Martin Gray

Jego ojciec był właścicielem fabryki rękawiczek. Jego rodzina związana była z reformowanym judaizmem ale sam nie angażował się w życie religijne. Po wybuchu wojny przesiedlony z rodziną do getta warszawskiego^{[potrzebny przypis]}.

Po wojnie opuścił Armię Czerwoną i zaczął poszukiwania babci, która jako jedyna przeżyła z rodziny wojnę. Znalazł ją w 1946 w Stanach Zjednoczonych, dokąd wyemigrował. Pracował jako handlarz antyków w USA, Kanadzie i na Kubie. W 1960 przeniósł się do Francji, gdzie mieszkał przez większość życia.

W 1979 roku Gitta Sereny, w artykule opublikowanym w New Statesman, zarzuciła Grajewskiemu, że jego książka Wszystkim, których kochałem jest plagiatem, a faktycznym autorem powieści miał być Max Gallo^[2].

W swoich książkach Gray dokonuje rozrachunku z przeszłością. Opisuje życie w getcie, pobyt w Treblince, ucieczkę z obozu; ważna jest też relacja z walki w powstaniu w getcie oraz spotkania z ojcem i jego śmierć, którą osobiście przeżył.

Jest autorem sześciu książek wydanych w języku francuskim:

• Au Nom de Tous les Miens 1971 (wyd. pol. Wszystkich których kochałem Wydawnictwo Łódzkie, Łódź, 1990)
• Le livre de la vie, 1973
• Les forces de la vie, 1975 (wyd. pol. Siły życia, Warszawa: PWN, 1990, seria Logos)
• La vie renaîtra de la nuit, 1977
• Le Nouveau Livre, 1980
• J'écris aux hommes de demain, 1983
• La maison humaine, 1984

Na podstawie wspomnień został zrealizowany w 1983 film Dla tych, których kochałem, z Michaelem Yorkiem w roli głównego bohatera.

• Oficjalna strona (fr.)
• Informacje biograficzne (ang.)