Megapnozaur

Megapnozaur (Megapnosaurus) – rodzaj teropoda z grupy celofyzoidów (Coelophysoidea).

Megapnozaur
Megapnosaurus
Ivie, Ślipiński & Węgrzynowicz, 2001
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Nadrząd

dinozaury

Rząd

dinozaury gadziomiedniczne

Podrząd

teropody

Nadrodzina

celofyzoidy

Rodzaj

megapnozaur

Gatunki
  • M. rhodesiensis (Raath, 1969) (typowy)
  • ?M. kayentakatae (Rowe, 1989)

Żył w okresie wczesnej jury (ok. 200-194 mln lat temu). Osiągał do 3 m długości i ważył około 32 kg. Opisano dwa gatunki należące do tego rodzaju: M. rhodesiensis, żyjący na terenach Afryki (jego szczątki znaleziono w Zimbabwe) i M. kayentakatae, żyjący w Ameryce Północnej (Arizona). Analiza Ronalda Tykoskiego (2005) wskazuje jednak, że gatunki te mogą nie należeć do tego samego rodzaju; wynika z niej, że M. rhodesiensis jest bliżej spokrewniony z Coelophysis bauri niż z M. kayentakatae, zaś najbliższym krewnym tego ostatniego nie jest ani M. rhodesiensis, ani C. bauri, lecz Segisaurus halli[1]. Także według analizy Martineza i współpracowników (2011) najbliższym krewnym M. rhodesiensis jest Coelophysis, zaś "M." kayentakatae jest taksonem siostrzanym do kladu obejmującego M. rhodesiensis i Coelophysis[2]. Irmis (2004) zaliczył też do rodzaju Megapnosaurus zwierzę, którego skamieniałości odkryto w prowincji Junnan w Chinach[3].

Dinozaur ten został po raz pierwszy opisany w 1969 roku przez Michaela Raatha; nadano mu wówczas nazwę rodzajową Syntarsus[4]. Okazało się jednak, że tę nazwę otrzymał wcześniej jeden z rodzajów chrząszczy, dlatego w 2001 roku entomolodzy Michael Ivie, Stanisław Adam Ślipiński i Piotr Węgrzynowicz zaproponowali dla teropoda nową nazwę rodzajową Megapnosaurus[5]. Wzbudziło to jednak kontrowersje wśród paleontologów[6] – część z nich zaakceptowała nową nazwę i zaczęła używać jej w swych publikacjach (np. Irmis, 2004[3]), inni uznali jednak, że nadanie nowej nazwy mogło odbyć się z naruszeniem zasad etycznych (krytycy twierdzą, że Michael Raath, który nadał w 1969 roku nazwę Syntarsus, nie miał sposobności do stworzenia nowej nazwy rodzajowej, co byłoby zgodne z praktyką, jednak Michael Ivie twierdzi, że w 1996 roku próbował skontaktować się z Raathem w tej sprawie – bezskutecznie. Sam Raath uważa postępowanie entomologów za nieetyczne[6]) i, ignorując nową nazwę, nadal używają starszej – Syntarsus (np. Tykoski, 2005[1], Martinez et al. 2011[2]).

Przypisy