżej sklasyfikowany był na 22. miejscu^[8]. Wystąpił w konkursach skoków narciarskich na Zimowej Uniwersjadzie 2013. Zdobył tam brązowy medal w konkursie indywidualnym na skoczni dużej, a także był czwarty indywidualnie na skoczni normalnej i w drużynie męskiej oraz piąty w drużynie mieszanej. W styczniu 2014 dwukrotnie stawał na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego w Sapporo^[9].

W Letnim Grand Prix 2014 wystąpił we wszystkich konkursach, najwyżej sklasyfikowanym będąc na 5. miejscu^[10]. W klasyfikacji generalnej cykl zakończył na 6. pozycji^[11]. W sezonu 2014/2015 Pucharu Świata kilkukrotnie zajął lokaty w drugiej dziesiątce, najwyższą – 13. – w marcu w Trondheim. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015. Indywidualnie był 25. na skoczni normalnej i 13. na dużej, a w drużynie zajął 4. pozycję. Wystartował też na Zimowej Uniwersjadzie 2015. Indywidualnie był piąty, zdobył natomiast złoty medal w konkursie zespołów mieszanych i srebrny w drużynie męskiej^[10].

13 września 2015 zwyciężył w konkursie Letniego Grand Prix w Ałmaty, poza tym startem jeszcze trzykrotnie zajmując miejsca w pierwszej dziesiątce cyklu. Zimą 2015/2016 punkty Pucharu Świata zdobywał jedynie w Sapporo^[12]. Również w sezonie 2016/2017 w trzydziestce zawodów PŚ znalazł się jedynie w Japonii^[13].

W Letnim Grand Prix 2017 dwukrotnie wygrywał konkursy w Hakubie, a także był drugi w Czajkowskim^[14]. W klasyfikacji generalnej cykl zakończył na trzeciej pozycji^[11]. 19 listopada 2017 zajął 1. miejsce w otwierających sezon 2017/2018 Pucharu Świata zawodach w Wiśle, tym samym odnosząc swoje pierwsze zwycięstwo w tym cyklu. W pierwszej części sezonu regularnie zajmował miejsca w dziesiątce, poza występem w Wiśle najwyżej sklasyfikowanym będąc na 4. pozycji^[14]. Na 4. lokacie uplasował się również w generalnej klasyfikacji 66. Turnieju Czterech Skoczni^[15]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018, gdzie zajął 29. miejsce indywidualnie, oraz na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018, gdzie był 31. na skoczni normalnej i 24. na dużej. W marcowych zawodach Pucharu Świata trzykrotnie znalazł się w najlepszej dziesiątce^[14]. Cały sezon zakończył na 11. pozycji w klasyfikacji generalnej z 568 punktami^[15].

W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty, najczęściej zajmując miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. Najwyżej indywidualnie sklasyfikowany został na 5. miejscu, w zawodach w Garmisch-Partenkirchen^[16]. W klasyfikacji generalnej sezon zakończył na 19. pozycji z 335 punktami^[15]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Indywidualnie zajął na obu skoczniach 17. miejsce, zaś w drużynowych zawodach mężczyzn zdobył wraz z Yukiyą Satō, Daikim Itō i Ryōyū Kobayashim brązowy medal^[16].

W ramach Letniego Grand Prix 2019 najwyżej klasyfikowany był na 4. miejscu, w sierpniowych zawodach w Hakubie. W Pucharze Świata 2019/2020 najlepszym występem Kobayashiego był otwierający sezon konkurs w Wiśle, w którym zajął 10. miejsce. Zawody kończył najczęściej w trzeciej dziesiątce^[17]. Cykl zakończył na 30. pozycji w klasyfikacji generalnej ze 162 punktami^[15].

W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata ponownie najwyżej klasyfikowany był na inauguracji w Wiśle, na 15. miejscu^[18]. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 33. pozycji ze 113 punktami^[15]. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021, gdzie zajął 29. miejsce na skoczni normalnej i 32. na dużej w konkursach indywidualnych^[18].

W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata najwyżej klasyfikowany był na 9. pozycji, w grudniu 2021 w Klingenthal^[19]. W klasyfikacji generalnej cykl ukończył na 32. miejscu ze 179 punktami^[15]. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022, na których zajął 27. lokatę na skoczni normalnej i 24. na skoczni dużej indywidualnie, a także 5. w drużynie męskiej. Wystartował też na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022, gdzie był 33. indywidualnie i 6. w drużynie^[19].

W Letnim Grand Prix 2022 najwyżej sklasyfikowany był 24 lipca w Wiśle, na 8. miejscu. W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata punkty zdobył tylko dwukrotnie. Najwyżej klasyfikowany był na 19. pozycji, na inauguracji cyklu w Wiśle. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023. Indywidualnie był 47. na skoczni normalnej i 34. na dużej, a w drużynie męskiej zajął 7. lokatę^[20].

Zdobywał medale mistrzostw Japonii: w 2017 złoty na skoczni normalnej i srebrny na dużej^[21][22], w 2019 złoty na normalnej^[23], w 2020 srebrny na normalnej i brązowy na dużej^[24][25], a w 2021 brązowy na obu skoczniach^[26][27].

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
21.	5 lutego	2009	Szczyrbskie Jezioro	Sprint HS100/5 km	13:26,0	+1:15,3	Alessandro Pittin
8.	7 lutego	2009	Szczyrbskie Jezioro	Sztafeta HS100/4x5 km[a]	53:17,3	+3:38,3	Norwegia
1.	27 stycznia	2010	Hinterzarten	Sprint HS106/5 km	12:55,4	-	-
4.	31 stycznia	2010	Hinterzarten	Sztafeta HS106/4x5 km[b]	53:00,1	+2:45.6	Niemcy

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 2008/2009: niesklasyfikowany
• sezon 2009/2010: niesklasyfikowany

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

Sezon 2008/2009
																							punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	52	45	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2009/2010
																			punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	dnf	-	-	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  -  – zawodnik nie wystartował  q  – zawodnik nie zakwalifikował się DNF – zawodnik nie ukończył biegu DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 2007/2008: 37.
• sezon 2008/2009: 98.
• sezon 2009/2010: 81.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Sezon 2007/2008
																			punkty
77	dns	70	dns	59	57	-	-	-	-	-	18	6	14	16	-	-	-	-	86
Sezon 2008/2009
																					punkty
-	-	-	-	67	55	-	-	37	43	27	24	-	-	-	-	-	-	-	-	-	11
Sezon 2009/2010
																			punkty
34	24	26	23	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	20
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  -  – zawodnik nie wystartował  q  – zawodnik nie zakwalifikował sięDNF – zawodnik nie ukończył biegu DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2018 Pjongczang	–	31. miejsce (K-98), 24. miejsce (K-125)
2022 Pekin/Zhangjiakou	–	27. miejsce (K-95), 24. miejsce (K-125)

Drużynowo

2022 Pekin/Zhangjiakou

–

5. miejsce[c]

Starty J. Kobayashiego na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
31.	10 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-98	HS-109	indywid.	93,0 m	–	98,8 pkt	160,5 pkt	Andreas Wellinger
24.	17 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-125	HS-142	indywid.	122,0 m	122,0 m	224,8 pkt	60,9 pkt	Kamil Stoch
27.	6 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	indywid.	97,5 m	92,5 m	234,0 pkt	41,0 pkt	Ryōyū Kobayashi
24.	12 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-125	HS-140	indywid.	130,0 m	134,0 m	252,0 pkt	44,1 pkt	Marius Lindvik
5.	14 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-125	HS-140	druż.[c]	128,5 m	120,0 m	882,8 pkt (204,1 pkt)	59,9 pkt	Austria

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2015 Falun	–	25. miejsce (K-90), 13. miejsce (K-120)
2019 Seefeld/Innsbruck	–	17. miejsce (K-120), 17. miejsce (K-99)
2021 Oberstdorf	–	29. miejsce (K-95), 32. miejsce (K-120)
2023 Planica	–	47. miejsce (K-95), 34. miejsce (K-125)

Drużynowo

2015 Falun	–	4. miejsce (K-120)[d]
2019 Seefeld/Innsbruck	–	brązowy medal (K-120)[e]
2023 Planica	–	7. miejsce (K-125)[f]

Starty J. Kobayashiego na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
25.	21 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-90	HS-100	indywid.	89,5 m	89,0 m	214,3 pkt	38,4 pkt	Rune Velta
13.	26 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-120	HS-134	indywid.	119,0 m	130,0 m	222,7 pkt	46,0 pkt	Severin Freund
4.	28 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-120	HS-134	druż.[d]	122,0 m	121,0 m	831,2 pkt (201,4 pkt)	41,4 pkt	Norwegia
17.	23 lutego	2019	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	indywid.	116,0 m	132,0 m	230,0 pkt	49,4 pkt	Markus Eisenbichler
3.	24 lutego	2019	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	druż.[e]	127,0 m	126,0 m	920,2 pkt (233,0 pkt)	67,3 pkt	Niemcy
17.	1 marca	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	indywid.	89,5 m	97,0 m	199,4 pkt	18,9 pkt	Dawid Kubacki
29.	27 lutego	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-95	HS-106	indywid.	97,5 m	92,0 m	223,2 pkt	45,6 pkt	Piotr Żyła
32.	5 marca	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	indywid.	114,0 m	–	93,9 pkt	182,6 pkt	Stefan Kraft
47.	25 lutego	2023	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	indywid.	89,0 m	–	104,4 pkt	157,4 pkt	Piotr Żyła
34.	3 marca	2023	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-138	indywid.	119,0 m	–	107,6 pkt	179,9 pkt	Timi Zajc
7.	4 marca	2023	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-138	druż.[f]	123,0 m	117,0 m	1011,0 pkt (230,2 pkt)	167,9 pkt	Słowenia

Mistrzostwa świata w lotach

Indywidualnie

2018 Oberstdorf	–	29. miejsce
2022 Vikersund	–	33. miejsce
2024 Tauplitz	–	21. miejsce

Drużynowo

2022 Vikersund	–	6. miejsce[g]
2024 Tauplitz	–	5. miejsce[h]

Starty J. Kobayashiego na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
29.	19–20 stycznia	2018	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-200	HS-235	indywid.	171,5 m	169,0 m	165,0 m	–[i]	408,7 pkt	243,2 pkt	Daniel-André Tande
33.	11–12 marca	2022	Vikersund	Vikersundbakken	K-200	HS-240	indywid.	175,0 m	–	–	–	137,5 pkt	716,7 pkt	Marius Lindvik
6.	13 marca	2022	Vikersund	Vikersundbakken	K-200	HS-240	druż.[g]	189,5 m		202,0 m		1433,9 pkt (308,6 pkt)	277,6 pkt	Słowenia
21.	26–27 stycznia	2024	Tauplitz	Kulm	K-200	HS-235	indywid.	217,0 m	187,0 m	200,0 m	–[i]	544,4 pkt	103,0 pkt	Stefan Kraft
5.	28 stycznia	2024	Tauplitz	Kulm	K-200	HS-235	druż.[h]	200,5 m		198,5 m		1493,0 pkt (348,4 pkt)	122,4 pkt	Słowenia

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2011 Otepää

–

18. miejsce

Starty J. Kobayashiego na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
18.	28 stycznia	2011	Otepää	Tehvandi	K-90	HS-100	indywid.	92,0 m	84,0 m	217,0 pkt	38,0 pkt	Władimir Zografski

Uniwersjada

Indywidualnie

2013 Trydent/Predazzo	–	4. miejsce (K-95), brązowy medal (K-120)
2015 Szczyrbskie Jezioro	–	5. miejsce

Drużynowo

2013 Trydent/Predazzo	–	5. miejsce (drużyna mieszana)[j], 4. miejsce[k]
2015 Szczyrbskie Jezioro	–	złoty medal (drużyna mieszana)[l], srebrny medal[m]

Starty J. Kobayashiego na uniwersjadzie – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
4.	14 grudnia	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	indywid.	101,0 m	96,0 m	255,6 pkt	14,7 pkt	Sami Niemi
5.	17 grudnia	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	druż. mix.[j]	98,5 m	98,0 m	488,7 pkt (259,3 pkt)	19,4 pkt	Rosja I
4.	18 grudnia	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	druż.[k]	102,0 m	100,0 m	721,3 pkt (258,5 pkt)	35,7 pkt	Polska
3.	20 grudnia	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	indywid.	128,0 m	122,0 m	259,2 pkt	19,4 pkt	Krzysztof Biegun
5.	27 stycznia	2015	Szczyrbskie Jezioro	MS 1970 B	K-90	HS-100	indywid.	89,5 m	91,0 m	232,1 pkt	16,7 pkt	Władimir Zografski
1.	30 stycznia	2015	Szczyrbskie Jezioro	MS 1970 B	K-90	HS-100	druż. mix.[l]	94,0 m	–	202,4 pkt (110,6 pkt)	–
2.	1 lutego	2015	Szczyrbskie Jezioro	MS 1970 B	K-90	HS-100	druż.[m]	95,0 m	95,0 m	702,3 pkt (248,5 pkt)	20,9 pkt	Rosja

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Przypisy
1.	19 listopada	2017	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	124,0 m	126,5 m	260,5 pkt	–

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	19 listopada	2017	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	124,0 m	126,5 m	260,5 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2011/2012
																										punkty
24	q	29	27	28	22	48	38	dq	42	16	-	-	-	-	41	32	49	q	q	34	-	-	-	-	-	40
Sezon 2012/2013
																											punkty
45	-	27	q	-	39	-	-	-	-	-	-	-	22	35	-	-	-	-	46	31	31	33	28	30	q	-	17
Sezon 2013/2014
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	34	64	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2014/2015
																															punkty
q	38	36	28	21	-	-	-	-	41	29	41	47	18	q	33	-	-	-	-	23	17	q	24	31	32	13	19	39	25	-	95
Sezon 2015/2016
																													punkty
q	40	45	-	-	44	48	45	q	36	q	-	-	28	21	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	13
Sezon 2016/2017
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	39	33	25	17	33	41	45	39	q	q	-	20
Sezon 2017/2018
																						punkty
1	10	-	-	4	7	8	6	4	6	7	31	11	-	-	7	34	17	17	23	7	10	568
Sezon 2018/2019
																												punkty
19	17	18	30	19	22	20	50	5	26	29	21	28	37	19	22	21	27	24	21	12	18	11	6	20	33	13	15	335
Sezon 2019/2020
																											punkty
10	17	26	29	36	-	-	23	dq	22	29	35	21	28	23	46	42	20	12	21	19	-	-	dq	22	27	24	162
Sezon 2020/2021
																									punkty
15	17	27	36	28	19	37	28	17	34	17	33	23	18	31	-	-	-	-	-	-	-	20	30	-	113
Sezon 2021/2022
																												punkty
11	42	44	15	15	33	9	31	23	11	44	19	14	37	45	32	34	20	27	22	33	25	38	34	q	34	q	29	179
Sezon 2022/2023
																																punkty
19	q	39	36	q	48	32	38	50	q	34	q	-	q	40	29	-	-	-	-	-	-	-	47	45	38	47	q	38	32	q	-	14
Sezon 2023/2024
																																punkty
47	45	21	48	25	20	25	28	29	42	30	37	26	24	42	q	40	17	10	32	-	-	26	32	21	40	30	23	35	20	22	23	143
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q  – zawodnik nie zakwalifikował się -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2011/2012
				2	7	-	-	-	-
Sezon 2012/2013
			-	-	-	6	5	5	-
Sezon 2014/2015
					-	-	-	-	5
Sezon 2017/2018
		5	3	6	5	5	5	6	5
Sezon 2018/2019
			4	5	3	5	2	5	4
Sezon 2019/2020
					6	3	4	-	5
Sezon 2020/2021
					5	5	-	-	2
Sezon 2021/2022
			5	2	3	-	5	-	-
Sezon 2022/2023
			-	-	-	-	-	7	7
Sezon 2023/2024
				-	4	-	-	5	4
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8 (Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Willingen Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Titisee-Neustadt Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	13 września	2015	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-125	HS-140	133,5 m	134,0 m	265,9 pkt
2.	26 sierpnia	2017	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	130,0 m	125,5 m	272,4 pkt
3.	27 sierpnia	2017	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	130,0 m	126,5 m	244,8 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	13 września	2015	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-125	HS-140	133,5 m	134,0 m	265,9 pkt	1.	–
2.	26 sierpnia	2017	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	130,0 m	125,5 m	272,4 pkt	1.	–
3.	27 sierpnia	2017	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	130,0 m	126,5 m	244,8 pkt	1.	–
4.	10 września	2017	Czajkowskij	Snieżynka	K-95	HS-102	105,0 m	–[i]	118,6 pkt	2.	10,6 pkt	Anže Lanišek

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2023

2011
											punkty
dq	10	16	32	48	q	8	10	9	-	-	128
2012
									punkty
36	9	21	22	-	11	9	40	13	121
2013
											punkty
45	29	q	44	29	24	34	47	24	36	q	18
2014
									punkty
11	17	13	14	6	5	8	25	14	217
2015
											punkty
36	22	15	32	35	-	10	6	10	1	43	217
2016
										punkty
30	29	37	39	21	29	10	11	50	43	65
2017
									punkty
48	46	23	1	1	10	2	14	32	332
2018
									punkty
6	27	24	20	dq	-	dq	15	13	98
2019
								punkty
8	17	38	15	8	4	29	q	146
2021
								punkty
-	-	-	-	-	-	22	39	9
2022
						punkty
22	8	9	-	41	27	74
2023
									punkty
19	20	36	21	18	15	18	18	45	88
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

stan po zakończeniu LGP 2023

2011
								8	-
2012
							5	-	-
2014
									7
2015
								8	-
2016
									7
2017
									9
2018
								5	1
2019
							5	2	1
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – brak startu

Lotos Poland Tour

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	18 stycznia	2014	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	128,0 m	123,5 m	249,7 pkt	2.	13,0 pkt	Markus Eisenbichler
2.	19 stycznia	2014	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	121,5 m	135,0 m	258,2 pkt	2.	29,6 pkt	Markus Eisenbichler
3.	20 lutego	2021	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	114,5 m	112,5 m	265,6 pkt	3.	4,3 pkt	Stefan Hula
4.	21 lutego	2021	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	111,5 m	109,5 m	268,8 pkt	2.	3,4 pkt	Tomasz Pilch

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2013/2014
																								punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	19	2	2	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	172
Sezon 2016/2017
																														punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	25	7	33	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	42
Sezon 2020/2021
																			punkty
-	-	-	-	-	-	-	4	5	6	13	6	7	3	2	-	-	-	-	371
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30   -  – zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	10 lipca	2011	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS-115	113,5 m	107,5 m	252,8 pkt	3.	6,9 pkt	Peter Prevc

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2022

2011
										punkty
14	55	4	3	-	-	-	-	-	-	128
2012
														punkty
-	-	-	-	4	26	-	-	-	-	-	-	-	-	55
2014
														punkty
-	-	9	11	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	53
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30   -  – zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	9 marca	2011	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	100,5 m	94,5 m	261,0 pkt
2.	10 marca	2011	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	95,0 m	92,5 m	243,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	9 marca	2011	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	100,5 m	94,5 m	261,0 pkt	1.	–
2.	10 marca	2011	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	95,0 m	92,5 m	243,5 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2010/2011
																								punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1	1	200
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30   -  − zawodnik nie wystartował dq  – dyskwalifikacja

• KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information (Nordic Combined). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
• KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information (Ski Jumping). fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
• KOBAYASHI Junshiro 1991.06.11 JPN. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2022-06-06].