Koreański język migowy
Koreański język migowy (Hangul: 한국 수화 언어; Hancha: 韓國手話言語) − język migowy, którym posługują się głusi w Korei Południowej.
| Obszar | Korea Południowa | ||
|---|---|---|---|
| Klasyfikacja genetyczna | |||
Japoński język migowy | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 4 edukacyjny↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-2 | sgn | ||
| ISO 639-3 | kvk | ||
| IETF | kvk | ||
| Glottolog | kore1273 | ||
| Ethnologue | kvk | ||
| Linguist List | kvk | ||
| WALS | ssl | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Początki
Za początki powstawania tego języka uznaje się rok 1889 r.[1] Prace normalizacyjne rozpoczęły się dopiero w 2000 r.[2] Pierwsza szkoła dla osób niesłyszących w Korei powstała 1 kwietnia 1913 roku w Seulu.
Podobieństwo
Język migowy rozwinął pewne cechy wspólne z gramatyką japońskiego języka migowego (JSL) podczas japońskiego panowania.[3] Język uważany jest za część rodziny japońskiego języka migowego.[4]
Użytkownicy
Według południowokoreańskiego Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej pod koniec 2014 r. w Korei Południowej było 252 779 osób z zaburzeniami słuchu oraz 18 275 osób z zaburzeniami mowy.[5]
Status urzędowy
Koreańskie prawo dotyczące języka migowego, które zostało przyjęte 3 lutego 2016 r. ustanowiło koreański język migowy jako język urzędowy dla osób niesłyszących w Korei Południowej, na równi z koreańskim. Prawo stanowi również, że rządy krajowe i lokalne są zobowiązane do świadczenia usług tłumaczeniowych w koreańskim języku migowym dla osób niesłyszących, które tego potrzebują.