Martin Rázus

Urodził się we wsi Vrbica, będącej dziś częścią Liptowskiego Mikułasza, w rodzinie robotniczej – jego ojciec był robotnikiem w garbarni. Kształcił się w Liptowskim Mikułaszu, Kieżmarku oraz seminarium teologicznym w Bratysławie. Przez pewien czas pracował w teologicznym studium w Edynburgu.

Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Jako polityk był przedstawicielem skrzydła narodowego propagującego autonomię Słowacji. W styczniu 1920 zrezygnował z członkostwa w Słowackiej Partii Narodowej, która przed wyborami połączyła się z Narodową Partią Republikańską. ^[1]Do niezależnego SPN powrócił dopiero, gdy w programie SPN z 1922 roku ponownie pojawiło się żądanie autonomii administracyjnej i kulturalnej . Stał się wybitną osobistością partii. Program partii starał się koncentrować na problemach społeczno-gospodarczych Słowacji czy promowaniu podmiotowości narodowej i politycznej Słowacji. Od 1929 r. aż do śmierci był przewodniczącym SPN. Dzięki niemu w 1929 r. SPN zdobyła swój pierwszy mandat w Izbie Deputowanych Zgromadzenia Narodowego (w porozumieniu z czechosłowacką Narodową Demokracją). Do 1937 był posłem . Pod jego przywództwem zbliżyły się SPN i HSĽS , które w 1932 r. utworzyły blok autonomiczny , opowiadający się za autonomią ustawodawczą Słowacji (tzw. manifest zwoleński)^[2].

Pierwsze wiersze pisał już w szkole podstawowej, jednakże publikować zaczął dopiero w roku 1911, w różnorakich czasopismach. Pisał głównie poezję i prozę, ale w jego dorobku znajdują się również dwie sztuki teatralne.