Katipo
Katipo (Latrodectus katipo) – pająk z rodziny omatnikowatych (Theridiidae). Jest jednym z wielu gatunków w rodzaju Latrodectus, takich jak australijski Latrodectus hasselti, czy północnoamerykańska czarna wdowa.
| Latrodectus katipo | |
| Powell, 1871 | |
 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek | Latrodectus katipo |
Długość jego ciała wynosi ok. 8 mm[1], ma kulisty czarny odwłok z czerwonym lub pomarańczowym wzorem[2]. Katipo jest zagrożonym gatunkiem[3]. Jest to gatunek endemiczny, występuje wyłącznie na terenie Nowej Zelandii[1].
Jego jad może być śmiertelny dla człowieka. Wydaje się, że ostatnie śmiertelne zdarzenie miało miejsce w 1901 roku, o czym informuje Evening Post z 25 września tego roku: "AUCKLAND, This Day. Pan George Twidle, w wieku 47 lat, syn pana George Twidle z Pukekohe, został ukąszony przez pająka katipo 16 września. Jego ramię spuchło, a on cierpiał wielki ból do ostatniej soboty, kiedy to zmarł. Pozostawia wdowę i kilkoro dzieci"[4]. Na jad tego pająka jest dostępna antytoksyna[5].
Spadek populacji
Katipō jest gatunkiem zagrożonym i od niedawna jest zagrożony wyginięciem[3]. Szacuje się, że pozostało zaledwie kilka tysięcy katipō na około 50 obszarach na Wyspie Północnej i ośmiu obszarach na Wyspie Południowej, co czyni go rzadszym niż niektóre gatunki kiwi[6][7]. Do jego spadku przyczyniło się wiele czynników; głównymi wydają się być utrata siedlisk i pogarszająca się jakość pozostałych[8]. Ingerencja człowieka w ich naturalne habitaty ma miejsce od ponad wieku po osiedleniu się Europejczyków. Modyfikacja wydm nadbrzeżnych wynikająca z rolnictwa, leśnictwa lub rozwoju miast, wraz z działalnością rekreacyjną, taką jak korzystanie z wózków plażowych, pojazdów terenowych, jazda konna po plaży i zbieranie dryfującego drewna, zniszczyły lub zmieniły obszary, na których żyje katipō[8][9][10]. Wprowadzenie wielu inwazyjnych roślin egzotycznych również przyczyniło się do spadku odpowiedniej jakości siedlisk[9].