Nekrofilia
Nekrofilia (ang. necrophilia z gr. νεκρός, nekrós – „martwy”, φιλία, filía – „miłość”; inne nazwy: tanatofilia, nekrolagnia) – zaburzenie preferencji seksualnych; stan, w którym bodźcem stymulującym seksualnie mogą być jedynie ludzkie zwłoki. Skłonność ta może być jednak wygeneralizowana do wszystkich obiektów, które danej jednostce kojarzą się ze śmiercią bądź zwłokami (np. śpiące osoby).
.jpg) | |
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 | |
|---|---|
| DSM-IV | 302.9[2] |
O przypadkach nekrofilii wspominał już Herodot[3].
- Jest szczególnym rodzajem fetyszyzmu, w którym rolę fetyszu odgrywają zwłoki ludzkie.
- Zaburzenie to może być skojarzone ze skłonnościami sadystycznymi.
- Trzecią grupę osób, u których można diagnozować nekrofilię są osoby zawodowo kontaktujące się ze zwłokami, dla których profanacja zwłok może być wynikiem głodu seksualnego lub zastępczym działaniem seksualnym. Rysy nekrofilne mogą przejawiać się w skłonności do praktyk ze śpiącymi lub nieprzytomnymi (cechy tanatofilii). Profanacja zwłok w celach seksualnych może wiązać się także z: alkoholizmem, deficytem intelektualnym oraz zaburzeniami psychicznymi (jak schizofrenia).
Leczenie
Leczenie nekrofilii jest podobne do leczenia większości parafilii. Poza zaleceniem leczenia związanej z nią psychopatologii, niewiele wiadomo na temat leczenia nekrofilii. Nie zebrano wystarczającej liczby nekrofilów, aby ustalić jakiekolwiek skuteczne metody leczenia. Jednak na podstawie dostępnych danych sugeruje się klinicystom, aby:
- Ustalić, czy pacjent ma nekrofilię czy nie
- Leczenie wszelkich psychopatologii, które są związane z nekrofilią
- Nawiązać kontakt psychoterapeutyczny
- Podawać mężczyznom z podwyższonym popędem seksualnym antyandrogeny
- Pomóc pacjentom w znalezieniu normalnego związku seksualnego
- Pomóż przekierować fantazje nekrofilne na żywy obiekt poprzez desensytyzację[4]
Studium przypadków
Seryjny morderca Jeffrey Dahmer (1960–1994) znany był z tego, że przed rozczłonkowaniem zwłok swoich ofiar uprawiał seks oralny lub masturbował się, albo jedno i drugie[5]. W nieodgadnionych, nagranych wywiadach ze swoją obrończynią, Wendy Patrickus, Jeffrey Dahmer wprost stwierdził, że uprawiał seks ze swoimi ofiarami przed i po ich śmierci. Tłumaczył, że chciał pozostać z daną osobą jak najdłużej, zachowując wybrane organy, tkanki szkieletowe i kości swoich ofiar[6].
Dennis Nilsen (1945–2018) był szkockim seryjnym mordercą zwanym „Mordercą z Muswell Hill”, który powiązał śmierć i intymność. W 1978 roku Nilsen popełnił swoje pierwsze morderstwo i odbył stosunek ze zwłokami ofiary, przechowując ciało przez miesiące przed utylizacją. Według doniesień Nilsen do czasu aresztowania wykorzystywał seksualnie zwłoki różnych ofiar[7].
Zobacz też
- osobowość nekrofilityczna
- nekrofagia – zjadanie zwłok
