Marzęcino
Marzęcino (niem. Jungfer[4]) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie nowodworskim, w gminie Nowy Dwór Gdański nad Kanałem Panieńskim. Wieś jest siedzibą sołectwa Marzęcino, w którego skład wchodzą również miejscowości Osłonka i Swaryszewo.
| wieś | |
 Kościół pw. Niepokalanego Poczęcia NMP | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość | –2,07 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2022) | 597[2] |
| Strefa numeracyjna | 55 |
| Kod pocztowy | 82-100[3] |
| Tablice rejestracyjne | GND |
| SIMC | 0153235 |
Położenie na mapie gminy Nowy Dwór Gdański  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nowodworskiego  | |
 54°14′08″N 19°14′05″E/54,235556 19,234722[1] | |
Marzęcino to dawna osada rybacka nad Kanałem Panieńskim, a dzisiaj jest to wieś o charakterze rolniczym. Miejscowość posiada jeden z ciekawszych układów urbanistycznych na Żuławach Wiślanych w postaci potrójnej, jednostronnie zabudowanej ulicówki (droga, woda, droga). Fronty domów zwrócone są w kierunku kanału.
Wieś okręgu rybackiego Elbląga w XVII i XVIII wieku[5]. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Marzęcino. W latach 1973–1976 miejscowość była siedzibą gminy Marzęcino. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego, wcześniej – w latach 1945–75 – do województwa gdańskiego.
Zabytki i atrakcje turystyczne
Według rejestru zabytków NID[6] na listę zabytków wpisany jest kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki parafialny pw. Niepokalanego Poczęcia NMP, I poł. XIX, nr rej.: A-796 z 21.12.1973.
Kościół jest budynkiem o konstrukcji ryglowej (tzw. mur pruski).
We wsi zachowała się zabudowa przedwojenna (drewniane budynki z charakterystycznymi dla Żuław zdobieniami wykończeniowymi).
Na obrzeżach wsi znajdują się ruiny śluzy z 1884 roku wraz z wrotami przeciwpowodziowymi, które chroniły Kanał Panieński przed naporem wody z Zalewu Wiślanego.
Historia
W okresie międzywojennym Marzęcino nazywało się Jungfer, było wsią gminną i wchodziło w skład Wolnego Miasta Gdańska. Po 1945 roku nazwa Jungfer została zmieniona na Panna, a obecna nazwa obowiązuje od 1948 roku.
Gmina Marzęcino
Marzęcino było gminą aż do reformy administracyjnej w 1975 roku, kiedy to zostało przyłączone do gminy Nowy Dwór Gdański. W skład gminy wchodziły następujące miejscowości: Chełmek, Gozdawa, Kępiny Małe, Kępki, Nowinki, Orliniec, Osłonka, Piotrowo, Powalina, Solnica, Starocin, Stobiec, Stobna, Wężowiec, Żelichowo.
Przyroda
Okolice wsi poprzecinane są wieloma kanałami, wałami, rowami, przy których rosną wierzby (drzewo charakterystyczne dla Żuław).
Przez Marzęcino wiedzie szlak rowerowy R-64 (Kamienica Elbląska – Rubno – Nowakowo – Kępiny Wielkie – Kępiny Małe – Marzęcino – Tujsk – Sztutowo – Stutthof – Stegna – Nowy Dwór Gdański – Marzęcino – Kępiny – Nowakowo – Kamienica Elbląska).
W roku 2013 pojawiły się w mediach informacje, że w Marzęcinie znajduje się punkt położony 2,07 m p.p.m.[7], czyli niżej niż uznawany dotąd oficjalnie najniżej położony w Polsce punkt (1,8 m p.p.m.) w Raczkach Elbląskich. Wyniki przeprowadzonych pomiarów zostały potwierdzone przez Główny Urząd Geodezji i Kartografii[8]. Opublikowany w lipcu 2022 roku „Mały Rocznik Statystyczny Polski 2022”[9] wskazuje, że największa depresja znajduje się właśnie w Marzęcinie, a jej wysokość to 2,2 m p.p.m.[10]. W lipcu 2023 roku w tym miejscu posadowiony został punkt osnowy geodezyjnej i postawiona wieża triangulacyjna[11].