Lennox Miller

Lennox Valencia „Billy” Miller (ur. 8 października 1946 w Kingston, zm. 8 listopada 2004 w Pasadenie w Kalifornii^[1]) – lekkoatleta jamajski, czołowy sprinter świata pod koniec lat 60., medalista olimpijski.

Lennox Miller

Pełne imię i nazwisko	Lennox Valencia Miller
Data i miejsce urodzenia	8 października 1946 Kingston
Data i miejsce śmierci	8 listopada 2004 Pasadena
Wzrost	183 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Jamajka Igrzyska olimpijskie srebro Meksyk 1968 lekkoatletyka (bieg na 100 m) brąz Monachium 1972 lekkoatletyka (bieg na 100 m) Igrzyska Brytyjskiej Wspólnoty Narodów złoto Edynburg 1970 lekkoatletyka (sztafeta 4 × 100 m) srebro Edynburg 1970 lekkoatletyka (bieg na 100 m) Igrzyska panamerykańskie złoto Cali 1971 sztafeta 4 × 100 m srebro Cali 1971 bieg na 100 m Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów w lekkoatletyce złoto Kingston 1971 sztafeta 4 × 100 m srebro Kingston 1971 bieg na 100 m

Na olimpiadzie w Meksyku 1968 zdobył srebrny medal w biegu na 100 m, przegrywając jedynie z Amerykaninem Jimem Hinesem; cztery lata później w Monachium 1972 stanął na trzecim stopniu podium w tej samej konkurencji, za reprezentantem ZSRR Borzowem i Amerykaninem Taylorem.

W składzie zespołu uniwersyteckiego Uniwersytetu Południowej Kalifornii ustanowił rekord świata w biegu sztafetowym 4 × 110  jardów (38,6 s; 1967, razem z O.J. Simpsonem, Earlem McCullouchem i Fredem Kullerem). Na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1970 w Edynburgu^[2], igrzyskach panamerykańskich w 1971 w Cali^[3] i mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1971m w Kingston^[4] zdobywał złote medale w sztafecie 4 × 100 m i srebrne w biegu na 100 m (za każdym razem pokonywał go jego rodak Don Quarrie).

W 1968 zdobył mistrzostwo akademickie USA (NCAA) na 100 m^[5].

Po studiach (Szkoła Stomatologii na Uniwersytecie Południowej Kalifornii) pracował przez 30 lat jako dentysta w Pasadenie (Kalifornia), gdzie zmarł na raka.

Jego córka Inger kontynuowała tradycje sportowe, sięgając po złoto olimpijskie dla Stanów Zjednoczonych w Atlancie 1996, (sztafeta 4 × 100 m), a także kilka medali lekkoatletycznych mistrzostw świata (w tym złoto na 200 m i srebro na 100 m 1999).