Omner (imię)

Pochodzi z Księgi Mormona, jednego z pism świętych przynależnych do kanonu świętych w dniach ostatnich. Nosił je w niej jeden z synów króla Mosjasza, znany ze swej działalności misyjnej^[2][3]. Można w niej również odnaleźć nefickie miasto o identycznie brzmiącej nazwie^[4].

Pojawia się w źródłach historycznych już w początkach mormonizmu. Nosił je jeden z synów Parleya P. Pratta i Phoebe Elizabeth Soper (Sopher)^[5]. Dziecko to, urodzone 30 listopada 1851 w chilijskim Valparaíso, zmarło już 7 stycznia 1852^[6]. Podzieliło tym samym los innych przedwcześnie zmarłych synów Pratta również noszących imiona zaczerpnięte z Księgi Mormona, kolejno Ethera (1849)^[5], Mormona (1850)^[7] oraz Mosiaha (1850)^[8]. Pochowane zostało na cmentarzu przeznaczonym dla nie-katolików w Valparaíso. Grób noworodka, jedyny materialny ślad pierwszej podróży misyjnej Parleya Pratta do Ameryki Południowej, stał się z czasem czymś w rodzaju miejsca pielgrzymek dla chilijskich świętych w dniach ostatnich^[9].

Imię można spotkać wśród wiernych posługujących w Kościele w okresie o kilka dekad późniejszym. Nephi Omner Palmer (1870-1940) odbył misję w Kalifornii na początku lat 30. XX wieku^[10]. William Omner Burt (1885-1943) został natomiast wysłany na północny zachód Stanów Zjednoczonych, gdzie służył jako misjonarz między 1908 a 1910^[11].

Wśród świętych w dniach ostatnich jest rzadkim i dość niechętnie wybieranym imieniem. Imię to pojawia w prowadzonym przez Kościół rejestrze wczesnych misjonarzy, obejmującym okres między 1830 a 1940^[12].

Jako imię specyficznie mormońskie znalazło odbicie w kulturze Kościoła, z którego wierzeń wyrosło. Artykuł na łamach pisma „Friend” z maja 1994 wskazuje choćby, że imię zaczerpnięte z Księgi Mormona może być powodem do dumy oraz wywierać pozytywny wpływ na życie duchowe noszącego je człowieka^[13]. Podobną tematykę porusza numer tego samego pisma z lutego 1995^[14].

Jednocześnie częstotliwość występowania danego imienia wśród świętych w dniach ostatnich jest związana z jego obecnością w Księdze Mormona. Wierni nie zawsze identyfikują je jako imię wywiedzione z pism świętych, nawet jeżeli są dobrze zaznajomieni z fundacyjnym tekstem mormonizmu, bez dostrzeżenia go w publikowanych przez Kościół materiałach. W tychże publikacjach natomiast Omner wspominany jest stosunkowo rzadko^[15]. Inne imiona, takie jak Nefi, Moroni, Alma czy Ammon, pojawiają się w podręcznikach, przemówieniach czy prasie kościelnej znacznie częściej^[16].

Międzynarodowa ekspansja mormonizmu przyczyniła się do pojawienia się imienia Omner również poza granicami Stanów Zjednoczonych. Występuje chociażby wśród nowozelandzkich Maorysów (w zapisie Omonere)^[17].