Maksymilian Barański

Maksymilian Barański (ur. 14 kwietnia 1926 w Chorzowie, zm. 9 maja 2010 w Dortmundzie) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnik, reprezentant Polski, trener.

Maksymilian Barański

Data i miejsce urodzenia	14 kwietnia 1926 Chorzów
Data i miejsce śmierci	9 maja 2010 Dortmund
Wzrost	160 cm[1]
Pozycja	napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1938–1939 AKS Chorzów 1940–1944 Germania Königshütte
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1945–1954 AKS Chorzów 121 (21) Koszarawa Żywiec Unia Oświęcim
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1947  Polska 5 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna Koszarawa Żywiec Unia Oświęcim Górnik II Zabrze

Przez znaczną część kariery piłkarskiej był związany z AKS–em Chorzów, w którym karierę rozpoczął w 1938 roku. W czasie II wojny światowej grał w Germanii Königshütte, powstałym w miejsce zlikwidowanego przez władze okupacyjne AKS–u^[1] (wcześniejszym Verein für Rasenspiele Königshütte). Po zakończeniu działań wojennych kontynuował karierę w AKS–ie. W sezonie 1946 Barański zadebiutował w najwyższej klasie rozgrywkowej w Polsce. Miało to miejsce 1 września 1946 roku w wygranym 5:3 meczu z Pomorzaninem Trouń, który odbył się w ramach eliminacji mistrzostw kraju, zaś pierwszą bramkę strzelił w tymże spotkaniu. W sezonie 1946 i 1947 Barański zajął z drużyną trzecie miejsce na zakończenie rozgrywek^[2]. W 1947 roku rozegrał pięć meczów w reprezentacji Polski^[3]. Zadebiutował 21 sierpnia w kadrze prowadzonej przez Wacława Kuchara w przegranym 6:3 sparingu z Czechosłowacją^[4]. Po zakończeniu sezonu 1954 Barański odszedł z AKS–u. Karierę kontynuował w Koszarawie Żywiec i Unii Oświęcim, gdzie pełnił rolę grającego trenera oraz drużynie rezerw Górnika jako samodzielny szkoleniowiec. W 1972 roku wyemigrował do Niemiec i mieszkał tam do śmierci^[1].